ΠΑΡΙΣΙ
Ο απόηχος της παλιάς Ευρώπης
Το ξενοδοχείο Lutetia, διάσημο σε όλη τη διάρκεια του εικοστού αιώνα ως ένα από τα εμβλήματα της κοινωνικής και αρχιτεκτονικής ιστορίας στο Παρίσι, συνεχίζει να διηγείται τη λαμπρή πορεία του. Σε αυτήν την τόσο αρνητική συγκυρία για τον τουρισμό και τον πολιτισμό, πολλά ιστορικά ξενοδοχεία, όπως και πολλά μουσεία, διαφημίζουν και προβάλλουν την υπεραξία τους, την ιδιαίτερη αύρα μιας μακράς διαδρομής στον χρόνο. Ετσι, και το ξενοδοχείο Lutetia έστειλε με το τακτικό ενημερωτικό δελτίο την εντυπωσιακή ιστορία του, προκειμένου να διατηρήσει θερμή και ενεργή τη γραμμή επικοινωνίας με το διεθνές κοινό του. Το Lutetia, που πήρε το όνομά του από τη ρωμαϊκή πόλη που είχε ιδρυθεί στη θέση όπου βρίσκεται το Παρίσι, είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά οικοδομήματα του έκτου διαμερίσματος, στο Σεν Ζερμέν ντε Πρε, στο μπουλβάρ Ρασπάιγ (προς τιμήν του Γάλλου χημικού και πολιτικού, 1794-1878). Αντανακλά τη χλιδή και την αγάπη στην εξωστρεφή πολυτέλεια της γαλλικής μπελ επόκ καθώς εγκαινιάστηκε το έτος 1910, λίγο πριν από την εκπνοή του λεγόμενου παλαιού κόσμου. Η πρωτοβουλία για τη δημιουργία ενός τέτοιου πολυτελούς ξενοδοχείου ανήκε στο παλαιότερο πολυκατάστημα των Παρισίων, στο «Le Bon Marché» στην αριστερή όχθη, που από το 1865 ήταν η ναυαρχίδα του λιανεμπορίου και προάγγελος του νέου υλικού πλούτου. Για το Lutetia, ο Γάλλος συγγραφέας Πιερ Ασουλίν έχει γράψει το μυθιστόρημα «Ξενοδοχείο Lutetia» (μετ. Σπύρος Παντελάκης, επιμ. Ελένη Κεχαγιόγλου, εκδ. Πόλις, 2012) και ο Εμίλ Ζολά έχει εμπνευστεί ελεύθερα από το «Le Bon Marché» στο μυθιστόρημά του «Στον παράδεισο των κυριών» (μετ. Ιφιγένεια Μπουτουροπούλου, εκδ. Στερέωμα, 2016). Εγκαινιάστηκε το 1906 και η πρόσοψή του αλλά και η εσωτερική πολυτελής αισθητική προσείλκυσαν εξαρχής πολιτικούς, καλλιτέχνες και επιστήμονες που το επέλεγαν για διαμονή. Τα ιδιαίτερα αρ νουβό στοιχεία είχαν σχεδιαστεί από τον Λεόν Μπινέ και τον Πολ Μπελμοντό (πατέρα του ηθοποιού Ζαν-Πολ Μπελμοντό). Το Lutetia έκλεισε δύο φορές στην Ιστορία, στη διάρκεια των παγκοσμίων πολέμων και στην πανδημία του 2020. To 1944, με διαταγή του Σαρλ ντε Γκωλ, έγινε κέντρο ταυτοποίησης χιλιάδων εκτοπισμένων προσώπων. Ανήκει στον όμιλο The Set Hotels, με ξενοδοχεία επίσης στο Λονδίνο (Hotel Cafe Royal) και στο Αμστερνταμ (Conservatorium).
ΒΕΡΟΛΙΝΟ
Σίντι Σέρμαν
Παρά την πανδημία, και ίσως για να διασκεδαστεί κάπως η κατήφεια της εποχής, ορισμένες αίθουσες τέχνης δείχνουν νέα δουλειά. Οπως η γκαλερί Sprüth Magers, στο παράρτημά της, στο Βερολίνο. Εκεί, έχει εγκαινιάσει έκθεση με νέα έργα της Αμερικανίδας εικαστικού Σίντι Σέρμαν, η οποία προχωράει την ερευνητική δουλειά της πάνω στις προσωπογραφίες και στις πολλαπλές εκδοχές των σύγχρονων ταυτοτήτων. Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 13 Φεβρουαρίου και μπορείτε να τη δείτε ψηφιακά.
ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ
Υποδομές πολιτισμού
Η Εθνική Πινακοθήκη της Βικτόρια αναμένει κολοσσιαία επιχορήγηση από την κυβέρνηση προκειμένου να εκσυγχρονιστεί πλήρως. Θα λάβει τμήμα από το ποσό του 1,4 δισ. δολαρίων που προορίζονται για έργα πολιτιστικής υποδομής στο Southbank της Μελβούρνης, όπου εκτός από την Εθνική Πινακοθήκη βρίσκονται το Κέντρο Τεχνών και ένας νέος δημόσιος κήπος 18.000 τ.μ. Θα είναι η πιο γενναία χρηματοδότηση που δόθηκε ποτέ για τον πολιτισμό στην Αυστραλία.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ
Καρποί του 17ου αιώνα
Μια νέα έκδοση του οργανισμού Taschen παρουσιάζει τη σαγήνη των εξωτικών εσπεριδοειδών στους ευγενείς της βόρειας Ευρώπης τον 17ο αιώνα (Citrus Fruits). Το βιβλίο, γραμμένο από την ιστορικό τέχνης Ιρις Λάουτερμπαχ, δοξάζει την τέχνη του Γιόχαν Κρίστοφ Φολκάμερ, ενός εμπόρου μετάξης στη Νυρεμβέργη, ο οποίος ήταν συνεπαρμένος από τον κόσμο των άγνωστων τότε φρούτων στον ευρωπαϊκό Βορρά. Οι εικόνες των καρπών μιλούν από μόνες τους.
ΒΙΡΤΖΙΝΙΑ
Αμερικανοί στην Ισπανία
Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ιστορία της τέχνης (αλλά και των ιδεών) αναμένεται η έκθεση «Αμερικανοί στην Ισπανία: Ζωγραφική και ταξίδια, 1820-1920». Θα αρχίσει τον Φεβρουάριο από το Νόρφολκ της Βιρτζίνια, στο Μουσείο Τέχνης Chrysler, και θα συνεχίσει στο Μουσείο Τέχνης του Μιλγουόκι από τον Ιούνιο του 2021. Σημαντική θέση κατέχει ένα έργο της Mary Cassatt (1844-1926), που ανακαλύφθηκε πρόσφατα (φωτ.), με τίτλο «Ισπανίδα σε περβάζι παραθύρου» (1872).
ΠΑΡΙΣΙ
Συλλογή Μπαουχάους
Η ελβετική συλλογή Neumann-Hug υπάρχει από το 2002 και ειδικεύεται στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, κυρίως από τη Σκανδιναβία και τη Γερμανία. Ξεχωριστή θέση έχει η ενότητα με φωτογραφίες και αντικείμενα που προέρχονται από τη σχολή του Μπαουχάους. Μια εντυπωσιακή συλλογή τέτοιου υλικού δημοπράτησε αυτές τις ημέρες ο οίκος Sotheby’s στο Παρίσι, πιστοποιώντας το διαρκώς αυξανόμενο ενδιαφέρον για την πολιτιστική αναγέννηση της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης.