Τα σκανδιναβικά κράτη φιγουράρουν στις πρώτες θέσεις της λίστας με τις πιο ευτυχισμένες χώρες του κόσμου. Μάλιστα, η Φινλανδία παραμένει πρώτη για έβδομη συνεχόμενη χρονιά. Η Δανία, η Ισλανδία και η Σουηδία στην πρώτη πεντάδα και στην έβδομη θέση η Νορβηγία. Η Ελλάδα βρίσκεται στην 64η θέση υποχωρώντας κατά έξι θέσεις σε σχέση με την 58η που βρισκόταν το 2023, μεταξύ 143 κρατών.
Η έκθεση –διενεργήθηκε από την εταιρεία Gallup, το Ερευνητικό Κέντρο Ευημερίας της Οξφόρδης και το Δίκτυο Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ– εξετάζει έξι βασικές παραμέτρους: το κατά κεφαλήν ΑΕΠ ενός κράτους, την κοινωνική υποστήριξη, το προσδόκιμο υγιούς ζωής, την ελευθερία, τη γενναιοδωρία και τις αντιλήψεις σχετικά με τη διαφθορά. Στο πλαίσιο αυτό ζητάει από κάθε συμμετέχοντα να βαθμολογήσει τη ζωή του για να καταλήξει στην κατάταξη των λαών-κρατών.
Δεν αμφιβάλλω ότι οι παράμετροι που έχουν τεθεί από τους ερευνητές μπορούν να αποδώσουν ένα πλαίσιο ευτυχίας, όπως το ορίζουν οι δείκτες. Φυσικά, οι κοινωνικοί, οικονομικοί και πολιτικοί παράγοντες διαμορφώνουν το πλαίσιο της ζωής του καθενός μας – γι’ αυτό και έχουν αξία (πόση, ας το ορίσει ο καθένας) οι δείκτες που μετρούν την ευημερία των λαών. Υπό αυτή τη συνθήκη δεν είναι άστοχο να οικτίρουμε τους πολίτες του Αφγανιστάν, του Λιβάνου, του Λεσότο, της Σιέρα Λεόνε και του Κονγκό που βρέθηκαν στις τελευταίες θέσεις της κατάταξης. Αλλά ο αγώνας για την ευτυχία είναι προσωπικός και δεν «μπαίνει» στο καλούπι του μέσου όρου. Εντάξει, είμαστε 64οι – πώς όμως βαθμολογείτε εσείς τη ζωή σας;
Στο «Ονειρόδραμα» ο Σουηδός Αύγουστος Στρίντμπεργκ ψηλαφίζει πτυχές της ανθρώπινης ζωής, των μικρών και μεγάλων πραγμάτων της καθημερινότητας, φωτίζει τις προσδοκίες και τις ελπίδες, τις απογοητεύσεις και τις ματαιώσεις, τη μοναξιά και την εκμετάλλευση (κατατοπιστικό το πρόγραμμα της ομώνυμης παράστασης φέτος στο Εθνικό Θέατρο). Αυτό το σκληρό και μαζί ανάλαφρο δεν είναι η ζωή; Και μέσα σ’ αυτό πορευόμαστε κάνοντας τις επιλογές μας. «Υπάρχει ο κόσμος στον οποίο γεννήθηκες, είναι και ο κόσμος στον οποίο επιλέγεις να ζεις», λέει ο Αμερικανός συγγραφέας και κλασικός φιλόλογος Ντάνιελ Μέντελσον. Αρα, οι δείκτες αποτυπώνουν το βίωμα του ατόμου για τον κόσμο που γεννήθηκε, αλλά όχι τα βιώματα που έχει διαμορφώσει ο ίδιος και τις αρχές με τις οποίες επιλέγει να ζει.
Ουσιαστικά, όσο κι αν οι άνθρωποι διαφέρουμε, όσο κι αν νιώθουμε ξεχωριστές μονάδες, πάντοτε μας ενώνει το αίσθημα της τρωτότητας. Και αυτό είναι που πολεμάμε να νικήσουμε, διεκδικώντας αενάως το πέρασμα σε μια πιο «ευτυχισμένη» καθημερινότητα. Η νίκη είναι η αποχή της τρωτότητας, έρχεται μέσα από την ωριμότητα και προϋποθέτει την αγάπη προς τον εαυτό και την κατάκτηση της εσωτερικής γαλήνης. Ο αγώνας απαιτεί εσωτερική μετατόπιση – δύσκολο στοίχημα και γι’ αυτό αποζητούμε την επιτυχία σε εξωγενείς παράγοντες, όπως η καριέρα και η οικονομική ευμάρεια, χάνοντας τον στόχο. Κι αν δεν τα καταφέρουμε; Το σημαντικό είναι να μην ξεχνάμε κάτι, όπως λέει η καλή φίλη, μεταφράστρια και ποιήτρια Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη, ταπεινό και δυσκολοδιαχείριστο: την ευθύνη της πορείας σε ένα περιβάλλον τυχαιότητας.
