500 λέξεις με τον Βασίλη Κωνσταντίνου

Ο Βασίλης Κωνσταντίνου προτιμά αντί για βιογραφικό να αναφέρει μερικά ορόσημα της ζωής του: «Ορόσημο είναι το Δημοτικό του 1950 στη Δράμα, σε τάξη με 65 συμμαθητές και τους δασκάλους μας να βγάζουν φωτιές. Τα εφηβονεανικά μου χρόνια στο Ισραήλ, σπουδές με εξίσου παθιασμένους δασκάλους και δουλειά ως αρχαιολόγος σε ένα περιβάλλον αληθινού σοσιαλισμού, δυστυχώς χαμένου από καιρό. Η πικρή γεύση τριαντάμηνης υπηρεσίας ως έφεδρος αξιωματικός της ΧΧ Τεθωρακισμένης σε δύσκολους καιρούς. Κι άλλα ορόσημα στην εργασιακή μου καριέρα: Αποτυχίες όταν δοκίμασα να είμαι το νούμερο 1, η χαρά της δημιουργίας και επιτυχίας ως νούμερο 2, 3 ή και 13 – στα Βαλκάνια, στην Ανατολική Ευρώπη και στον Καύκασο. Το πρώτο μου βιβλίο “Λίζα” στην ΕΣΤΙΑ και τα άλλα τέσσερα που ακολούθησαν ώς τη “Δάφνη”. Κι όλ’ αυτά με τη στήριξη και κυρίως την αγάπη της Ιλάνας, οικογένειας, φίλων και συνεργατών που επέστρεψαν τη δική μου στο δεκαπλάσιο».
 
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
Μόλις τελείωσα το «The Storm of War» του Ρόμπερτς. Ξεκίνησα το ίδιο βράδυ τους «Σικελικούς Εσπερινούς» του Ράνσιμαν. 
 
Ποιος ήρωας/ηρωίδα λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;
Σίγουρα ο Τζορτζ Σμάιλι του Λε Καρέ, χωρίς να υποτιμήσω τον Ρομπέν των Δασών και τον Κολοκοτρώνη στην κατά Σπύρο Μελά εκδοχή.
 
Διοργανώνετε ένα δείπνο. Ποιους συγγραφείς καλείτε, ζώντες και τεθνεώτες;
Πρώτους τη Δέλτα, τον Ουράνη και τον Ασίμωφ. Ακολουθούν ο Ιλια Ερενμπουργκ για το «Ανθρωποι, Χρόνια, Ζωή», ο Μπλοκ με τους φίλους του, κι όποιος καταραμένος ποιητής δεχθεί την πρόσκληση. Η Μπέλα Αχμαντούλινα που θα παραστεί με χαρά και ο ιστορικός A.J.P. Taylor.
 
Ποιο ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που μάθατε πρόσφατα χάρη στην ανάγνωση ενός βιβλίου;
Πόσο η λάσπη των χαρακωμάτων και κάθε νεκρής ζώνης του Α΄ Παγκοσμίου βάρυνε και τρομοκρατούσε τους φαντάρους, περισσότερο από εχθρικές οβίδες, πυρά όπλων και πολυβόλων, και συρματοπλέγματα.
 
Ποιο κλασικό βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα για πρώτη φορά;
«Το Γεφύρι του Δρίνου» του Ιβο Αντριτς. Το είχα στο πατρικό μου και το βρήκα πρόσφατα με δική μου χειρόγραφη ημερομηνία «Δεκ. 1962».
 
Και ποιο είναι το βιβλίο που έχετε διαβάσει τις περισσότερες φορές;
Το «The Quiller Memorandum» του Adam Hall, και όχι μόνο στο σενάριο του Πίντερ για την ομώνυμη ταινία. 
 
Η Δάφνη, η ηρωίδα του βιβλίου, αναζητά εναγωνίως την περιπέτεια ή η περιπέτεια κυνηγάει εκείνη;
Σίγουρα η Δάφνη την περιπέτεια, όπως όλοι μας όταν η περιπέτεια μας αποφεύγει. Οπως η ιστορία του Μωάμεθ με το βουνό ή η πικρή εμπειρία του «Ραντεβού στη Σαμάρα».
 
Ιερουσαλήμ: ένας από τους τόπους-σκηνικά του βιβλίου ή κάτι περισσότερο από αυτό;
Είναι ο μαγικός κήπος μου. Ολα μπορεί να συμβούν εκεί.