Γερμανό δεν τον λες. Φυσιογνωμικά, έχει μεν την κοψιά των ανθρώπων της χώρας που τον γέννησε, αλλά ο τρόπος που ζει, σκέφτεται και αντιδράει σε όλα τα εξωτερικά ερεθίσματα δεν παραπέμπει σε καμία περίπτωση σε τυπικό Γερμανό. Ο Γιούργκεν Κλοπ έχει έναν τέτοιο χαρακτήρα που σίγουρα δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητος ακόμα κι αν δεν τον είχε δέσει η ζωή με ένα τόσο προβεβλημένο επάγγελμα όπως αυτό του προπονητή και μάλιστα προπονητή σε μια από τις πιο ιδιαίτερες και δημοφιλείς ομάδες του πλανήτη.
Εκρηκτικός και αντισυμβατικός χαρακτήρας, πάντα ετοιμόλογος και απολαυστικός, χωρίς όρια στον τρόπο που αντιδρά και επικοινωνεί, με γλώσσα κοφτερή που δεν κάνει πολιτική στρογγυλοποιώντας τις καταστάσεις, θυμίζει περισσότερο έναν άνθρωπο του Νότου παρά έναν ψυχρό Βορειοευρωπαίο – ρομπότ όπως οι περισσότεροι συμπατριώτες του. Και σίγουρα δεν μαγνητίζει μόνο τους οπαδούς της Λίβερπουλ. Είναι τόσο έντονη η προσωπικότητά του, που ψαρεύει θαυμαστές ακόμα κι από τις εξέδρες των παραδοσιακών αντιπάλων της ομάδας του μεγάλου λιμανιού!
Ο Normal One όπως ο ίδιος αποκάλεσε τον εαυτό του όταν κάποιοι τον έφεραν σε σύγκριση με τον αυτάρεσκο Special One Ζοζέ Μουρίνιο στις δόξες του, στο τέλος της περιόδου δεν θα είναι πια προπονητής Λίβερπουλ και ίσως καμιά άλλης ομάδας στη συνέχεια της ζωής του. Η είδηση ότι θα αφήσει την αγαπημένη του ομάδα δύο χρόνια πριν το τέλος του συμβολαίου που τον δένει μαζί της, δεν μοιάζει ακατανόητη μόνο και μόνο επειδή θα θυσιάσει τα περίπου 100 εκατ. ευρώ που θα έπαιρνε μέχρι το τέλος του συμβολαίου του. Τα μισά απ’ αυτά είναι οι απολαβές του από τους «ρεντς» με βάση το συμβόλαιό του και τα άλλα μισά από μια πολύ πλούσια χορηγική συμφωνία που του είχε κλείσει η ίδια η ομάδα για να ρεφάρει τα παραπάνω χρήματα που άξιζε με βάση την αγορά και η ίδια δεν είχε τρόπο να του τα δώσει.
Τα λεφτά, άλλωστε, ποτέ δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο για τον Γιούργκεν Κλοπ. Δηλωμένος αριστερός στον τρόπο ζωής του και όχι μόνο στις πολιτικές πεποιθήσεις του, ήταν πάντα απέναντι στην Μπάγερν Μονάχου, την ομάδα που κυριαρχεί εδώ και δεκαετίες στο γερμανικό ποδόσφαιρο συνθλίβοντας τις αντιπάλους της με τα λεφτά της. Λέγεται πως όταν πριν μερικά χρόνια τον προσέγγισε ο Φραντς Μπεκενμπάουερ για να αναλάβει προπονητής της Μπάγερν, έντυσε την αρνητική του απάντηση με τη φράση «επιτέλους, να και κάτι που δεν μπορούν να αγοράσουν με τα λεφτά τους»! Στη δημόσιες τοποθετήσεις του ήταν πολύ πιο γλυκός και απάντησε με φιλοφρόνηση όταν ο «Κάιζερ» είχε δηλώσει ότι ο Κλοπ θα ήταν η καλύτερη επιλογή για τους Βαυαρούς: «Δεν χρειάζομαι την Μπάγερν ούτε και η Μπάγερν χρειάζεται εμένα. Είναι ωραίο, πάντως, να ακούς τον Μπεκενμπάουερ να λέει ωραία λόγια για εσένα».
Ο «Κλόππο» όπως του αρέσει να τον αποκαλούν έκανε πάντα αίσθηση με τις ατάκες του. Όταν τον ρώτησαν ποιον άνθρωπο θεωρεί πιο σημαντικό στον χώρο του ποδοσφαίρου, η απάντησή του έγραψε ιστορία: «Ως μάνατζερ της Λίβερπουλ είναι ανορθόδοξο αυτό που θα πω αλλά σίγουρα είναι ο σερ Άλεξ. Όταν τον συνάντησα τυχαία και πήραμε μαζί πρωινό, είναι σαν να συνάντησα τον Πάπα»! Το ίδιο κοφτερές ήταν οι απαντήσεις που έδωσε στο κρίσιμο ραντεβού του με τον Ίαν Εαρ. «Πάντα ο επόμενος» ήταν η απάντησή του στο ερώτημα «Ποιος είναι ο αγαπημένος σου δίσκος των Μπιτλς» κι όταν ο πρόεδρος της Λίβερπουλ συνέχισε ρωτώντας τον εάν έχει δει ποτέ συναυλία των The Smiths, της καλύτερης μπάντας των 80’s, ο Κλοπ του απάντησε: ««Αυτές είναι δύο ξεχωριστές ερωτήσεις. Έχω δει ζωντανά την καλύτερη μπάντα, τους Echo & The Bunnymen. Τους The Smiths, όχι»!
Έντονα πολιτικοποιημένος, ο Γιούργκεν Κλπ δεν έκρυψε ποτέ τις αριστερές καταβολές του. «Είμαι αριστερός φυσικά, Πιστεύω στο κράτος πρόνοιας, δεν έχω ιδιωτική ασφάλιση και δεν πρόκειται ποτέ να ψηφίσω κάποιον που υπόσχεται να μειώσει τους φόρους των πλουσίων. Η πολιτική μου κατανόηση είναι αυτή: εάν πηγαίνω εγώ καλά, θέλω όλοι να πηγαίνουν καλά. Αν υπάρχει που δεν πρόκειται να κάνω ποτέ στη ζωή μου, είναι να ψηφίσω τη δεξιά» είναι μια από τις πολλές δηλώσεις που έχει κάνει σχετικά με τον τρόπο που αντιλαμβάνεται την πολιτική, βαδίζοντας στα χνάρια του Πολ Μπράιτνερ και του Έβαλντ Λίνεν.
Ο τρόπος που αντιλαμβάνεται τη ζωή, τον φέρνει πάντα αντιμέτωπο με τη Μπάγερν, μια ομάδα που έχει συχνά την τιμητική της στις επικές ατάκες του:
«Έχουμε ένα τόξο και ένα βέλος και αν στοχεύσουμε καλά, μπορούμε να χτυπήσουμε τον στόχο. Το πρόβλημα είναι ότι η Μπάγερν έχει ένα μπαζούκα. Η πιθανότητα να χτυπήσουν τον στόχο είναι ξεκάθαρα μεγαλύτερη. Ωστόσο, ο Ρομπέν των Δασών ήταν αρκετά επιτυχημένος».
«Η Μπάγερν είναι σαν τους Κινέζους στον κόσμο των επιχειρήσεων. Βλέπουν τι κάνουν οι άλλοι και το αντιγράφουν, απλά με περισσότερα λεφτά».
«Όταν η Ντόρτμουντ νίκησε στο Μόναχο για τελευταία φορά πριν από 19 χρόνια, οι περισσότεροι παίκτες μου ακόμα θήλαζαν».
«Ο Γκέτσε έφυγε γιατί ήταν προσωπική επιλογή του Γουαρδιόλα και ήθελε να παίξει για εκείνον στην Μπάγερν. Εγώ δεν μπορώ να κοντύνω 15 πόντους, ούτε να μιλήσω ισπανικά».
«Ψάξτε σε όλο τον πλανήτη και βρείτε μου μία ομάδα που μπορεί να πάρει τον τίτλο στο ίδιο πρωτάθλημα που αγωνίζεται και η Μπάγερν. Εάν τερματίσουμε δεύτεροι αυτό το καλοκαίρι, θα βρω ένα φορτηγό και θα το οδηγήσω μέσα στον κήπο μου. Αν δεν με ακολουθήσει κανείς, θα το κάνω μόνος μου»!
Όταν, μάλιστα, ήταν στην Ντόρτμουντ και η Μπάγερν ετοιμαζόταν για τον ημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ εναντίον της Μπαρτσελόνα, είχε αφήσει ξεκάθαρες αιχμές για τον ρόλο του Γκουαρδιόλα που λίγο πριν είχε συμφωνήσει να πάει στους Βαυαρούς την επόμενη περίοδο: «Στοιχηματίζω τον πισινό μου πως η Μπάγερν θα μιλήσει με τον Γκουαρδιόλα στο τηλέφωνο». Η απάντηση του Καρλ-Χάιντς Ρουμενίγκε ήταν πολύ πιο αιχμηρή: «Ο πισινός του Κλοπ θα καταλήξει στο μουσείο της Μπάγερν. Θα έπρεπε να είχε στοιχηματίσει τα μαλλιά που τα έχει αποκτήσει με μεταμόσχευση»!
Οι πιο εμβληματικές του ατάκες
Στη μακρόχρονη διαδρομή του στα γήπεδα, είναι πάρα πολλές οι ατάκες του Κλοπ που φανερώνουν εν μέρει τον ιδιαίτερο και αντισυμβατικό χαρακτήρα του. Ιδού μερικές από αυτές:
«Του Αρσέν Βενγκέρ του αρέσει να έχει την μπάλα, να παίζει ποδόσφαιρο, να πασάρει. Είναι σαν μια ορχήστρα. Αλλά είναι ένα ήρεμο τραγούδι. Εμένα μου αρέσει η heavy metal».
«Ως ποδοσφαιριστής, ποτέ δεν κατάφερα να μεταφέρω στο γήπεδο αυτά που επεξεργαζόμουν στο μυαλό μου. Είχα το ταλέντο για την 5η κατηγορία και μυαλό για την Μπουντεσλίγκα. Το αποτέλεσμα ήταν μια καριέρα στην 2η κατηγορία».
«Θα περιμένουμε τον Χούμελς να γυρίσει από τον τραυματισμό του σαν μία καλή σύζυγος που περιμένει τον άντρα της που είναι στη φυλακή».
«Είπα στους παίκτες στο ημίχρονο ότι αφού ήρθαμε εδώ έτσι κι αλλιώς, μήπως να παίξουμε και λίγο ποδόσφαιρο;».
«Με ρώτησε ένας οπαδός της Σάλκε για το πώς πήρα το πρωτάθλημα. Πώς εξηγείς σε έναν τυφλό τα χρώματα;».
«Οι οπαδοί δεν πρέπει να μας αναγνωρίζουν μόνο από τις κιτρινόμαυρες φανέλες μας. Και με κόκκινες να παίζουμε, όλοι στο γήπεδο πρέπει να σκέφτονται ότι αυτή η ομάδα είναι μόνο η Ντόρτμουντ».
«Με τόσο βαρύ πρόγραμμα, είναι σαν να πρέπει κάποιος να παίξει στο παγκόσμιο πρωτάθλημα σκάκι μετά από 72 ώρες αϋπνίας».
«Ναι, αλήθεια είναι. Υποβλήθηκα σε εμφύτευση μαλλιών. Και μου φαίνεται ότι το αποτέλεσμα είναι πολύ καλό, δεν νομίζετε;».
