Τα τελευταία χρόνια, έρχεται όλο και πιο έντονα στο προσκήνιο το ερώτημα της συναίνεσης κατά την ερωτική πράξη. Πού μπαίνουν τα όρια; Είναι τελικά τόσο περίπλοκο το θέμα; Και τι γίνεται όταν αυτό αφορά μικρότερες ηλικίες, εκεί όπου η απερισκεψία των νιάτων συναντά μια τρυφερότητα που είναι εύκολο να «χαραχθεί» από μια τραυματική εμπειρία;
Και μόνο με τον τίτλο του, το «How to have sex», το φιλμ της Μόλι Μάνινγκ Γουόκερ, που κυκλοφορεί εδώ και μερικές ημέρες στις ελληνικές αίθουσες, ιντριγκάρει. Τρεις έφηβες Βρετανίδες φτάνουν στα Μάλια της Κρήτης με σκοπό το απόλυτο ξεσάλωμα. Για μία από αυτές, ωστόσο, η εμπειρία θα αποδειχθεί λιγότερο διασκεδαστική από όσο περίμενε.
«Η Τάρα προσπαθεί να ανταποκριθεί στις προσδοκίες των άλλων. Εχει αυτή τη φήμη της ψυχής του πάρτι ανάμεσα στις φίλες της, κι επίσης ότι είναι ικανή να ξεφύγει με τα λόγια από οποιαδήποτε κακοτοπιά, οπότε όλοι πιστεύουν ότι θα είναι εντάξει. Οταν ωστόσο φτάσει να υποφέρει, δεν ξέρει πώς να το εκφράσει, ακριβώς επειδή δεν είναι αυτό που περιμένουν οι άλλοι από εκείνη», μας λέει η Μία Μακίνα-Μπρους, η νεαρή Βρετανίδα ηθοποιός που υποδύεται την Τάρα και συναντήσαμε στο περασμένο Φεστιβάλ Καννών, εκεί όπου η ταινία προκάλεσε αίσθηση αποσπώντας και το σημαντικό βραβείο «Ενα Κάποιο Βλέμμα».
Οσο για το ζήτημα της συναίνεσης, η άποψη της Μακίνα-Μπρους ευθυγραμμίζεται σε μεγάλο βαθμό με όσα υπονοεί και το ίδιο το φιλμ: «Στην πραγματικότητα, δεν είναι κάτι περίπλοκο. Προφανώς όμως και δεν εξαντλείται σε ένα “ναι” ή ένα “όχι”, δεν είναι απλώς μια λέξη. Εχει να κάνει με δύο ανθρώπους που περνάνε καλά μαζί. Η ταινία επί της ουσίας σχολιάζει ότι αυτό θεωρείται περίπλοκο και δεν θα έπρεπε να είναι έτσι. Προσωπικά ελπίζω, αφού οι θεατές βγουν από την αίθουσα, να ξεκινήσουν συζητήσεις και να αντιληφθούν ότι η λέξη “ναι” δεν σημαίνει ότι κάποιος αισθάνεται απαραιτήτως άνετα και ασφαλής σε μια κατάσταση».
Εκείνοι πάντως που σίγουρα αισθάνθηκαν άνετα ήταν οι νεαροί πρωταγωνιστές του «How to Have Sex», οι οποίοι, ειδικά στο πρώτο κομμάτι της ταινίας, μοιάζουν να το γλεντάνε σαν να βρίσκονται όντως διακοπές στην Κρήτη.
«Η αλήθεια είναι ότι η δουλειά με τη Μόλι ήταν περισσότερο συνεργατική από όσο είχα συνηθίσει. Μας εμπιστεύτηκε πολύ. Εγραψε αυτό το απίθανο σενάριο, όμως μας έδωσε μεγάλη ελευθερία κινήσεων, η οποία μας βοήθησε να αναπτύξουμε τις δυναμικές μας και να το ζωντανέψουμε. Δεν γνωριζόμασταν (σ.σ. οι ηθοποιοί) από πριν, αλλά κάναμε πολλές οντισιόν και πρόβες και χτίσαμε τη χημεία μας».
Στα 26 της, η Αγγλίδα ηθοποιός έχει πάρει μέρος και σε πολύ μεγάλες παραγωγές όπως «Ο γητευτής» του Netflix, εμπειρία ωστόσο πολύ διαφορετική από αυτή στην Κρήτη. «Σε αυτού του μεγέθους τα πρότζεκτ νιώθεις σαν να μπαίνεις όταν έρχεται η σειρά σου και μετά να βγαίνεις εκτός. Είναι διασκεδαστικό, όχι όμως το ίδιο με την ταινία, όπου καταλαβαίνεις ότι οι πάντες στο σετ νοιάζονται πραγματικά για το τελικό αποτέλεσμα. Εδώ κάθε μέρα αγωνίζεσαι και προσπαθείς με όλες σου τις δυνάμεις, γιατί αισθάνεσαι ότι παίρνεις μέρος σε όλο το ταξίδι. Και η συνεργασία με το ελληνικό συνεργείο ήταν άψογη, σχεδόν δεν ένιωθες ότι δουλεύεις».