Το χρυσό γάντι ★★★
ΘΡΙΛΕΡ (2019)
Σκηνοθεσία: Φατίχ Ακίν
Ερμηνείες: Γιόνας Ντάσλερ, Μαργκαρέτε Τίσελ, Χαρκ Μπομ
Ο πολύ δημοφιλής στη χώρα μας Φατίχ Ακίν επιστρέφει με ένα φιλμ αρκετά μακριά από όσα μας έχει συνηθίσει.
Αυτό αφηγείται την αληθινή ιστορία του Φριτζ Χόνκα, ενός κατά συρροήν δολοφόνου, ο οποίος τρομοκράτησε το Αμβούργο στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Ο Φριτζ είναι ένας άσχημος, σχεδόν παραμορφωμένος νέος άνδρας, ο οποίος αναζητά συντροφιά στο ποτό και στις γυναίκες που συναντά κάθε βράδυ στο ομώνυμο της ταινίας μπαρ. Μερικές από αυτές, ωστόσο, βρίσκουν φρικιαστικό τέλος στα χέρια του.
Το πρώτο που μπορεί να πει κάποιος για το φιλμ του Ακίν είναι πως φλερτάρει επικίνδυνα με τα όρια της γραφικής βίας. Θέλει πραγματικά γερό στομάχι για να αντέξει κάποιος μερικές σκηνές, με τον ήχο να είναι συχνά εξίσου ανατριχιαστικός με την εικόνα. Αυτή, ωστόσο, είναι μόνο μια πρώτη ανάγνωση.
Σε δεύτερο επίπεδο, το φιλμ αποτελεί ένα ενδιαφέρον κοινωνικό πορτρέτο, αναμφισβήτητα ωμό και άγριο, ταυτόχρονα όμως και αλλόκοτα ελκυστικό.
Η φωτογραφία του Ράινερ Κλάουσμαν είναι εξαιρετική, ενώ το ίδιο ισχύει και για τις σκηνές στο μπαρ, όπου βλέπουμε το γκροτέσκο πρόσωπο μιας Γερμανίας διαλυμένης σε κάθε επίπεδο, να ποτίζεται στο αλκοόλ και στην ανάλαφρη μουσική, σαν να πασχίζει να ξεχάσει.
Φυσικά, η ιστορία του Χόνκα είναι βαθιά προσωπική. Ο ψυχισμός αυτού του ξεκάθαρα διαταραγμένου ανθρώπου έχει επίσης ενδιαφέρον, παρ’ όλα αυτά μένει κάπως ανεξερεύνητος, ίσως και σε μια προσπάθεια να μην ηρωοποιηθεί ο χαρακτήρας.
Ο νεαρός Γιόνας Ντάσλερ από την πλευρά του, αν και αγνώριστος κάτω από τα προσθετικά και το μακιγιάζ, καταφέρνει να αποδώσει πειστικά τον Χόνκα σε όλο του το απωθητικό μεγαλείο· άλλες φορές πάλι οι αντιδράσεις του είναι κωμικές, προκαλώντας ακόμη και το γνήσιο γέλιο του θεατή.
Λίλιαν ★★★
ΔΡΑΜΑ (2019)
Σκηνοθεσία: Αντρέας Χόβαρθ
Ερμηνεία: Πατρίσια Πλάνικ
Ο Αυστριακός ντοκιμαντερίστας Αντρέας Χόβαρθ («Earth’s Golden Playground») περνάει στη μυθοπλασία με τρόπο λιτό και όμως αρκετά εντυπωσιακό. Η Λίλιαν είναι μια όμορφη νεαρή Ρωσίδα, η οποία βρίσκεται στη Νέα Υόρκη με τη βίζα της ληγμένη· από εκεί και κόντρα σε κάθε «κοινή λογική», η κοπέλα θα αποφασίσει να γυρίσει στην πατρίδα της με τα πόδια, μέσω Αλάσκας. Στο επικό ταξίδι της θα διασχίσει κατά μήκος την αμερικανική επαρχία και θα βρεθεί απέναντι σε μεγάλες αντιξοότητες, φυσικές και ανθρώπινες, τις οποίες συνήθως αντιμετωπίζει με θάρρος και εφευρετικότητα.
