Η κατασκευή ενός καϊκιού είχε, από την αρχή ώς το τέλος, κάτι το μεταφυσικό. Οταν σκάρωναν την καρίνα του σκάφους, καρφωνόταν ένας πάσσαλος κόντρα στην πλώρη για να συγκρατεί τον ξύλινο σκελετό.
ΑΘΗΝΑΪΚΑ PLUS
Μπορεί η φετινή χρονιά να έχει βαφτεί τιμητικά στα χρώματα της Επανάστασης του 1821, αλλά το παρελθόν δεν γνωρίζει «μονοπώλια».
«Οταν με το καλό ανοίξει ο τουρισμός, στις 15 Μαΐου, εμείς θα είμαστε όλοι έτοιμοι, εμβολιασμένοι», λένε οι κάτοικοι της Σικίνου, που πήραν την πρώτη δόση το περασμένο Σαββατοκύριακο και θα λάβουν τη δεύτερη κοντά στο Πάσχα.
Για όσους τον είχαν γνωρίσει –έστω και ακροθιγώς, όπως εγώ– ο Νίκος Μαγγίνας δεν ήταν μόνο το μάτι πίσω από τον φακό που απαθανάτιζε τον Πατριάρχη, αλλά κάτι σαν φύλακας άγγελός του.
Ο Σίμων ο Αθηναίος τον 5ο π.Χ. αιώνα είχε γράψει την πραγματεία «Περί Ιππικής», για τα κριτήρια σύμφωνα με τα οποία κάποιος πρέπει να επιλέγει ένα άλογο.
Εχει τίτλο «1821. Ενα εικονογραφημένο ταξίδι προς την ελευθερία» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.
Πηγαίνοντας να συναντήσω στην Πνύκα το λευκό άλογο με το όνομα Μάκης και τον τελευταίο αμαξά της Αθήνας Γιώργο Σταυρίδη (στα προσεχώς της Κυριακής), έπεσε το μάτι μου σε κάτι ανορθόδοξο για τα ελληνικά δεδομένα. Στο δασάκι του Λουμπαρδιάρη τρεις άνδρες έπαιζαν πετάνκ.
Ρέκβιεμ για ένα παλαιοπωλείο; Ακούγεται αρκούντως συναισθηματικό, αλλά γιατί όχι; Ενα όμορφο μαγαζί λειτουργεί περίπου σαν καλός φίλος.
Η Ανάφη έχει πάρει το όνομά της από το αρχαίο ρήμα αναφαίνω, που σημαίνει φανερώνομαι.
Λένε ότι η Ιστορία πρωτογράφεται –έστω και με πρόχειρο τρόπο– από τα χέρια των δημοσιογράφων που είναι παρόντες σε όλα τα μεγάλα γεγονότα.
Δύο επίπεδα νησάκια, η Σταμφάνη και η Αρπυια, σαν φύλλα που ταξιδεύουν στο Ιόνιο. Οι αρχαίοι τα θεωρούσαν άλλωστε πλωτά.
H πατρίδα μας ανέλαβε για έναν χρόνο την προεδρία της Διεθνούς Συμμαχίας για τη Μνήμη του Ολοκαυτώματος, παίρνοντας τη σκυτάλη από τη Γερμανία.
Χιούμορ είναι το ένστικτο να αντιμετωπίζεις τον πόνο με παιγνιώδη διάθεση, έλεγε ο Αμερικανός ποιητής Μαξ Ιστμαν.
H φιλοξενία υψηλών προσωπικοτήτων, όπως διαπιστώσαμε και την περασμένη εβδομάδα, είναι μεγάλη τέχνη.
Μέσα στην ειδική τους θήκη, ώστε να διατηρείται σταθερή η χαμηλή θερμοκρασία τους, έφθασαν τα πολύτιμα εμβόλια στο αεροδρόμιο της Σαντορίνης με την πρωινή πτήση από την Αθήνα, στις 23 Μαρτίου.
Μπορεί πολλές πόλεις και πρωτεύουσες ανά τον κόσμο να τίμησαν με τον δικό τους τρόπο την εθνική μας επέτειο, όμως με μερικές εξ αυτών υπάρχουν ισχυρότερες ιστορικές «γέφυρες».
Η τέχνη της ταπισερί είναι σπουδαία. Οι τεχνίτες βλέπουν το αποτέλεσμα των κόπων τους όταν πλέον έχει τελειώσει η δουλειά τους.
Σε ειδικές περιστάσεις, όπως η χθεσινή επέτειος των 200 ετών από την Επανάσταση, θα ορκιζόταν κανείς πως ακόμη και ο καιρός υπακούει μεταφυσικά σε μια άνωθεν «σκηνοθεσία». Οσο διήρκεσε η παρέλαση, άρματα και στολές ακτινοβολούσαν κάτω από το φως του αττικού ήλιου. Μόλις ο πρίγκιπας Κάρολος και η σύζυγός του, δούκισσα της Κορνουάλλης Καμίλα, πέρασαν […]
«Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας; Ερχόταν συχνά και του καρφώναμε μια γαρδένια στο πέτο. Το ίδιο και ο Τόλης Βοσκόπουλος. Μετά την εμφάνισή του στο νυχτερινό μαγαζί, περνούσε και αγόραζε τσιντόνιες. Βλέπετε, τότε τα ανθοπωλεία του Συντάγματος λειτουργούσαν σχεδόν όλο το 24ωρο.
Η διακεκριμένη πιανίστα και καθηγήτρια Μουσικής Μέμα Ειρηναίου «έφυγε» ύστερα από σύντομη μάχη με τον καρκίνο, σε ηλικία 61 ετών.
Ανάμεσα στα αφιερώματα που περιμένουμε με ανυπομονησία είναι και η ατομική του Χρήστου Μποκόρου με τίτλο «Η γιορτή / δόξα μονάχη».
Η ιστορία λέει πως ο Οθωνας λίγο πριν ξεψυχήσει είπε το «Πάτερ Ημών» και ετάφη φορώντας φουστανέλα.
[nx_login_form]x
