Αρκετές ταινίες, παραδόξως για την εποχή, έρχονται αυτή την εβδομάδα στις αίθουσες και έτσι όσοι έχουν ξεμείνει στην πόλη έχουν, αν μη τι άλλο, τις επιλογές τους. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι είναι όλες εξίσου καλές. Εκείνο που αναμφισβήτητα ξεχωρίζει είναι ένα δράμα, βραβευμένο με το Χρυσό Λιοντάρι της Βενετίας, ενώ από κοντά έρχονται και τρεις ανάλαφρες κωμωδίες, ό,τι πρέπει για τα ζεστά βράδια του καλοκαιριού.
Το «Από μακριά» (***) του Λορένζο Βίγκας είναι μια ταινία σεναριακής απλότητας και ευπρόσδεκτου κινηματογραφικού ρεαλισμού. Ο Αρμάντο είναι ένας 50άρης οδοντοτεχνίτης που ζει μοναχικά στο Καράκας. Συχνάζει στον κεντρικό σταθμό των λεωφορείων, όπου προσεγγίζει νεαρούς άνδρες και με το δέλεαρ των χρημάτων, τους οδηγεί στο σπίτι του· το μόνο που τους ζητά είναι να τους βλέπει να γδύνονται. Σε μια τέτοια «συναλλαγή» ο 17χρονος Ελντερ τον χτυπά στο κεφάλι και τον ληστεύει. Γρήγορα ωστόσο οι δυο τους θα ξανάρθουν σε επαφή, αναπτύσσοντας μια ιδιότυπη, στοργική σχέση προστάτη-προστατευόμενου. Το φιλμ του Βίγκας έχει για πρωταγωνιστές του δύο περιθωριακούς: ένα χαμίνι του δρόμου και έναν φανερά καταπιεσμένο ομοφυλόφιλο άνδρα. Ο δεύτερος θα γίνει μέντορας του πρώτου με την αφήγηση να αρθρώνεται γύρω από τη σχέση τους, η οποία ανακαλεί τους αρχετυπικούς κώδικες της ανδρικής φιλίας – μαθητείας. Το αναπάντεχο (και κάπως αινιγματικό) φινάλε δίνει επιπλέον πόντους στο σύνολο και ολοκληρώνει ταιριαστά την έννοια του τραγικού.
Κατά τα λοιπά, αυτή η εβδομάδα κινείται στους ρυθμούς της κωμωδίας. Μία από αυτές, το «Ραντεβού στην Ελλάδα», βρίσκει έναν Γερμανό υπάλληλο τράπεζας να φτάνει στο νησάκι Παλλαδίκι, προκειμένου να επιθεωρήσει τις εγκαταστάσεις για τις οποίες οι κάτοικοι έλαβαν τα σχετικά δάνεια. Οι τελευταίοι, με πρωτεργάτη τον Ελληνογερμανό ιδιοκτήτη του μίνι μάρκετ (Αδάμ Μπουσδούκος), θα βαλθούν να του κάνουν τη ζωή δύσκολη, με τα πράγματα, φυσιολογικά, να περιπλέκονται. Οι αναλογίες με τη σύγχρονη πραγματικότητα είναι προφανείς σε ένα φιλμ που, αν και αναπαράγει όλα σχεδόν τα στερεότυπα που υπάρχουν ανάμεσα σε Ελληνες και Γερμανούς, βλέπεται μάλλον ευχάριστα, κυρίως χάρη στις καλές ερμηνείες τόσο του Μπουσδούκου όσο και του Γερμανού Κρίστοφ Μαρία Χερμπστ.
Μία ακόμα ταινία με κωμική ταυτότητα –αλλά κάπως γλυκόπικρο περιεχόμενο– είναι «Ο ιδιωτικός βίος του Μάξουελ Σιμ» (**), γαλλική παραγωγή, η οποία βασίζεται στο γνωστό, ομώνυμο μυθιστόρημα του Τζόναθαν Κόου. Σε αυτήν ο πρωταγωνιστής κύριος Σιμ ψάχνει τον εαυτό του μέσα από ένα ιδιότυπο επαγγελματικό road trip στον γαλλικό νότο, με μόνη συντροφιά τη φιλική φωνή στο GPS του αυτοκινήτου. Η μοναξιά και η αποξένωση του σύγχρονου ανθρώπου σε χιουμοριστικό περιτύλιγμα. Τέλος, υπάρχει και το «Μια αγελάδα στο Παρίσι» (*½), μεγάλη εισπρακτική επιτυχία στη Γαλλία, με πρωταγωνιστές έναν Αλγερινό αγρότη και την αξιαγάπητη αγελάδα του. Οι δυο τους ταξιδεύουν με τα πόδια από τη Μασσαλία προς το Παρίσι για να πάρουν μέρος στη σπουδαία Διεθνή Αγροτική Εκθεση. Στον δρόμο θα συναντήσουν αρκετούς ενδιαφέροντες χαρακτήρες και θα εμπλακούν σε μια σειρά από κωμικές καταστάσεις. Κυκλοφορούν ακόμη το «Ερωτας α λα Καταλανικά», σίκουελ του επιτυχημένου «Ερωτας α λα Ισπανικά», και η αργεντίνικη ρομαντική κομεντί «Χωρίς παιδιά».