Η ντοκιμαντερίστικη αισθητική του Χόβαρθ είναι ολοφάνερη στο μεγαλύτερο μέρος της δίωρης διάρκειας. Η υπόθεση του φιλμ είναι βέβαια εμπνευσμένη από την αληθινή ιστορία της Λίλιαν, όμως το κινηματογραφικό ενδιαφέρον επικεντρώνεται περισσότερο στο ταξίδι και στο τοπίο – είναι χαρακτηριστικό πως η Λίλιαν, που κρατάει τον χάρτη της σαν φυλαχτό, μένει μακριά από όλες τις μεγάλες πόλεις περνώντας μόνο περιστασιακά από μικρές κοινότητες. Από τα πυκνά δάση και τα απέραντα χωράφια με τα καλαμπόκια μέχρι μια άνυδρη έρημο και τον παγωμένο Βορρά, τα πάντα απεικονίζονται υπέροχα, σε κοντινά ή μακρινά πλάνα που μαγνητίζουν.
Το ίδιο… μαγνητική πάντως είναι και η πρωταγωνίστρια. Μη γνωρίζοντας τη γλώσσα ή τον τόπο, η Λίλιαν παραμένει παντελώς αμίλητη σε όλη τη διάρκεια, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν δρα. Από την άλλη, η πορεία της μέσα από τους διαφορετικούς τόπους συνοδεύεται από τους ήχους ενός αόρατου ραδιοφώνου, με τα ντόπια προγράμματα να διακόπτουν όμορφα τις σιωπές.
Ισως κάποιες από αυτές τις τελευταίες να είναι κάπως τραβηγμένες, ειδικά όταν συναντά άλλους ανθρώπους, προσθέτουν όμως μυστήριο και γοητεία σε ένα φιλμ που ολοφάνερα προσπαθεί να ξεφύγει από τις συμβάσεις της αφήγησης. Σε μεγάλο βαθμό το πετυχαίνει, παρόλο που η εκτεταμένη διάρκειά του το οδηγεί αναπόφευκτα και σε κάποιους πλατειασμούς.
Ο Μπουνιουέλ στον Λαβύρινθο με τις χελώνες ★★★
Σκηνοθεσία: Σαλβαδόρ Σιμό
Ακούγονται: Χόρχε Ουσόν, Φερνάντο Ράμος
Κινούμενα σχέδια… σουρεάλ
Το animation επιλέγεται ταιριαστά ως φόρος τιμής στον μεγάλο σουρεαλιστή Λουίς Μπουνιουέλ. Η ταινία αφηγείται την περιπέτεια του Ισπανού κινηματογραφιστή κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του ιδιαίτερου ντοκιμαντέρ «Γη χωρίς ψωμί», αφιερωμένου στην πάμπτωχη περιφέρεια Λας Ούρδες. Με χιούμορ, ευαισθησία και έμπνευση από την αληθινή ιστορία, οι δημιουργοί του animation μπλέκουν την τέχνη τους με πλάνα από το πραγματικό ντοκιμαντέρ, δημιουργώντας ένα όμορφο σύνολο. Πέρα από όλα τα υπόλοιπα, η ταινία προσπαθεί, και σε μεγάλο βαθμό καταφέρνει, να απεικονίσει το όραμα και την αγωνία της νεαρής ηλικίας ενός από τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες του παγκόσμιου κινηματογράφου.
Στα μαχαίρια ★★★
Σκηνοθεσία: Ρίαν Τζόνσον
Ερμηνείες: Ντάνιελ Κρεγκ, Κρις Εβανς, Τόνι Κολέτ
Μυστήριο πολλών αστέρων
Ο σκηνοθέτης του τελευταίου «Πολέμου των άστρων», Ρίαν Τζόνσον, συγκεντρώνει ένα καστ αστέρων, προκειμένου να αποτίσει φόρο τιμής στις κλασικές αστυνομικές ιστορίες της Αγκαθα Κρίστι. Ο ντετέκτιβ του, τον οποίο υποδύεται ο Ντάνιελ Κρεγκ, ερευνά τον θάνατο ενός φημισμένου (και βαθύπλουτου) συγγραφέα, ο οποίος βρίσκεται νεκρός ανήμερα τα 85α γενέθλιά του. Οι υποψίες πέφτουν στα μέλη της οικογένειας, τα οποία βρίσκονταν εκείνα το βράδυ όλα συγκεντρωμένα στην έπαυλη του πάτερ φαμίλια. Το φιλμ ακολουθεί όλες τις αγαπημένες συμβάσεις του είδους, παραμένοντας συναρπαστικό και απρόβλεπτο σχεδόν μέχρι το φινάλε. Δίχως να φιλοδοξεί σε κάτι παραπάνω, αναδεικνύεται και χάρη στη λάμψη των πρωταγωνιστών του.
Η βασίλισσα της καρδιάς ★★½
Σκηνοθεσία: Μέι Ελτούχι
Ερμηνείες: Τρίνε Ντίρχολμ, Γκούσταβ Λιντ
Ενα παράνομο ζευγάρι
Η Σκανδιναβή Μέι Ελτούχι τράβηξε τα βλέμματα στο περασμένο φεστιβάλ του Σάντανς –απέσπασε και το βραβείο κοινού– με μια τολμηρή κινηματογραφική ιστορία. Πρωταγωνίστρια είναι η Αν, επιτυχημένη δικηγόρος και αφοσιωμένη μητέρα δύο κοριτσιών, η οποία συνάπτει ερωτική σχέση με τον νεαρό γιο του συζύγου της από άλλο γάμο. Οπως είναι λογικό, το μυστικό είναι δύσκολο να κρατηθεί για πολύ… Η ένταση και η ατμόσφαιρα θρίλερ (ίσως λίγο υπερβολική) χτίζεται από την αρχή και βρίσκει με επιτυχία τις περισσότερες κορυφώσεις της. Η πρωταγωνίστρια Τρίνε Ντίρχολμ είναι εξαιρετική στον απαιτητικό ρόλο της, σε ένα φιλμ πάντως που χάνει αρκετά σε ρυθμό, δείχνοντας τη μεγάλη του διάρκεια.
Τα άγρια αγόρια ★★½
Σκηνοθεσία: Μπερτράν Μαντικό
Ερμηνείες: Πολίν Λοριγιάρ, Βιμάλα Πονς
Ταξίδι στους τροπικούς
Ακόμη πιο τολμηρό και ρηξικέλευθο είναι το φιλμ του Γάλλου Μπερτράν Μαντικό, το οποίο δοκιμάζει τα όρια του παραδοσιακού σινεμά αλλά και του θεατή. Στις αρχές του 20ού αιώνα, σε κάποιο νησάκι του Ινδικού Ωκεανού, πέντε αγόρια στην εφηβεία τους διαπράττουν ένα άγριο έγκλημα. Τότε οι αριστοκρατικές οικογένειές τους αποφασίζουν να τους παραδώσουν προς συμμόρφωση σε έναν εκκεντρικό Ολλανδό καπετάνιο· ο τελευταίος θα τους οδηγήσει σε ένα μυστηριώδες νησί, όπου θα ζήσουν μια ονειρική περιπέτεια. Πότε παιχνιδιάρικα αυθάδικη και πότε απλώς ποιητική, η ταινία αποτελεί ύμνο στον ηδονισμό και στο εξερευνητικό πνεύμα, σε όλες του τις εκφάνσεις. Οταν δεν ξεπέφτει στο ανούσιο παραλήρημα, είναι έως και απολαυστική.