Αναμέτρηση με την Ιστορία της Βρετανίας

Αναμέτρηση με την Ιστορία της Βρετανίας

Με πυρήνα την αρχαιολογία, μια ταινία που ανταμείβει τον υπομονετικό θεατή

1' 54" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η ανασκαφή ★★★
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΔΡΑΜΑ (2021)
Σκηνοθεσία: Σάιμον Στόουν
Ερμηνείες: Ρέιφ Φάινς, 
Κάρεϊ Μάλιγκαν, Λίλι Τζέιμς

Το καινούργιο φιλμ του Netflix μας ταξιδεύει στο επαρχιακό Σάτον Χου της ανατολικής Αγγλίας, παραμονές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου· ενώ ολόκληρο το έθνος προετοιμάζεται για την πολεμική σύγκρουση, ένας αρχαιολόγος φέρνει στο φως ένα πολύ σημαντικό εύρημα. Αρχαιολόγος στο περίπου δηλαδή, διότι ο Μπάζιλ Μπράουν, τον οποίο υποδύεται (άρτια) ο Ρέιφ Φάινς, αυτοσυστήνεται ως «ανασκαφέας», δεν έχει δηλαδή επίσημο τίτλο και εκπαίδευση, γνωρίζει όμως τις τεχνικές και τα μυστικά του επαγγέλματος όσο λίγοι. Οταν η ιδιοκτήτρια (Κάρεϊ Μάλιγκαν) ενός κτήματος θα τον καλέσει να ερευνήσει τους θολωτούς τύμβους που στέκουν εκεί επί αιώνες, οι ανακαλύψεις του θα τραβήξουν την προσοχή των υπευθύνων του 
Βρετανικού Μουσείου.

Η ταινία του Σάιμον Στόουν ξεκινάει ως ένα τυπικό βρετανικό δράμα εποχής –με τις απαραίτητες δόσεις σνομπισμού και ευγένειας– για να εξελιχθεί σε κάτι αρκετά πιο ενδιαφέρον. «Σκάβουμε για να συναντήσουμε τους νεκρούς», παρατηρεί με εύστοχο ρομαντισμό η πρωταγωνίστρια, ενώ αλλού ο Μπράουν επισημαίνει: «στην πραγματικότητα δεν ανακαλύπτουμε τον τάφο, αλλά τη ζωή κάποιου». Ολα αυτά τα αρχαιολογικά κλισέ χρησιμοποιούνται εδώ διόλου τυχαία για να αναπτύξουν δυναμικές και να συνδέσουν την αφήγηση με το ιστορικό υπόβαθρο της ταινίας.
Καθώς η ανασκαφή προχωράει, τα στοιχεία που έρχονται στο φως δρουν σαν τονωτικό του πατριωτικού αισθήματος και της ταυτότητας, ενός ζητήματος κρίσιμου για οποιοδήποτε έθνος, ιδιαίτερα όταν αυτό ετοιμάζεται να υπερασπιστεί την ακεραιότητά του. Αυτό τον ιστορικό «διάλογο» το φιλμ φροντίζει να τον υποδεικνύει τακτικά, με τα αεροπλάνα της RAF που περνούν πάνω από την τοποθεσία της ανασκαφής, τους στρατιώτες που περνούν με τα καμιόνια από τον γειτονικό δρόμο κ.ο.κ.

Γενικώς η ταινία του Στόουν –όπως περίπου συμβαίνει και με την επιστήμη της αρχαιολογίας στην οποία οι Αγγλοι θεωρούνται πρωτοπόροι– είναι από αυτές που ανταμείβουν τον υπομονετικό θεατή. Τα μίνι ρομάντζα και οι υπο-ιστορίες που αναπτύσσονται στη διάρκειά της είναι μάλλον «διακοσμητικά» και προβλέψιμα· ξεκινούν με διστακτικά βλέμματα και ολοκληρώνονται εξίσου διακριτικά, δίχως δράματα και εκπλήξεις. Αντιθέτως η διαρκής αναμέτρηση με την Ιστορία, με αφοσίωση που αγγίζει τα όρια της φιλοσοφίας ζωής, είναι αυτή που κάνει εδώ τη διαφορά και διαπερνά ολόκληρο τον πυρήνα της ταινίας. Οσο για τις ερμηνείες, εκτός του Φάινς, πολύ καλή είναι για άλλη μια φορά η Κάρεϊ Μάλιγκαν ως εύθραυστη και ταυτόχρονα αποφασιστική αριστοκράτισσα, όπως και η νεαρή Λίλι Τζέιμς στον δικό της δεύτερο ρόλο.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή