Εγκλημα στο Δελχί
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΘΡΙΛΕΡ (2020)
Δημιουργός: Ρίτσι Μέχτα
Ερμηνείες: Σέφαλι Σαχ,
Ρατζές Ταϊλάνγκ, Ράσικα Ντουγκάλ
Μετά τον κινηματογραφικό «Λευκό τίγρη», το Netflix μας φέρνει μια τηλεοπτική σειρά αυτή τη φορά από την πολυπληθή ασιατική χώρα. Βασισμένο σε αληθινά γεγονότα, το σόου επτά επεισοδίων εξιστορεί την πυρετώδη έρευνα της αστυνομίας για την εξιχνίαση ενός ειδεχθούς εγκλήματος ομαδικού βιασμού που είχε συγκλονίσει το Δελχί στις αρχές της περασμένης δεκαετίας. Η φρικιαστική πράξη ταρακουνάει και την τοπική αστυνομική διευθύντρια (εξαιρετική η Σέφαλι Σαχ στον ρόλο), η οποία αναλαμβάνει προσωπικά την υπόθεση μαζί με μια μικρή ομάδα έμπιστων υφισταμένων, κινώντας γη και ουρανό προκειμένου να μη χαθούν τα ίχνη των δραστών μέσα στα πρώτα κρίσιμα 24ωρα.
Το «γη και ουρανό» φυσικά είναι σχετικό, σε μια χώρα που τα πάντα κινούνται στους δικούς τους ρυθμούς, η εγκληματικότητα οργιάζει και οι Αρχές προσπαθούν να κάνουν τη δουλειά τους συχνά με πενιχρά μέσα. Εδώ μην περιμένετε εφετζίδικα εικονικά μοντέλα, drones και αψεγάδιαστες ομάδες σήμανσης και ανάλυσης στοιχείων τύπου CSI· αντιθέτως, αυτό που κυριαρχεί και απεικονίζεται ανάγλυφα είναι ο σκληρός ρεαλισμός βαριεστημένων –και κακοπληρωμένων– υπαλλήλων και οι αστοχίες στα όρια του κωμικού. Από την άλλη, είναι τόσο συγκλονιστική η ίδια η δύναμη της ιστορίας, που καταφέρνει να βάλει εμπρός έναν ελαττωματικό μηχανισμό, σε ένα κυνήγι με τον χρόνο και τον εφιάλτη που στοιχειώνει μια ολόκληρη κοινωνία.
Loro ★★★
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ (2018)
Σκηνοθεσία: Πάολο Σορεντίνο
Ερμηνείες: Τόνι Σερβίλο, Ελενα
Σ. Ρίτσι, Ρικάρντο Σκαμάρτσιο
Από την πλατφόρμα του Cinobo επιλέγουμε την προσέγγιση του σπουδαιότερου σύγχρονου Ιταλού σκηνοθέτη, Πάολο Σορεντίνο, στη φιγούρα του Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Το φιλμ φέρνει στο προσκήνιο την περίοδο 2006-2010, οπότε ο «Καβαλιέρε» διανύει την τελευταία θητεία του, αποχωρώντας εν μέσω οικονομικών και σεξουαλικών σκανδάλων. Ο Σορεντίνο συνεχίζει από εκεί όπου σταμάτησε με την «Τέλεια ομορφιά», εικονογραφώντας ένα σκηνικό απόλυτης παρακμής, διαφθοράς και ηδονισμού. Στο κέντρο του ο διάσημος πρωταγωνιστής (εξαιρετικός ξανά ο Τόνι Σερβίλο), ως έκλυτος Πάπας, κινεί τα νήματα, αδυνατώντας όμως πια να επιβληθεί πραγματικά ακόμη και μέσα στο ίδιο το σπίτι του.
Ο Σορεντίνο κάνει παραπάνω από μισή ώρα μέχρι να εμφανίσει τον πρωταγωνιστή του, στη διάρκεια της οποίας οι πάντες αναφέρονται σε αυτόν ως «lui» (εκείνος), σαν να μην είναι άξιοι να προφέρουν το όνομά του. Αμα τη εμφανίσει του, πάντως, ο Σερβίλο-Σίλβιο καταβροχθίζει την οθόνη με τον πληθωρικά ακαταμάχητο χαρακτήρα του. Ο Ιταλός σκηνοθέτης συνθέτει το σκηνικό μιας ολόκληρης χώρας βουτηγμένης στη διαφθορά, στο ψέμα και στις εφήμερες απολαύσεις, χρησιμοποιώντας μεταξύ άλλων και αρκετά κάδρα που παραπέμπουν ευθέως σε ρωμαϊκά όργια.