Στην πρώτη της ατομική έκθεση, η Δικαία Δεσποτάκη μοιάζει έτοιμη από καιρό. Βρέθηκα, χθες, στο περιβάλλον των έργων της στην γκαλερί Genesis και ένιωσα κυκλωμένος από δίνες, σπήλαια, εκρήξεις, ενώσεις και κατακρημνίσεις, καθώς η ένταση που γεννά η πίστη της σε αυτό που υπηρετεί παρασύρει, απογυμνώνει, ταράζει. Η Δικαία Δεσποτάκη, γνωστή από συμμετοχές της σε μεγάλο αριθμό ομαδικών εκθέσεων, επιτυγχάνει εδώ την κατάκτηση του δικαιώματος να είναι ο εαυτός της σε εντυπωσιακή πληρότητα και βάθος, δίνοντας μία σειρά εντελώς ιδιοσυγκρασιακών έργων. Αν θέλει κανείς να τα εντάξει, θα πει ότι είναι αφηρημένη ζωγραφική, αλλά στην περίπτωση της Δικαίας Δεσποτάκη υπερισχύει ο τρόπος θέασης και ενόρασης. Υπάρχουν έργα που είναι σχεδόν παραστατικά διά της αφαίρεσης, άλλα που θυμίζουν παραληρηματικές εκδοχές κοσμογονίας και άλλα που ανθίζουν σαν πολύχρωμοι λειμώνες. Μεγάλο προτέρημα της Δικαίας Δεσποτάκη είναι η χρήση του χρώματος, και όχι μόνο του προφανούς κίτρινου ή μπλε, αλλά και του σκοτεινού και γεώδους καφέ, διάστικτου με ερυθρά και γαλάζια νερά. Είναι ένας κόσμος ολόκληρος, χωνεμένος, βιωμένος, που από καιρό ζητούσε απελευθέρωση.
Η έκθεση της Δικαίας Δεσποτάκη, σε επιμέλεια Ιριδος Κρητικού, έχει αύριο εορταστικό κλείσιμο (11 π.μ. – 3 μ.μ.). Γκαλερί Genesis, Χάρητος 35.