Σε ένα φύλλο της «Καθημερινής» του 1937, διαβάζω για την επιτυχία που είχε η έκθεση ζωγραφικής «του γνωστού ζωγράφου Γεωργίου φον Πέσκε», η οποία «συγκεντρώνει καθημερινώς πολύν φιλότεχνον κόσμον». Το εντυπωσιακό είναι πως πολλά από τα έργα πωλούνται. Αγoράζονται πάνω από 20 έργα και μεταξύ των αγοραστών ήταν κυρίες σύζυγοι διευθυντών της Αμερικανικής και Γερμανικής Σχολής, η δεσποινίς Χιλ και άλλες μορφές της αθηναϊκής κοινωνίας που συνέβαλαν στην «πρωτοφανή επιτυχία».
Η περίπτωση του Γκέοργκ φον Πέσκε (1900-1959) ήταν ξεχωριστή στην Αθήνα της εποχής και διόλου συνηθισμένη, καθώς αυτός ο άλλοτε αριστοκράτης υπήκοος της Αυστροουγγαρίας βρέθηκε να είναι κάτοικος Γιουγκοσλαβίας μετά το 1919, ως Κροάτης από την πλευρά του πατέρα του. Χωρίς κληρονομιά πλέον, και ανήσυχος καθώς ήταν, κατηφόρισε στην Ελλάδα όπου και παρέμεινε. Μέσα από τους καλλιτεχνικούς κύκλους της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας μυείται στον ιδιότυπο ελληνικό μοντερνισμό και μέσω της συνεργασίας του με την Αμερικανική Σχολή ζωγραφίζει διεξοδικά τον Ακροκόρινθο (και την αγαπημένη του Σκύρο). Ο Πέσκε ήταν πολύπλευρος και μια προ ετών έκθεση στις ΗΠΑ με εξαίρετο επιμελητή τον ιστορικό της αρχιτεκτονικής και αρχαιολόγο Κωστή Κουρέλη (στο Franklin & Marshall College και Bryn Mawr College, 2012) προκάλεσε μια εις βάθος έρευνα. Ανάμεσα στα πολλά εικαστικά έργα του Πέσκε και ένα σπίτι της οδού Πατησίων.
Μου έκανε εντύπωση το χαγιάτι αυτού του σπιτιού, που με παρέπεμψε σε ένα αντίστοιχο, από την οδό Πατησίων, που είχε φωτογραφίσει ο Αρης Κωνσταντινίδης. Ο Κωνσταντινίδης είναι σαφές ότι είχε σταθεί απέναντι στο ίδιο σπίτι που είχε ζωγραφίσει ο Πέσκε, Πατησίων 279 (εκεί όπου σήμερα είναι η Φοιτητική Εστία στον Αγιο Λουκά) και είχε συγκινηθεί από το φως που μέσα από το τζαμωτό έλουζε την κεντρική σάλα. Οι φωτογραφίες που είχε βγάλει σε αυτό το σπίτι της Πατησίων ήταν σκέτη ποίηση. Ο Κωνσταντινίδης είχε περιλάβει αυτές τις φωτογραφίες στα «Παλιά Αθηναϊκά Σπίτια» (α΄ έκδοση, 1950), που λίγο πριν (ίσως) είχε ζωγραφίσει ο Πέσκε. Αναπάντεχες ματιές σε μια ξεχασμένη Πατησίων.