Η Μόστρα δίνει πάλι λάμψη στη Βενετία

Η Μόστρα δίνει πάλι λάμψη στη Βενετία

Μπορεί το φετινό 78ο Φεστιβάλ Βενετίας να μην έχει την αίγλη των παλαιότερων χρόνων, αλλά κηρύττει την πολυπόθητη ανάκαμψη

5' 57" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

ΙΤΑΛΙΑ – ΑΠΟΣΤΟΛΗ. Η τελευταία φορά που βρεθήκαμε στη Βενετία για το φημισμένο κινηματογραφικό φεστιβάλ της ήταν τον Σεπτέμβριο του 2019. Τότε φυσικά ο κορωνοϊός δεν υπήρχε ούτε καν σαν ανησυχία, ενώ ο Μπραντ Πιτ προκαλούσε με την παρουσία του μαζικές μετακινήσεις πληθυσμού στο νησάκι Λίντο, από τις χιλιάδες κόσμου που στριμωχνόταν για να του ρίξει μια ματιά πάνω στο κόκκινο χαλί. Φέτος και μόνο αυτό το τελευταίο θα ήταν αδύνατο· ένας ψηλός τοίχος ορθώνεται ανάμεσα στους περαστικούς και την παρέλαση των σταρ μπροστά από το Palazzo del Cinema και ο μόνος τρόπος να τους δει ο κοινός θνητός είναι από τις γειτονικές γιγαντοοθόνες ή τις χαραμάδες όπου «κατασκηνώνουν» κυρίως οι πιτσιρικάδες.

Οχι βέβαια πως η φετινή διοργάνωση έχει σχέση με το –κάτι σαν– φεστιβάλ που διεξήχθη πέρυσι, με την απουσία τόσο του περισσότερου κόσμου όσο και των πραγματικά μεγάλων ταινιών που συνήθως φιλοξενεί η Μόστρα. Αυτές τις λίγες μέρες που βρισκόμαστε εδώ, αντιθέτως, αναπνέουμε ξανά κινηματογραφικό και φεστιβαλικό αέρα, από αυτόν που μας έχει λείψει εδώ και περίπου δύο χρόνια. Ακόμα κι αν σε αρκετές περιπτώσεις αυτός ο αέρας φιλτράρεται αναγκαστικά μέσα από τη μάσκα.

Διότι η πανδημία προφανώς δεν έχει εξαφανιστεί από την ιταλική πόλη, η οποία μάλιστα ήταν από αυτές που πέρασε αρκετά δύσκολα, κυρίως στο δεύτερο κύμα του ιού. Στο φεστιβάλ το βλέπουμε με τις συχνές θερμομετρήσεις, τις μάσκες που είναι υποχρεωτικές σε όλους τους κλειστούς χώρους, φυσικά και στις προβολές, και στα green pass που είναι απαραίτητα επίσης –ή εναλλακτικά το αρνητικό τεστ 48 ωρών– για να κινηθείς στο Λίντο. Επειδή βέβαια πρόκειται για Ιταλία και όχι για… Γερμανία, όλα τα παραπάνω ελέγχονται κατά συνθήκη και ανάλογα με την πίεση του χρόνου, πριν π.χ. ξεκινήσει μια προβολή.

Η Μόστρα δίνει πάλι λάμψη στη Βενετία-1
Η Ιταλίδα τοπ μόντελ Μπιάνκα Μπάλτι, αναμφισβήτητα εντυπωσιακή με το κίτρινο φόρεμά της στην πρεμιέρα του «Παράλληλες μητέρες» του Πέδρο Αλμοδόβαρ (φωτ. Joel C Ryan/Invision/A.P.).

Από την άλλη, η πανδημία έχει επηρεάσει την τουριστική κίνηση της Βενετίας, ακόμα και έξω από τα όρια του φεστιβάλ. «Σίγουρα τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα από πέρυσι, αλλά όχι στα ίδια επίπεδα με πριν από τον ιό. Για εμένα βέβαια η πόλη είναι πιο όμορφη έτσι, όμως σε όσους ασχολούμαστε με τον τουρισμό η διαφορά μάς κοστίζει», μας είπε η σπιτονοικοκυρά μας στο Airbnb που νοικιάζουμε. Πράγματι, ο απίθανος συνωστισμός προηγούμενων ετών μέσα στα στενά και πάνω στα γραφικά γεφυράκια της Βενετίας φέτος είναι αισθητά μειωμένος, και ακόμα πιο αλήθεια είναι το πόσο ευπρόσδεκτο μοιάζει κάτι τέτοιο για τον επισκέπτη. Ειδικά όταν αυτός πρέπει, όπως εμείς, να μετακινείται καθημερινά με τα μικρά φέρι που πηγαινοέρχονται από την κυρίως πόλη στο Λίντο.

Στα τελευταία, πάντως, το μειωμένο όριο στον αριθμό επιβατών είναι μάλλον συμβολικό και ανάλογο των δικών μας λεωφορείων, αφού το στριμωξίδι είναι συνήθως απερίγραπτο. Αντιθέτως, συνωστισμός δεν υπάρχει μέσα στις κινηματογραφικές αίθουσες, με το φεστιβάλ να τηρεί αυστηρά τον κανόνα του 50% ως προς τη χωρητικότητά τους. 

Η Μόστρα δίνει πάλι λάμψη στη Βενετία-2
Με τα χέρια υψωμένα για μια φωτογραφία στα τυφλά από το κόκκινο χαλί. Λίγο παραπέρα οι ρυθμοί κυλούν με λιγότερο άγχος (δεξιά), ενώ η Βενετία υποδέχεται (μικρότερα) κύματα τουριστών.

Ταυτόχρονα φροντίζει να ταλαιπωρεί όλους εμάς με το ανεκδιήγητο σύστημα που έχει υιοθετήσει στις προκρατήσεις των προβολών του και αποτελεί τον μόνο τρόπο για να δεις οποιαδήποτε ταινία.«Είναι απίστευτη η προετοιμασία που απαιτήθηκε για να στηθεί όλο αυτό το σύστημα και να λειτουργήσει με ακρίβεια και ασφάλεια», μας λένε –από την άλλη– κάπως απολογητικά στο γραφείο που ασχολείται με τις διαπιστεύσεις. «Γενικώς, το να καταφέρει να διεξαχθεί ολοκληρωτικά διά ζώσης ένα φεστιβάλ αυτών των διαστάσεων υπό τις παρούσες συνθήκες αποτελεί τουλάχιστον κατόρθωμα».

Ενα κατόρθωμα που ίσως να ήταν και «απαραίτητο», αν σκεφτεί κανείς τα εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ που συνεισφέρει η διοργάνωση στον τζίρο της πόλης ετησίως. Πολύ θετικό ωστόσο και από άποψη πρεστίζ, αφού το πιο παλιό από τα κινηματογραφικά φεστιβάλ είναι και αυτό που επί της ουσίας υψώνει ξανά τη σημαία της Εβδομης Τέχνης και κηρύττει, μέσω και των σπουδαίων ταινιών που παρουσιάζει, την πολυπόθητη ανάκαμψη.

Χιούμορ, δράμα, φαντασία και άρωμα από Σπέτσες στο μενού

Για να περάσουμε λοιπόν και στις ταινίες, τις οποίες έχουμε αρχίσει και βλέπουμε με ταχύτατους πια ρυθμούς εδώ στη Βενετία, θα σταθούμε σε αυτές που ξεχώρισαν μέσα στο πρώτο διήμερο. Αρχικά οι «Παράλληλες μητέρες», με τις οποίες ο Πέδρο Αλμοδόβαρ άνοιξε τη διοργάνωση και μαζί τον συναγωνισμό για τον φετινό Χρυσό Λέοντα, που θα απονείμει η επιτροπή του Κορεάτη Μπονγκ Τζουν-χο. 

Οπως υποδεικνύει και ο τίτλος, το φιλμ αφηγείται την ιστορία δύο γυναικών (Πενέλοπε Κρουζ – Μιλένα Σμιτ) οι οποίες γίνονται ταυτόχρονα μητέρες στο ίδιο μαιευτήριο. Οι δυο τους θα γίνουν τελικά και φίλες, ενώ ένα τραγικό γεγονός θα σημαδέψει τις ζωές τους για πάντα και θα τις φέρει ακόμα πιο κοντά. Ο Αλμοδόβαρ κρατά, ως συνήθως, τη χρυσή ισορροπία μεταξύ χιούμορ και δράματος, «φορτώνει» όμως αρκετά την ταινία με όλα τα αγαπημένα του θέματα, προκαλώντας κάποια σύγχυση· για το κοινό της Βενετίας φυσικά δεν έχει καμιά σημασία, διότι απλώς τον λατρεύει.
Συνέχεια με μια ταινία που είναι και λίγο «δική μας». Το «The Lost Daughter» της Μάγκι Τζίλενχαλ είναι εξ ολοκλήρου γυρισμένο στις Σπέτσες, τις οποίες βλέπουμε στο φόντο ακόμα μιας ιστορίας γύρω από μαμάδες. 

