Ο Μπραντ Πιτ είπε ότι βλέπει την κινηματογραφική του καριέρα να τελειώνει και να βρίσκεται στο τελευταίο της στάδιο. Σε πρόσφατη συνέντευξή του με το περιοδικό GQ, ο δημοφιλής ηθοποιός δήλωσε: «Θεωρώ ότι πλησιάζω στο τέλος της καριέρας μου, το τελευταίο εξάμηνο ή τρίμηνο. Τι θα είναι αυτό και πώς θέλω να το σχεδιάσω;».
Ο Πιτ κέρδισε το 2020 Όσκαρ για την ερμηνεία του στην ταινία του Κουέντιν Ταραντίνο «Κάποτε…στο Χόλιγουντ» και αργότερα το καλοκαίρι πρωταγωνιστεί στην ταινία του στούντιο της Sony «Bullet Train». Κι όμως ο 58χρονος ηθοποιός δεν ετοιμάζεται για κάποιου είδους αναζωπύρωση της καριέρας του.
Πέρα από το «Bullet Train», ο ηθοποιός συμμετέχει φέτος και στη δραματική ταινία του Ντάμιεν Σαζέλ «Babylon». Το «Babylon» είναι η σκηνοθετική συνέχεια του Σαζέλ μετά το οσκαρικό «La La Land», όπου ο ηθοποιός επανενώνεται με την συμπρωταγωνίστριά του στο «Κάποτε…στο Χόλιγουντ», Μάργκοτ Ρόμπι. Το φιλμ, που αναμένεται να κυκλοφορήσει τα Χριστούγεννα, πρόκειται για έργο εποχής που διαδραματίζεται σε παλιά εποχή του Χόλιγουντ και εστιάζει σε προσωπικότητες του κινηματογράφου που προσαρμόζονται από τις βωβές ταινίες σε αυτές με διάλογο.
Η καριέρα του Πιτ, περιλαμβάνει επίσης τη δουλειά του ως παραγωγός μέσα από την εταιρεία του Plan B. Μερικές από τις ταινίες με την υπογραφή της εταιρείας παραγωγής του είναι οι «Blonde» με την Άνα ντε Άρμας ως Μέριλιν Μονρόε και το πολυαναμενόμενο δράμα της Σάρα Πόλεϊ «Women Talking» το οποίο πρόκειται για κινηματογραφική μεταφορά από μυθιστόρημα της Μίριαμ Τόους. Στο φιλμ, πρωταγωνιστούν οι Ρούνεϊ Μάρα και Φράνσις ΜακΝτόρμαντ και η υπόθεση αφορά μια ομάδα γυναικών που ενώνουν τις δυνάμεις τους ενάντια στους βιαστές τους.
Όταν η καριέρα του Πιτ φτάσει στο τελευταίο της στάδιο, ο σκηνοθέτης του «Κάποτε…στο Χόλιγουντ» Ταραντίνο λέει ότι η βιομηχανία θα χάσει «έναν από τους τελευταίους εναπομείναντες αστέρες του κινηματογράφου της μεγάλης οθόνης». Όπως τόνισε ο Ταραντίνο στο GQ: «Απλώς είναι ένας διαφορετικός τύπος άνδρα. Και δεν νομίζω ότι μπορείς να περιγράψεις ακριβώς τι είναι επειδή είναι σαν να περιγράφεις τη λάμψη των αστεριών. Το παρατήρησα όταν γυρίζαμε το “Inglorious Basterds”. Όταν ο Μπραντ βρισκόταν στη σκηνή, δεν αισθάνθηκα ότι κοιτούσα μέσα από την οθόνη της κάμερας. Αισθάνθηκα σαν να παρακολουθούσα μια ταινία. Απλά και μόνο η παρουσία του στους τέσσερις τοίχους του κάδρου, δημιουργούσε αυτή την εντύπωση».
Με πληροφορίες από το GQ, το Variety