Η Ροκαφόντα, μια από τις γειτονιές της Βαρκελώνης, είναι το μέρος όπου ο Λαμίν Γιαμάλ μεγάλωσε. Αν μπορεί βέβαια να ειπωθεί κάτι τέτοιο για έναν έφηβο που είναι μόλις 16 ετών. Και όμως όταν σε ηλικία μόλις 15 ετών, εννέα μηνών και 16 ημερών κάνει κάποιος το ντεμπούτο του με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα σε αγώνα της La Liga, τότε μάλλον ποδοσφαιρικά έχει σίγουρα, αν όχι μεγαλώσει, ωριμάσει. Ηταν 29 Απριλίου του 2023 και από τότε η ποδοσφαιρική εξέλιξη του μικρού Λαμίν έχει προχωρήσει με εκπληκτικό ρυθμό…
Εκείνο το βράδυ απέναντι στην Μπέτις, έγινε ο νεότερος παίκτης του συλλόγου από τότε που ιδρύθηκε η La Liga πριν από 90 και πλέον χρόνια, ενώ ως βασικός ντεμπουτάρισε στις 20 Αυγούστου 2023 στη νίκη 2-0 επί της Κάντιθ. Σε ηλικία 16 ετών και 38 ημερών, έγινε ο νεότερος παίκτης που το έχει πετύχει στην ιστορία της Μπαρτσελόνα. Τέλος στις 8 Οκτωβρίου, πριν από λίγες εβδομάδες δηλαδή, με το γκολ που πέτυχε στον αγώνα με τη Γρανάδα, κατάφερε να γίνει και ο νεότερος σκόρερ της διοργάνωσης.
Στη γειτονιά του, πάντα ήξεραν ότι είναι ξεχωριστός και παραμένει στενά συνδεδεμένος με τον τόπο. Είναι ο «οικογενειακός και συναισθηματικός του πυρήνας», όπως το θέτει ένας κάτοικος. Η Ροκαφόντα αποτελεί μέρος του Ματαρό, μιας πόλης περίπου 120.000 κατοίκων, περίπου 40 λεπτά πάνω από την ακτή της Βαρκελώνης. Βρίσκεται σε προνομιακή γεωγραφική θέση, αλλά είναι μια ταπεινή γειτονιά στη μέση μιας περιοχής πλούσιων πόλεων.
Ο χώρος γύρω από το τοπικό δημοτικό γήπεδο γεμίζει με παιδιά και γονείς, έτοιμους να παρακολουθήσουν την ομάδα Juvenil A (κάτω των 17 ετών) της Ροκαφόντα να αγωνίζεται στο γήπεδο. Ορισμένοι θεατές πλησιάζουν και ακουμπούν τους αγκώνες τους στα κάγκελα στο πλάι του γηπέδου – μια πολύ χαρακτηριστική εικόνα του ισπανικού περιφερειακού ποδοσφαίρου σε γήπεδα που δεν διαθέτουν κερκίδες.
Ο Γιαμάλ δεν έπαιξε ποτέ σε αυτό το γήπεδο. Ξεκίνησε όμως στο τσιμεντένιο γήπεδο ποδοσφαίρου ακριβώς δίπλα, όπου τείνουν να παίζουν τα παιδιά που δεν μπορούν να πληρώσουν το τέλος εγγραφής στους τοπικούς συλλόγους. Αποτελεί ένα από τα κεντρικά σημεία της γειτονιάς και στην κεφαλή του υπάρχει γκράφιτι: «Rocafonda». Υπάρχουν και άλλα γκράφιτι, μόνο με έναν αριθμό: 304. Είναι σε τοίχους, σε κάδους απορριμμάτων, παντού. Αναφέρεται στον τοπικό ταχυδρομικό κώδικα: 08304. Oταν ο Γιαμάλ πανηγύρισε το πρώτο του γκολ στην Μπάρτσα, έκανε μια χειρονομία που αναφερόταν στον συγκεκριμένο κωδικό, θέλοντας να δείξει την καταγωγή του και την ταυτότητά του…
Στην απέναντι πλευρά του δρόμου, υπάρχουν περισσότερα σημάδια σύνδεσης μεταξύ του Γιαμάλ και αυτού του τόπου. Είναι ένας μικρός φούρνος που διευθύνει ένας από τους 23 ξαδέλφους και θείος του, ο Αμπντούλ. Στην είσοδο, υπάρχει μια τοιχογραφία του Γιαμάλ με τη φανέλα της Μπάρτσα, που συμπληρώνεται από τις σημαίες του Μαρόκου (χώρα καταγωγής του πατέρα του), της Ισημερινής Γουινέας (της μητέρας του) και της Ισπανίας, όπου γεννήθηκε.
Περιτριγυρισμένοι από φρέσκα γλυκά, σακούλες με πατατάκια και αναψυκτικά, ο Αμπντούλ και ο γιος του περιμένουν να έρθει ο κόσμος. Από τότε που ο Γιαμάλ έκανε το ντεμπούτο του με την πρώτη ομάδα της Μπάρτσα, ο φούρνος έχει γίνει ακόμα πιο γεμάτος από ό,τι επιτρέπει η στρατηγική του θέση. Σύντομα, δεκάδες παιδιά, πεινασμένα μετά το ποδόσφαιρο, θα σπεύσουν εδώ για να αγοράσουν το αγαπημένο τους σνακ.
Εκεί συχνάζει και η γιαγιά του Γιαμάλ, η Φατιμά. Είναι μικροκαμωμένη και πολύ ευγενική, πάντα ευγνώμων σε όποιον δείχνει ενδιαφέρον για το εγγόνι της. Ηταν η πρώτη που μετέφερε την οικογένειά της από το Μαρόκο στην Ισπανία πριν από 35 χρόνια. Ηρθε πρώτη, μόνη της, και στη συνέχεια έφερε τα παιδιά της. Οταν ο Γιαμάλ ήταν τριών ετών, οι γονείς του χώρισαν και πήγε να ζήσει για λίγο με τη μητέρα του Σεϊλά στη Λα Τορέτα. Εκεί γνώρισε τον Ινοθέντε Ντιέθ, έναν από τους ανθρώπους-κλειδιά για την τροπή που θα έπαιρνε το μέλλον του Γιαμάλ. Γνωστός ως «Κουμπάλα» (από τον θρύλο της Μπάρτσα Λάζλο Κουμπάλα) από την εποχή που ήταν τοπικός ποδοσφαιριστής, ήταν αυτός που ενθάρρυνε τη μητέρα του Γιαμάλ να γράψει τον γιο της στην ομάδα της Λα Τορέτα. «Μπορούσες να καταλάβεις ότι ήταν ιδιαίτερος», λέει ο Ντιέθ στο «The Athletic». «Σε αυτή την ηλικία, ποτέ δεν ξέρεις τι πρόκειται να συμβεί, είναι τόσο μεγάλη βιομηχανία. Αλλά φαινόταν ότι τον άγγιξε ένα μαγικό ραβδί. Οταν επέστρεψε για να ζήσει στο Ματαρό, πολλές μέρες ο πατέρας του δεν μπορούσε να τον συνοδεύσει στην προπόνηση, οπότε μου τηλεφωνούσε και μου ζητούσε να έρθω να τον πάρω με το αυτοκίνητο. Στη διαδρομή πάντα μιλούσαμε και του έλεγα ότι μια μέρα θα ερχόταν η Μπάρτσα και θα τον υπέγραφε. Μου έλεγε όχι, όχι, όχι. Ηταν ένα ντροπαλό αγόρι, πολύ κλειστό. Ηταν γλυκός και γοητευτικός. Με άκουγε όταν του έδινα συμβουλές και ακόμα έρχεται να με δει μερικές φορές. Είναι πολύ ταπεινός και εξακολουθεί να είναι πολύ κοντά στους παλιούς του φίλους. Δεν του αρέσει να επιδεικνύεται».
Η Λα Τορέτα βοηθούσε τον Γιαμάλ και την οικογένειά του όταν είχαν οικονομικά προβλήματα, όπως έκανε και με άλλα παιδιά, ώστε να μπορούν να συνεχίσουν να παίζουν. Ηταν σύνηθες να βλέπεις στους αγώνες σκάουτερ από περιφερειακούς συλλόγους χαμηλότερης κατηγορίας που προσπαθούν να επενδύσουν σε νεαρούς παίκτες. Ομως η διαδρομή του Γιαμάλ ήταν τελείως διαφορετική, καθώς πήγε απευθείας στη «Λα Μασία». Σύμφωνα με τον αστικό μύθο, μια μέρα ένας τύπος τον είδε από τις κερκίδες και από εκεί τηλεφώνησε στην Μπάρτσα και είπε ότι απλά έπρεπε να δώσουν στον Γιαμάλ μια δοκιμή. Του πήρε μόνο μία και το 2014, όταν ήταν επτά ετών, άρχισε να προπονείται μαζί τους.
Οταν πρωτοπήγε στην Μπάρτσα, ο σύλλογος παρείχε υπηρεσία ταξί γι′ αυτόν και κάποια άλλα παιδιά, ώστε να πηγαίνουν στις προπονήσεις κατά τη διάρκεια της εβδομάδας. Τα Σαββατοκύριακα, όταν βρισκόταν με τη μητέρα του στη Λα Τορέτα, εκείνη τον πήγαινε στους αγώνες. Οταν ήταν με τον πατέρα του, ο οποίος δεν είχε αυτοκίνητο, συχνά ένας από τους προπονητές των νέων, ο Ζόρντι Φοντ, τον έπαιρνε τις πρώτες πρωινές ώρες. «Συνήθως περνούσε τα ταξίδια κοιμώμενος», λέει ο Φοντ, ο οποίος προπονούσε τον Γιαμάλ με την ομάδα κάτω των 10 ετών της Μπάρτσα κατά τη διάρκεια της σεζόν 2016-17. «Σε αυτή την ηλικία, η κίνηση των αυτοκινήτων είναι σαν υπνωτικό χάπι για τα παιδιά και μάλιστα τις ώρες που έπρεπε να ταξιδέψουμε. Ηταν πάντως ένα παιδί που γενικά δεν μιλούσε πολύ».
Οι τελευταίοι μήνες ήταν ένας ανεμοστρόβιλος στη ζωή του Γιαμάλ. Από ένας άγνωστος έφηβος έγινε ένας διεθνής σταρ που συγκρίνεται με τον Μέσι. Εκανε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο: ο νεότερος που έπαιξε για έναν αιώνα στην Μπάρτσα, ο νεότερος που έπαιξε στη La Liga, ο νεότερος που ξεκίνησε σε αγώνα του Champions League, ο νεότερος που έπαιξε για την Ισπανία, ο νεότερος που σκόραρε για την Ισπανία. Εχει γίνει ένας από τους παίκτες στους οποίους βασίζεται ο Τσάβι, ενώ αν και ακόμα είναι μόλις 16 ετών έχει ήδη δύο συμμετοχές στην εθνική ομάδα της Ισπανίας.
Η οικογένεια του Γιαμάλ και όσοι έχουν παρακολουθήσει από κοντά την αξιοσημείωτη άνοδό του λένε ότι ο ιδιαίτερος δεσμός που έχει με τη γειτονιά όπου μεγάλωσε ήταν σημαντικός σε αυτό. Και ακόμη και αν ο κόσμος του έχει αλλάξει, τα ξαδέλφια του, ο θείος του και η γιαγιά του Φατιμά εξακολουθούν να ζουν εδώ. Ο πατέρας του δεν ζει πλέον στη Ροκαφόντα, αλλά συχνάζει συχνά στους δρόμους της. Πηγαίνει συχνά στο τοπικό μπαρ El Cordobes, το οποίο επιδεικνύει περήφανα άλλη μια φανέλα της Μπαρτσελόνα που στο πίσω μέρος έχει το όνομα του γιου του. Πολλοί άνθρωποι εδώ ισχυρίζονται ότι γνωρίζουν τον ποδοσφαιριστή, και ο καθένας τους επισημαίνει την ταπεινότητά του και πόσο λίγο έχει αλλάξει παρά τα πάντα. Παρά το γεγονός ότι στο συμβόλαιό του υπάρχει ρήτρα 1 δισ. ευρώ, ξέρουν ότι δεν έχει ξεχάσει τα στενά δρομάκια της Ροκαφόντα, τη μυρωδιά της θάλασσας στον άνεμο, ούτε τους τρεις αριθμούς που αποτελούν μέρος της ταυτότητάς του: τρία, μηδέν, τέσσερα.
Οι νεότεροι πρωτοεμφανιζόμενοι στην Ισπανία
• Λαμίν Γιαμάλ (8 Σεπτεμβρίου 2023)
16 ετών και 57 ημερών
• Γκάβι (6 Οκτωβρίου 2021)
17 ετών και 62 ημερών
• Ανχελ Σουμπιέτα (26 Απριλίου 1936)
17 έτη και 284 ημέρες
• Ανσού Φατί (3 Σεπτεμβρίου 2020)
17 έτη και 308 ημέρες
• Μπόγιαν (10 Σεπτεμβρίου 2008)
18 έτη και 14 ημέρες
Οι νεότεροι σκόρερ της Ισπανίας
• Λαμίν Γιαμάλ (8 Σεπτεμβρίου 2023)
16 ετών και 57 ημερών
• Γκάβι (5 Ιουνίου 2022)
17 ετών και 304 ημερών
• Ανσού Φατί (6 Σεπτεμβρίου 2020)
17 έτη και 311 ημέρες
• Χουάν Εράσκιν (1 Ιουνίου 1925)
18 έτη και 344 ημέρες
• Χάιμε Λασκάνο (15 Μαΐου 1929)
19 έτη και 136 ημέρες
