Όταν «έφυγε» η Ταρανέ

Σε αντίθεση με άλλους συναδέλφους της που έχουν καταφύγει στο εξωτερικό τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας της λογοκρισίας και των διώξεων, η Αλιντουστί έμεινε στο Ιράν

2' 14" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Στο αριστουργηματικό φιλμ με τίτλο «Οταν έφυγε η Ελι» του Ασγκάρ Φαραντί, η Ταρανέ Αλιντουστί υποδύεται μια νεαρή δασκάλα, η οποία εξαφανίζεται μυστηριωδώς κατά τη διάρκεια ενός πικνίκ με φίλους κάπου στην ιρανική εξοχή. Το περασμένο Σάββατο, έγινε γνωστό από τη σκηνοθέτιδα Σάμια Μιρσάμσι πως η αληθινή Αλιντουστί έχει επίσης «εξαφανιστεί», έπειτα από τη σύλληψή της από την αστυνομία εξαιτίας της κριτικής που άσκησε πρόσφατα στο ιρανικό καθεστώς σχετικά με την επιβολή της θανατικής ποινής, η οποία φαίνεται πως χρησιμοποιείται και ενάντια σε συλληφθέντες των τελευταίων ταραχών.

«Το όνομά του ήταν Μοχσέν Σεκαρί. Κάθε διεθνής οργανισμός που παρακολουθεί αυτή την αιματοχυσία και δεν αντιδρά, είναι ντροπή για την ανθρωπότητα», ανέφερε η τελευταία της ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, σχετικά με την εκτέλεση στις 8 Δεκεμβρίου ενός διαδηλωτή που κατηγορήθηκε για τον τραυματισμό ενός αστυνομικού και το μπλοκάρισμα ενός δρόμου στην Τεχεράνη. Στη συνέχεια ο λογαριασμός της, ο οποίος μετρούσε πάνω από 8 εκατομμύρια ακολούθους, κατέβηκε. Λίγες ημέρες νωρίτερα, η ίδια είχε δημοσιεύσει μια φωτογραφία με τα μαλλιά της ακάλυπτα και τη γνωστή επιγραφή «Γυναίκες, ζωή ελευθερία», ανά χείρας, η οποία έχει γίνει το σλόγκαν του πρόσφατου αντικυβερνητικού κινήματος.

Σε αντίθεση με άλλους συναδέλφους της από τους χώρους του σινεμά και τον τεχνών, που έχουν καταφύγει στο εξωτερικό τα τελευταία χρόνια εξαιτίας της λογοκρισίας και των διώξεων, η Αλιντουστί έμεινε στο Ιράν. «Δεν έχω άλλο διαβατήριο ή κατοικία έξω από το Ιράν. Θα μείνω και θα σας κοιτάζω ευθεία στα μάτια, όπως κάνουν όλοι οι άνθρωποι, όταν φωνάζω για τα δικαιώματά μου», είχε δηλώσει χαρακτηριστικά.

Το ζήτημα της θανατικής ποινής, ωστόσο, δεν απασχολεί τόσο όψιμα τον κινηματογραφικό κόσμο του Ιράν. Το 2020, ο Μοχαμάντ Ρασούλοφ κέρδισε τη Χρυσή Αρκτο του Φεστιβάλ Βερολίνου με το «Δεν υπάρχει κακό», ένα σπονδυλωτό φιλμ με θέμα ακριβώς τη θανατική ποινή και τον τρόπο με τον οποίο αυτή καταστρέφει τις ζωές των ανθρώπων – και όχι μόνο των εκτελεσμένων. Ο διαρκής τρόμος των διώξεων αλλά και της άγριας τιμωρίας διαπερνά και τις τέσσερις βινιέτες, οι οποίες μάλιστα έχουν πρωταγωνιστές και από τις δύο πλευρές του νόμου. Η ταινία γυρίστηκε φυσικά κρυφά, ενώ στον ίδιο τον Ρασούλοφ απαγορεύτηκε τότε η έξοδος από τη χώρα προκειμένου να παραλάβει το βραβείο του στο Βερολίνο. Εδώ και μερικούς μήνες, δε, τόσο εκείνος όσο και ο συνάδελφός του σκηνοθέτης Τζαφάρ Παναχί κρατούνται λόγω της αιχμηρής προς το ισλαμικό καθεστώς πολιτικής στάσης τους.

Οσο για την Ταρανέ Αλιντουστί, η οποία εκτός των άλλων έχει πρωταγωνιστήσει και στον βραβευμένο με Οσκαρ «Εμποράκο» του Ασγκάρ Φαραντί, η μοίρα της παραμένει αβέβαιη. Σύμφωνα με όσα γνωστοποίησε η Μιρσάμσι, το σπίτι της έχει γίνει άνω-κάτω από τις Αρχές, ενώ η σύλληψή της επιβεβαιώθηκε και επισήμως, με τη σημείωση πως «η υπόθεση ερευνάται περαιτέρω».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή