«Top Boy»: Μελαγχολικοί γκάνγκστερ

«Top Boy»: Μελαγχολικοί γκάνγκστερ

1' 42" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Μπορεί το Netflix να χάνει συνδρομητές σε ένα γήπεδο που μέχρι τώρα έπαιζε μπάλα μόνο του και η ποιότητα του περιεχομένου του να μην είναι η ίδια όπως παλιά, αλλά ακόμη υπάρχουν ορισμένα διαμαντάκια, αρκεί να τα βρεις. Ενα από αυτά είναι το «Top Boy».

Μόλις χθες τελείωσα τους δύο κύκλους του βρετανικού γκανγκστερικού δράματος που μοιάζει με τους Peaky Blinders της σύγχρονης εποχής, αλλά είναι ακόμη πιο αυθεντικό και συγκινητικό. Δύο άσπονδοι φίλοι, ο Ντουσέιν Χιλ (Ασλεϊ Γουόλτερς) και ο Σάλι (Κέιν Ρόμπινσον) προσπαθούν να φτιάξουν μια μικρή αυτοκρατορία πουλώντας ναρκωτικά στο ανατολικό Λονδίνο κάνοντας ό,τι μπορούν για να το πετύχουν, γιατί το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να επιβιώνουν με πόνο.

Φτώχεια, συμμορίες, βαποράκια, βία, ακριβά ενοίκια, μετανάστευση και μια αναπάντεχη αφοσίωση στους οικογενειακούς δεσμούς είναι μερικά από τα στοιχεία που κάνουν ξεχωριστή τη σειρά και τους χαρακτήρες του Ιρλανδού σεναριογράφου Ρόναν Μπένετ. Το καστ αποτελείται σχεδόν αποκλειστικά από μαύρους ηθοποιούς και στους βασικούς ρόλους βρίσκονται ράπερ, κάτι που έχει επηρεάσει και τους διαλόγους, οι οποίοι είναι πολύ πιο κοντά στη γλώσσα του δρόμου.

Για παράδειγμα, δεν υπάρχει εντολή «kill him» αλλά «light him up». To Newsweek είχε φτιάξει και έναν οδηγό με την αργκό της σειράς. Στο Netflix προβάλλονται δύο κύκλοι, αλλά στην πραγματικότητα υπάρχουν άλλοι δύο που γυρίστηκαν πριν από περίπου μία δεκαετία στο αγγλικό Channel 4 με τους ίδιους ηθοποιούς.

Μην περιμένετε ακραίο πιστολίδι και ακριβά αυτοκίνητα. Το «Top Boy» αποκαλύπτει πώς λειτουργεί ένας άλλος κόσμος, όχι των μεγάλων μαφιόζων τύπου Sopranos, αλλά των χαμηλότερων τάξεων. Υπάρχει μια ατμόσφαιρα μελαγχολίας και θλίψης που υποβόσκει σε κάθε επεισόδιο. Οι ήρωες δεν κατοικούν σε βίλες ούτε έχουν πολλά λεφτά για ξόδεμα.

Ζουν τις οικογένειές τους, μεγαλώνουν μόνοι τα παιδιά τους, φροντίζουν τους ηλικιωμένους γονείς τους, τα αδέλφια τους και ζουν στη φτωχογειτονιά του (φανταστικού) Summerhouse, την οποία υπερασπίζονται από μια gentrification ανάπλαση που θα διώξει τους παλιούς κατοίκους. Αυτές είναι οι αντιθέσεις που μάλλον κάνουν και τη σειρά ελκυστική. Τα αδιέξοδα μιας τέτοιας ζωής, η καλοσύνη που μπορεί να κρύβεται μέσα στη σκληρότητα, οι επιλογές που πονάνε.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή