Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου, 2024. Στη διοργάνωση της Γλασκόβης θα πάρουν μέρος πολλοί «ήρωες» του κλασικού αθλητισμού. Με ολυμπιακά, παγκόσμια και ευρωπαϊκά μετάλλια. Δίπλα από αυτούς θα βρεθούν και δύο αθλήτριες που κάνουν πρωταθλητισμό στους στίβους αλλά και στη ζωή. Πρόκειται για τις δίδυμες αδελφές Λίνα και Λαβιάι Νίλσεν, δύο κορίτσια που πάσχουν από σκλήρυνση κατά πλάκας, μία νόσο που μέχρι πριν από λίγα χρόνια την κρατούσαν μυστική για να μην γίνει αιτία να τους στερήσει το μεγάλο τους όνειρο, το οποίο δεν είναι άλλο από τη διεκδίκηση ενός ολυμπιακού μεταλλίου.
Στο σώμα της Λαβιάι Νίλσεν υπάρχουν πολλά τατουάζ. Για ένα όμως είναι υπερήφανη: για τους Ολυμπιακούς Κύκλους. Μπορεί ο δυνατός πόνος την ώρα της δερματοστιξίας να κράτησε, περίπου, μία ώρα όμως το κάθε δευτερόλεπτο τής θύμιζε πόσο έχει πονέσει για να φτάσει μέχρι το σημείο να φοράει, μαζί με την αδελφή της, τα χρώματα της Μεγάλης Βρετανίας και να αγωνίζονται για τη χώρα τους σε διεθνείς διοργανώσεις. Αυτό το τατουάζ της θυμίζει και το όνειρο που έχουν κάνει με την αδελφή της από τότε που ήταν μικρές: να αγωνιστούν σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Στη συνέχεια, όταν έμαθαν για τη σκλήρυνση, προστέθηκε και κάτι ακόμη: να γίνουν οι πρώτες δίδυμες με Σκλήρυνση Κατά Πλάκας που θα ανέβουν στο βάθρο.
Σκλήρυνση Κατά Πλάκας. Τρεις λέξεις που κάνουν το στομάχι να σφίγγεται. Οι 27χρονες πάσχουν από τη συγκεκριμένη νόσο αρκετά χρόνια. Τα πρώτα συμπτώματα της Λίνα άρχισαν στα 13, ενώ στη Λαβιάι εκδηλώθηκαν αργότερα. Το όνειρό τους όμως από παιδιά ήταν να εκπροσωπήσουν τη χώρα τους σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Και κανένας δεν μπορεί να μπει εμπόδιο στο όνειρο ενός παιδιού. Ακόμα και μία τόσο σοβαρή νόσος. Και κάπου εκεί άρχισε ο αγώνας. Ο πραγματικός αγώνας…
Το μυστικό τους
Προπόνηση και ατυχίες. Πείσμα και προσπάθεια. Λέξεις που θα μπορούσαν να περιγράψουν την πορεία των δύο αθλητριών στον στίβο. Η Λαβιάι είχε την πρώτη της επαφή με Ολυμπιακούς Αγώνες το 2012 όταν, ως εθελόντρια, μπήκε μέσα στο στάδιο προκειμένου να κρατάει τα πράγματα της επταθλήτριας Τζέσικα Ενις. «Το πλήθος επευφημούσε. Ηταν κάτι εντυπωσιακό. Θυμάμαι ότι σκέφτηκα πως θέλω να το ζήσω και εγώ αυτό», έχει πει σε συνέντευξή της. Τόσο αυτή όσο και η αδελφή της ήταν δρομείς, αρχικά, μεσαίων αποστάσεων και ύστερα ασχολήθηκαν με τα 400 μ. Το 2014 ήρθε 2η στα 4χ400 στο παγκόσμιο νεανίδων.
Το 2015 οι δύο αδελφές αποτελούσαν τη… μισή ομάδα της Μ. Βρετανίας στην σκυταλοδρομία 4×400 στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα νεανίδων της Σουηδίας. Οι εντυπωσιακές τους επιδόσεις (η Λαβιάι πέτυχε την 3η καλύτερη επίδοση όλων των εποχών της Βρετανίας για την ηλικιακή της κατηγορία) έφεραν τη χώρα τους στην πρώτη θέση του βάθρου. Η υπερηφάνεια τους όμως επάνω στο βάθρο ήταν διπλή γιατί γνώριζαν ότι και η νίκη τους έχει και ένα μυστικό. Η Λίνα έπασχε από Σκλήρυνση αλλά δεν το είχαν πει στις συναθλήτριές τους από φόβο μήπως δεν τους επιτρέψουν να ασχοληθούν με τον αθλητισμό και να πραγματοποιήσουν το όνειρό τους. Στην ίδια διοργάνωση, η Λαβιάι ήρθε πρώτη στα 400 μ. Το 2017, η Λαβιάι, με την ομάδα της Μ. Βρετανίας, ήταν 2η στα 4×400 στο Παγκόσμιο. Στην ομάδα θα ήταν και η Λίνα αλλά είχε σπάσει το πόδι της. Οι επιτυχίες της Λαβιάι συνεχίστηκαν και τα επόμενα χρόνια και το 2021 αγωνίστηκε και στους Ολυμπιακούς (5η στα 4Χ400) αλλά η χαρά της ήταν… μισή γιατί η δίδυμη αδελφή της εξαιτίας των τραυματισμών δεν ήταν μαζί της στα κουλουάρ. Στο Τόκιο, η Λαβιάι κατάλαβε ότι έπασχε και η ίδια από σκλήρυνση. Μάλιστα, ένιωσε τύψεις, γιατί η επίδοσή της άφησε τη Μ. Βρετανία εκτός βάθρου. «Υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι θα μάθω να δουλεύω με το σώμα μου ώστε να βρεθώ σε καλύτερη κατάσταση τους Ολυμπιακούς του Παρισιού», θα δηλώσει αργότερα.
«Σκαρφαλώσαμε σε… βουνά για να φτάσουμε μέχρι εδώ»
Και φτάνει το 2022. Και οι δύο αδελφές επιλέγονται στην ομάδα του παγκοσμίου πρωταθλήματος. Η χαρά τους ήταν μεγάλη. Λίγες ημέρες όμως πριν από τη διοργάνωση η Λίνα έπαθε υποτροπή και το μεγάλο μυστικό τους έγινε γνωστό. Η Λαβιάι αγωνίστηκε και για τις δύο και φόρεσε στον λαιμό το χάλκινο μετάλλιο. Υστερα από την αποκάλυψη της νόσου άλλαξε και το προπονητικό πρόγραμμα. Το 2023 η Λαβιάι θα φορέσει ακόμα δύο μετάλλια στον λαιμό, στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Βουδαπέστης (ασημένιο και χάλκινο).
Την ίδια χρονιά οι δύο αθλήτριες θα μετακομίσουν στο Ορχους της Δανίας προκειμένου να προπονηθούν από τον Βρετανό προπονητή της εθνικής Δανίας, τον Τόνι Λέστερ. Ο στόχος τους ήταν να βρεθούν στην καλύτερη δυνατή κατάσταση για το ολυμπιακό καλοκαίρι. Το παγκόσμιο του κλειστού δεν υπήρχε στα σχέδιά τους. Για να ελέγξουν την αγωνιστική κατάστασή τους αποφάσισαν να τρέξουν στο βρετανικό πρωτάθλημα κλειστού ενώ ο προπονητής τούς υπογράμμισε ότι το χάλκινο μετάλλιο δεν είναι μέσα στις επιλογές τους. Οι δίδυμες υπάκουσαν και έκαναν το 1-2.
«Προπονούμασταν σκληρά και δεν ξέραμε σε τι κατάσταση βρισκόμασταν. Είχαμε εστιάσει στους Ολυμπιακούς», δήλωσαν στο BBC και αναφερόμενες στη Σκλήρυνση πρόσθεσαν: «Εχουμε αποφασίσει να μην πάρουμε ιδιαίτερα φάρμακα γιατί δε γνωρίζουμε τις παρενέργειες. Προσέχουμε τη διατροφή μας και μέχρι τώρα όλα έχουν πάει καλά».
Στη Γλασκώβη η Λαβιάι θα αγωνιστεί στα 400 μ. και στα 4Χ400. Στη σκυτάλη θα έχει παρέα και την αδελφή της. Εάν καταφέρουν και ανέβουν στο βάθρο η νίκη τους θα είναι πρώτα από όλα μία νίκη ζωής. «Θα το γιορτάσουμε. Είναι κάτι που περιμένουμε από παιδιά», τόνισαν οι αθλήτριες στο BBC.