Πώς θα σας φαινόταν μια διοργάνωση που θα έφερνε και τις 32 σωζόμενες αρχαίες ελληνικές τραγωδίες στους δρόμους της πόλης με δωρεάν παρακολούθηση για όλους; Το συγκεκριμένο φεστιβάλ θα γίνει πραγματικότητα, όχι όμως στην Αθήνα ή σε κάποια άλλη ελληνική πόλη, αλλά στη Γάνδη του Βελγίου. Εκεί από την 1η Μαΐου έως τις 23 Ιουνίου, ο θεατρικός-πολιτιστικός οργανισμός NTGent διοργανώνει το «All Greeks», ένα φεστιβάλ αφιερωμένο στην αρχαία ελληνική τραγωδία.
Οκτώ διαφορετικές γειτονιές της Γάνδης πρόκειται να φιλοξενήσουν τις εκδηλώσεις, οι οποίες δεν περιλαμβάνουν μόνο θεατρικές παραστάσεις· αντιθέτως, τα έργα των Ελλήνων τραγικών θα συστηθούν στο κοινό μέσα από μονολόγους, περφόρμανς, εγκαταστάσεις και άλλους καλλιτεχνικούς δρόμους. Φυσικά, σημείο αναφοράς αποτελούν και νέες παραστάσεις όπως «Τα παιδιά της Μήδειας», του γνωστού μας από την παρουσία του στο Φεστιβάλ Αθηνών Μίλο Ράου. Ο τελευταίος είναι επίσης καλλιτεχνικός διευθυντής της διοργάνωσης, καθώς και ολόκληρου του προγράμματος του NTGent για το 2023-24.
«Πριν από μερικά χρόνια, περπατούσα σε ένα πάρκο στο Παρίσι νωρίς το πρωί. Μια ομάδα ηθοποιών έπαιζε Σαίξπηρ ανάμεσα στα δέντρα. Για πρώτη φορά στη ζωή μου καταλάβαινα κάθε λέξη. Σε όλη τη διάρκεια της ημέρας, η συγκεκριμένη εμπειρία αντηχούσε στη σκέψη μου: η απλή ομορφιά μιας κλασικής παράστασης για όσους τυχαίνει να βρίσκονται εκεί», σχολιάζει στην «Κ» ο Ράου. Η ιδέα του ανοιχτού χώρου είναι άμεσα συμβατή με εκείνη της προσβασιμότητας και της συμπερίληψης, που έχει ως προμετωπίδα του το φεστιβάλ. Σε όλες τις εκδηλώσεις, οι οποίες εκτυλίσσονται σε δημόσιους χώρους, οι θεατές είναι ελεύθεροι να πηγαινοέρχονται όπου θέλουν· επιπλέον, πολλές από αυτές ξεκινούν νωρίς το πρωί, ανακαλώντας έτσι με έναν ακόμη τρόπο την αρχαία ελληνική πρακτική π.χ. των Μεγάλων Διονυσίων, η οποία ήθελε τους θεατές να περνούν τη μέρα τους στο θέατρο, να γευματίζουν εκεί κ.ο.κ. Και επειδή ο καιρός της Γάνδης δεν είναι ακριβώς… αθηναϊκός, οι διοργανωτές υπενθυμίζουν το διάσημο ρητό της πόλης: «Μην γκρινιάζεις, μην τα παρατάς».
«O Μίλο Ράου ήταν συνεπαρμένος με τις ελληνικές τραγωδίες ήδη από τα μαθητικά του χρόνια. Ομως υπάρχει και κάτι ακόμη. Για χρόνια υποστήριζε ότι πρέπει να σταματήσουμε να βλέπουμε την τέχνη απλά ως μια μορφή ψυχαγωγίας την οποία απολαμβάνουμε έπειτα από μια δύσκολη ημέρα στη δουλειά. Γιατί να μην επενδύουμε τις καλύτερες ώρες μας σε αυτή; Γιατί να μην απολαμβάνουμε το θέατρο το πρωί όταν έχουμε τη μεγαλύτερη πνευματική διαύγεια;» μας λέει ο επιμελητής του φεστιβάλ, Ματίας Βέλε.
Οι παντός είδους διασκευές των κλασικών έργων στοχεύουν ακόμη στον άμεσο διάλογο με τον σημερινό κόσμο και τις προκλήσεις του. «Πολλοί από τους ανταγωνισμούς που συναντούμε στις ελληνικές τραγωδίες είναι και δικοί μας: η λογική απέναντι στην έκσταση, “εμείς” εναντίον των “άλλων”, η απολυταρχία απέναντι στη δημοκρατία, το ανθρώπινο γένος ως μέρος του κόσμου, αλλά και ως δύναμη καταστροφής. Τα έργα του Αισχύλου, του Σοφοκλή και του Ευριπίδη έχουν την ξεχωριστή ιδιότητα να καθρεφτίζουν την πόλη, τη χώρα μας και τη δυτική κοινωνία», σημειώνει ο Μίλο Ράου.