«Είμαι περήφανος για την πρώτη μου κόκκινη κάρτα ως προπονητής. Πλησίασα τον τέταρτο και του είπα: Πόσα λάθη επιτρέπονται εδώ; Αν επιτρέπονται 15, τότε έχετε περιθώριο να κάνετε ακόμα ένα».
«Δεν μπορείς να νικήσεις χωρίς συστήματα και τακτικές, όμως το συναίσθημα είναι πάντα αυτό που κάνει τη διαφορά».
«Δεν θα μιλήσω για την τακτική που θα ακολουθήσω στο παιχνίδι με την Σίτυ. Ακόμη και στο Μάντσεστερ, έχουν τηλεοράσεις».
«Δεν μου αρέσει το φιλήσυχο ποδόσφαιρο, προτιμώ το μαχητικό, αυτό που αποκαλούμε στην Γερμανία “αγγλικό ποδόσφαιρο”. Βροχερή μέρα, βαρύς αγωνιστικός χώρος και λερωμένοι μέχρι το πρόσωπο. Και να πηγαίνεις σπίτι και να μην μπορείς να ξαναπαίξεις για τέσσερις εβδομάδες.
«Όλοι οι τρελοί παίκτες με λατρεύουν και δεν έχω ιδέα γιατί»!
«Αν η Μπαρτσελόνα ήταν η πρώτη ομάδα που θα έβλεπα για τέσσερα χρόνια σε ηλικία τεσσάρων ετών να κερδίζει συνέχεια με 5-0 και 6-0, τότε θα το έριχνα στο τένις».
«Έχουμε μπροστά μας τη μεγαλύτερη πρόκληση που υπάρχει στο ποδόσφαιρο: να αντιμετωπίσουμε μία ιταλική ομάδα που χρειάζεται μόνο μία ισοπαλία»!
«Ήμουν έκπληκτος όταν έμαθα ότι ο Μπόατενγκ αφήνει τη Μίλαν για τη Σάλκε. Του έστειλα μήνυμα στο κινητό και τον ρώτησα “Γιατί στη Σάλκε;;;;;;;”. Έβαλα επτά ερωτηματικά, αλλά δεν μου απάντησε ποτέ. Ήταν καλό παιδί μέχρι εκείνο το πρωί».
«Όταν έδωσα την πρώτη συνέντευξη αμέσως μετά την ήττα, ήμουν πολύ απογοητευμένος. Μετά τη δεύτερη 10 λεπτά αργότερα, αισθανόμουν καλύτερα. Σε 30 λεπτά το πιθανότερο, είναι πως θα αισθάνομαι ότι έχω νικήσει».
«Η μεγαλύτερή μου επιδεξιότητα είναι η κοινή λογική. Καταλαβαίνω τη ζωή».
Ανακοινώνοντας στους οπαδούς της Λίβερπουλ την απόφασή του να φύγει το καλοκαίρι από την ομάδα τους, ο Γιούργκεν Κλοπ τους είπε ότι τους χρωστάει την αλήθεια. Και η αλήθεια είναι ότι αρκετές φορές στο πρόσφατο παρελθόν είχε πει ξεκάθαρα ότι έχει αδειάσει μέσα του, ότι έχει κουραστεί με το ποδόσφαιρο. «Θέλω να ταξιδέψω σε όλο τον κόσμο όσο είμαι υγιής και δυνατός, όχι με αναπηρικό καροτσάκι ή με ένα μπαστούνι. Γι’ αυτό και δεν θέλω αυτή τη δουλειά για πάντα» είναι τα λόγια του που εξηγούν αυτή την απόφαση, χωρίς να δίνει ένα ξεκάθαρο στίγμα για το μέλλον: «Θα καθίσω ένα χρόνο εκτός γηπέδων. Θα κάνω ταξίδια, θα δω νέα μέρη. Μετά θα αναρωτηθώ αν μου λείπει το ποδόσφαιρο. Αν η απάντηση είναι αρνητική, τότε αυτό θα είναι το τέλος του προπονητή Γιούργκεν Κλοπ».