Ικανή έκφραση και ανάληψη θεματικού ρίσκου, θα μπορούσαν να αποτελούν έναν απ’ τους ορισμούς της λογοτεχνίας. Και αυτά τα δύο διακριτικά αποτελούν χαρακτηριστικά στο μυθιστόρημα του τιμημένου με βραβείο Goncourt Γάλλου Ματίας Ενάρ (γ. 1972). Στο έργο που, σε αντίθεση προς τα ειωθότα, δεν είναι ογκώδες εναλλάσσονται δύο ιστορίες.