Η Ολίβια Κόλμαν είναι για άλλη μια φορά απίθανη στον ρόλο μιας μοναχικής γυναίκας, η οποία κάνει διακοπές στο νησί, όταν την ηρεμία της θα ταράξει η έλευση μιας νεαρής μητέρας με την κόρη της. Πλέον το παρελθόν με τις δικές της κόρες, το οποίο εμείς βλέπουμε σε σποραδικά φλας μπακ, θα εισβάλει στη σκέψη της για τα καλά.

Η Μόστρα δίνει πάλι λάμψη στη Βενετία-3
Από αριστερά προς τα δεξιά: ο Τιμοτέ Σαλαμέ και η Ρεμπέκα Φέργκιουσον πρωταγωνιστούν στο επικών διαστάσεων «Dune». Ο Πέδρο Αλμοδόβαρ μας συστήνει δύο ξεχωριστές μαμάδες και η Ολίβια Κόλμαν παραδίδει άλλη μία οσκαρικών προδιαγραφών ερμηνεία. 

Πέρα από το όμορφο νησί, η Τζίλενχαλ ξέρει πως έχει στο «οπλοστάσιό» της πολύ καλούς ηθοποιούς και τους αξιοποιεί στο έπακρο: εκτός της Κόλμαν, υπάρχει ακόμα η Ντακότα Τζόνσον για να δώσει έξτρα χολιγουντιανή χρυσόσκονη και μαζί ο Εντ Χάρις, η ανερχόμενη Τζέσι Μπάκλεϊ και η εξαιρετική Ιταλίδα Αλμπα Ρορβάχερ. Ολοι τους κάνουν υποδειγματική δουλειά και βοηθούν να αναδειχθεί ένα καλοστημένο ψυχολογικό θρίλερ, που ώς τώρα αποτελεί και την ευχάριστη έκπληξη του Φεστιβάλ.

Για το τέλος αφήσαμε το «φιλέτο». Οι πάντες εδώ στη Μόστρα μιλούν, προφανώς από την πρώτη μέρα, για το «Dune», την κινηματογραφική μεταφορά του λογοτεχνικού έπους φαντασίας του Φρανκ Χέρμπερτ που –ένεκα του κορωνοϊού– περιμένουμε εδώ και σχεδόν δύο χρόνια να κυκλοφορήσει. Ο Ντενίς Βιλνέβ από την πλευρά του δεν απογοήτευσε, έχοντας φτιάξει ένα φιλμ που εντυπωσιάζει τόσο με το μέγεθος της παραγωγής του όσο και με τη συνοχή που καταφέρνει να διατηρήσει, παρά τη μεγάλη του διάρκεια. Επιπλέον αποτελεί σπάνιο παράσημο και ελπιδοφόρο μήνυμα για την παραγωγό Warner Bros, η οποία αποφάσισε να επενδύσει πελώρια ποσά σε ένα πρότζεκτ, που μπορεί να πλασάρεται ως μπλοκμπάστερ, ωστόσο δεν αποτελεί σε καμιά περίπτωση την εγγυημένη επιτυχία των ταινιών κόμικς.

Ο δε πρωταγωνιστής του, Τιμοτέ Σαλαμέ, έπειτα από τους δραματικούς ρόλους που τον έκαναν γνωστό και αγαπητό, εδώ αναλαμβάνει πλέον και αυτόν του action hero (περίπου), υποδυόμενος τον περίφημο Πολ Ατρείδη. 

Γύρω του έχει μια πλειάδα σύγχρονων αστέρων, όπως η Ρεμπέκα Φέργκιουσον, η Ζεντάγια, ο Τζέισον Μομόα, ο Ντέιβ Μπαουτίστα, ο Οσκαρ Αϊζακ, ο Χαβιέ Μπαρδέμ, ο Τζος Μπρόλιν και πολλοί άλλοι.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή