Εχουν ήδη αρχίσει να καταφθάνουν στα emails οι προσεχείς εκδόσεις της φθινοπωρινής/χειμερινής σεζόν. Μεγάλοι και μικροί κατάλογοι, γνωστά και πρωτοεμφανιζόμενα ονόματα, τίτλοι που σε «τσιγκλάνε» και άλλοι που τους βαριέσαι, που κάτι σου θυμίζουν. Τα βιβλία της νέας σεζόν θα είναι ό,τι είναι πάντα: αριστουργήματα και αναγνωστικές «φούσκες» έρχονται –και παρέρχονται– και ένας-δυο τίτλοι και συγγραφείς θα μας… ανησυχήσουν. Η διαδικασία της ανάγνωσης θα συνεχιστεί στον δικό της ρυθμό, όπως πάντα.
Αυτό που επίσης θα επανεκκινήσει, ό,τι κι αν είναι το βιβλίο, σε όποια κατηγορία κι αν ανήκει, είναι οι παρουσιάσεις των νέων εκδόσεων. Οι προσκλήσεις θα πηγαινοέρχονται, οι ομιλητές θα αλλάζουν και θα ανακυκλώνονται, θα γεφυρώνονται οι λέξεις με τις άλλες τέχνες, θα γίνουν δεξιώσεις, πάρτι – ό,τι επιβάλλουν η προώθηση του βιβλίου και η επιθυμία εκδότη και συγγραφέα. Οσο θα βγαίνουν βιβλία, τόσο θα γίνονται παρουσιάσεις.
Ας ελπίσουμε ότι φέτος τα πάνελ θα εξυπηρετούν, πολύ περισσότερο, την ανάγνωση και τον συγγραφέα, όχι τον ομιλητή. Ας ελπίσουμε ότι όλες οι πλευρές θα συμφωνήσουν πως τιμώμενο πρόσωπο είναι το έργο και ο συγγραφέας του, όχι ο παρουσιαστής του. Και ας ελπίσουμε ότι οι «πανελίστες» θα θυμούνται ότι παρουσιάζουν βιβλίο και δεν πραγματοποιούν ανακοίνωση σε συνέδριο φιλολόγων. Ας ελπίσουμε ότι θα ιαθούμε σύντομα από τη «μικροφωνίτιδα» και, κυρίως, τη «φιλολογίτιδα» – και ότι οι συγγραφείς θα τολμήσουν να μιλήσουν μόνοι τους για τα βιβλία τους.
Τα βιβλία, πάντως, τα περιμένουμε πώς και πώς. Κάθε Σεπτέμβριο και κάθε Ιανουάριο, βάζουμε σε σειρά τις στοίβες και τις αναγνωστικές μας επιθυμίες. Και κάθε φορά πέφτουμε έξω στους υπολογισμούς μας. Γιατί υπάρχουν διαρκώς ωραία βιβλία εκεί έξω.