Την προηγούμενη εβδομάδα η Μπόρνμουθ ανακοίνωσε την πρόσληψη του Αντονι Ιραόλα. Ο Βάσκος τεχνικός αντικατέστησε τον Γκάρι Ο’ Νιλ, παρά το γεγονός ότι κατάφερε να κρατήσει την ομάδα στην Premier League. Οπως φαίνεται, αυτό δεν ήταν αρκετό για να σώσει τη δουλειά του. Ενας Αγγλος έφυγε, ένας Ισπανός πήρε τη θέση του.
Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει και σίγουρα δεν θα είναι και η τελευταία, όμως η αλλαγή αυτή μπορεί να χαρακτηριστεί ακόμη και ιστορική, αφού η Ισπανία θα διαθέτει τους περισσότερους προπονητές από κάθε άλλη χώρα στην αφετηρία του πιο λαμπερού πρωταθλήματος του κόσμου.
Ετσι, εκτός από τον Ιραόλα στην Μπόρνμουθ, Ισπανούς προπονητές έχουν η Σίτι (Γκουαρδιόλα), η Αρσεναλ (Αρτέτα), η Αστον Βίλα (Εμερι) και η Γουλβς (Λοπετέγκι). Εδώ και είκοσι χρόνια οι αγγλικές ομάδες άρχισαν να στρέφουν την προσοχή τους στους Ισπανούς τεχνικούς. Σ’ αυτό έπαιξαν ρόλο τόσο τα σημαντικά αποτελέσματα της συγκεκριμένης προπονητικής σχολής όσο και η αλλαγή στη διοικητική μορφή των αγγλικών ομάδων, αφού πλέον τα αφεντικά δεν ήταν μόνο Βρετανοί, καθώς κορυφαίοι σύλλογοι του Νησιού πέρασαν στα χέρια μεγάλων funds από την Αμερική, τη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ.
Είναι χαρακτηριστικό ότι σε κάθε σεζόν της Premier League, από το 2004-05 και μετά, υπήρξε κάποιος Ισπανός προπονητής. Η αρχή έγινε με την πρόσληψη του Ραφαέλ Μπενίτεθ στη Λίβερπουλ, ο οποίος κατάφερε μάλιστα να οδηγήσει τους «κόκκινους» στην κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ, στον αλησμόνητο τελικό με τη Μίλαν, στην Κωνσταντινούπολη, που έφτασε κάποια στιγμή στους επτά, σε σύνολο είκοσι ομάδων την περασμένη σεζόν.
Ο Μπενίτεθ έκανε την αρχή, βάζοντας το πρώτο επιτυχημένο ισπανικό λιθαράκι, ενώ στην πορεία ακολούθησαν ο Πεπ Γκουαρδιόλα, ο Μικέλ Αρτέτα και ο Ουνάι Εμερι, οι οποίοι με τον τρόπο τους οδήγησαν -σε διαφορετικό χρονικό πλαίσιο και σε επίπεδο επιτευγμάτων- σε αγωνιστική αναγέννηση την Μάντσεστερ Σίτι, την Αρσεναλ και την Αστον Βίλα, αντίστοιχα.
Φυσικά δεν ήταν όλες οι παρουσίες Ισπανών τεχνικών στους αγγλικούς πάγκους επιτυχημένες. Οι γνωστοί μας από το πέρασμά τους από ελληνικές ομάδες, Ρούμπεν Σελές και Χάβι Γκράθια, δεν τα κατάφεραν στη Σαουθάμπτον και στη Λιντς, αντίστοιχα, οι οποίες υποβιβάστηκαν. Επίσης, στο πρόσφατο παρελθόν, οι θητείες του Χουάντε Ράμος στην Τότεναμ, του Πέπε Μελ στη Γουέστ Μπρόμιτς Αλμπιον, καθώς και του Σίσκο Μουνιόθ στη Γουότφορντ θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν τουλάχιστον ατυχείς.
Η σεζόν 2004-05, που οδήγησε στα αγγλικά γήπεδα τον Μπενίτεθ, αποτέλεσε ορόσημο, καθώς η Premier League φιλοξένησε για πρώτη φορά προπονητές από δέκα ή περισσότερες χώρες. Επίσης, με την άφιξη του Ζοζέ Μουρίνιο στην Τσέλσι, περιελάμβανε και τον πρώτο Πορτογάλο προπονητή. Είναι ένας από τους έξι που εργάστηκαν σε ομάδες της Premier League, με πιο πρόσφατο τον προπονητή της Φούλαμ, Μάρκο Σίλβα, ο οποίος είχε περάσει και από τον πάγκο του Ολυμπιακού. Ο Μάρτιν Γιολ έδωσε ολλανδικό άρωμα στην Τότεναμ εκείνη τη σεζόν, ενώ η Κροατία εκπροσωπήθηκε για πρώτη φορά από την προσωρινή θητεία του «δικού μας», Βέλιμιρ Ζάετς, στον πάγκο της Πόρτσμουθ.
Ολα αυτά απείχαν πολύ από την Premier League που ξεκίνησε το 1992-93. Μέχρι το 1995-96, το πρωτάθλημα εξακολουθούσε να φιλοξενεί μάνατζερ που εκπροσωπούσαν μόλις τρεις χώρες: Αγγλία, Σκωτία και Ιρλανδία, σε αντίθεση με την περασμένη σεζόν όπου στην κατηγορία εργάστηκαν προπονητές από 14 διαφορετικές χώρες: Αυστρία, Δανία, Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ολλανδία, Βόρεια Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Σκωτία, Ισπανία, ΗΠΑ και Ουαλία.
Μόνο το 2014-15 (16) και το 2018-19 (15) υπήρξε μεγαλύτερος αριθμός εκπροσώπησης διαφορετικών χωρών. Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι, στο επόμενο πρωτάθλημα, στη λίστα αυτή θα μπει και η χώρα μας, καθώς ο Αγγελος Ποστέκογλου θα γίνει ο πρώτος Ελληνας (αν και στο επίσημο site της διοργάνωσης παρουσιάζεται ως Αυστραλός) που θα εργαστεί στην Premier League, καθώς θα βρίσκεται στον πάγκο της Τότεναμ.
Ο Βενγκέρ άνοιξε τον δρόμο
Πολύ πριν τον Μπενίτεθ, που άνοιξε τον δρόμο για την ισπανική εισβολή στην Αγγλία, το… άβατο είχε καταφέρει να σπάσει ο Αρσέν Βενγκέρ, καθώς την περίοδο 1996-97 έγινε ο πρώτος μη Βρετανός προπονητής στην Premier League, αναλαμβάνοντας την Αρσεναλ. Ο Γάλλος αναμορφωτής των «κανονιών» έμεινε στον πάγκο τους για 22 ολόκληρα χρόνια. Τον Αλσατό ακολούθησαν επτά συμπατριώτες του, συμπεριλαμβανομένου του Ζεράρ Ουγιέ, σε Λίβερπουλ και Αστον Βίλα. Ωστόσο, κανείς τους δεν αποδείχθηκε τόσο επιτυχημένος.
Ο μοναδικός Γάλλος την περασμένη σεζόν ήταν ο Πατρίκ Βιεϊρά, ο οποίος απολύθηκε από την Κρίσταλ Πάλας τον Μάρτιο και έτσι στην Premier League δεν θα υπάρχει Γάλλος προπονητής για τρίτη σεζόν, από τις έξι, από τότε που ο Βενγκέρ έφυγε από την Αρσεναλ.
Η επόμενη αγωνιστική χρονιά θα ξεκινήσει με τους Αγγλους να αντιπροσωπεύουν το 20% των θέσεων προπονητών στην Premier League (με δεδομένο να ανακοινωθεί η συνέχιση της συνεργασίας της Κρίσταλ Πάλας με τον Ρόι Χόντσον), το χαμηλότερο ποσοστιαίο μερίδιο από το 1992. Επίσης την περασμένη περίοδο 2022-23 είχαμε τον μεγαλύτερο αριθμό μάνατζερ σε μια σεζόν της Premier League: 39. Εννέα κατάφεραν να βγάλουν εις πέρας ολόκληρο το πρωτάθλημα των 38 αγώνων. Ο Εντι Χόου της Νιούκαστλ ήταν ο μόνος Αγγλος που κατάφερε να επιβιώσει μέχρι το φινάλε, οδηγώντας μάλιστα τους «ανθρακωρύχους» στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, τη στιγμή που η θητεία των Αγγλων μάνατζερ ήταν κατά μέσον όρο μόλις 13 παιχνίδια.
Οσον αφορά τη Σκωτία, ο μοναδικός εκπρόσωπός της πέρυσι ήταν ο Ντέιβιντ Μόγιες, που έφτασε με τη Γουέστ Χαμ έως την κατάκτηση του Conference League. Το ρεκόρ, βεβαίως, ανήκει στον Σερ Αλεξ Φέργκιουσον, που είχε 1.500 παιχνίδια ως προπονητής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ
από την ίδρυση της Premier League μέχρι τον Μάιο του 2013.
Ετσι, λίγες εβδομάδες πριν από τη σέντρα του φετινού πρωταθλήματος, σε αυτό εκπροσωπούνται 12 χώρες. Πέντε προπονητές, όπως προαναφέραμε, έχει η Ισπανία, τέσσερις η Αγγλία (Σον Ντάιτς – Εβερτον, Εντι Χόου – Νιούκαστλ, Πολ Χέκινγκμποτομ – Σέφιλντ, Ρόι Χόντσον – Κρίσταλ Πάλας), δύο η Ουαλία (Ρομπ Εντουαρντς – Λούτον, Στιβ Κούπερ – Νότιγχαμ) και από έναν η Σκωτία (Ντέιβιντ Μόγιες – Γουέστ Χαμ), η Ελλάδα (Αγγελος Ποστέκογλου – Τότεναμ), το Βέλγιο (Βίνσεντ Κομπανί – Μπέρνλι), η Γερμανία (Γιούργκεν Κλοπ – Λίβερπουλ), η Ιταλία (Ρομπέρτο ντε Ζέρμπι – Μπράιτον), η Αργεντινή (Μαουρίτσιο Ποτσετίνο – Τσέλσι), η Δανία (Τόμας Φρανκ – Μπρέντφορντ), η Ολλανδία (Ερικ τεν Χάαγκ – Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ) και η Πορτογαλία (Μάρκο Σίλβα – Φούλαμ).