Η μορφή του νερού ***
ΔΡΑΜΑ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ (2017)
Σκηνοθεσία: Γκιγιέρμο ντελ Τόρο
Ερμηνείες: Σάλι Χόκινς, Ρίτσαρντ Τζένκινς, Οκτάβια Σπένσερ, Μάικλ Σάνον
Από το 2007 και τον εκπληκτικό «Λαβύρινθο του Πάνα» όλοι αναρωτιόνταν ποιος θα είναι ο επόμενος ανάλογος σκοτεινός μύθος που θα μας σερβίρει ο Γκιγιέρμο ντελ Τόρο. Η αναμονή κράτησε σχεδόν 12 χρόνια –αφού ο Μεξικανός σκηνοθέτης ασχολήθηκε με άλλου είδους ταινίες– και οδήγησε στη φετινή «Μορφή του νερού», η οποία φαίνεται αρκετά πιθανό να τον οδηγήσει και στην οσκαρική δόξα. Αν κάποιος περιμένει πάντως να δει άλλον ένα «Λαβύρινθο», πιθανότατα θα απογοητευθεί.
Είμαστε στη δεκαετία του 1960. Η Ελάιζα (Σάλι Χόκινς) είναι μια μοναχική, στερημένη από τη φωνή της κοπέλα, η οποία ζει σε κάποια παραθαλάσσια πόλη των ΗΠΑ. Κάθε βράδυ ξυπνάει, τρώει… πρωινό, αυτοϊκανοποιείται ενθουσιωδώς στην μπανιέρα και έπειτα πηγαίνει για τη νυχτερινή της βάρδια στο μυστικό ερευνητικό κέντρο, όπου εργάζεται ως καθαρίστρια. Εκεί κάποια μέρα θα καταφτάσει ένα μυστηριώδες αμφίβιο ον, με ανθρώπινη μορφή, με το οποίο σταδιακά η Ελάιζα θα έρθει πιο κοντά.
Ο μύθος της γοργόνας βρίσκει την αρσενική εκδοχή του και η Πεντάμορφη συναντά για ακόμη μία φορά το Τέρας, σε μια ιστορία αγάπης που σίγουρα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί συνηθισμένη. Η ατμοσφαιρική σκηνοθεσία και η φωτογραφία μάς εισάγουν ξανά σε ένα ιδιαίτερο περιβάλλον, το οποίο όμως μοιάζει περισσότερο ερωτικό –η σεξουαλικότητα τονίζεται έντονα εξαρχής– παρά γνήσια παραμυθένιο. Η ερωτική έλξη μεταξύ των δύο πρωταγωνιστών μοιάζει αναπόφευκτη, αφού η «γλώσσα» της είναι και η μόνη στην οποία μπορούν τελικά να συνεννοηθούν. Αλήθεια είναι επίσης πως το σενάριο του Ντελ Τόρο και της Βανέσα Τέιλορ έχει αρκετές ευκολίες και κυρίως προσπαθεί φανερά να λειτουργήσει ως μανιφέστο υπέρ της διαφορετικότητας (και καλώς πράττει), με άτσαλο όμως και κάπως υπερβολικό τρόπο.
Τραγικό και παιγνιώδες
Παρ’ όλα αυτά, η ταινία δεν χάνει τον ρυθμό και την ταυτότητά της, κάτι το οποίο οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στους πρωταγωνιστές: η Βρετανίδα Σάλι Χόκινς με τη βουβή ερμηνεία της κινείται υπέροχα ανάμεσα στο τραγικό και στο παιγνιώδες, θυμίζοντας ότι είναι μια εξαιρετική ηθοποιός, ενώ εξίσου καλά στέκονται και οι Μάικλ Σάνον (σε έναν πολύ καλογραμμένο ρόλο «κακού»), Ρίτσαρντ Τζένκινς και Οκτάβια Σπένσερ.
Η κόρη της Απρίλ **½
Σκηνοθεσία: Μισέλ Φράνκο
Ερμηνείες: Εμα Σουάρεθ, Ανα Βαλέρια Μπεσερίλ, Ενρίκε Αριζόν
Ενα έντονης κλιμάκωσης δράμα
Η 17χρονη Βαλέρια μένει έγκυος από τον συνομήλικο φίλο της και φέρνει στον κόσμο ένα παιδί, το οποίο δυσκολεύεται (φυσιολογικά) να μεγαλώσει. Σε βοήθεια σπεύδει η ελαφρώς αποξενωμένη μητέρα της, Απρίλ, η οποία ωστόσο θα αποδειχθεί αληθινή καταστροφή. Ο Μεξικανός Μισέλ Φράνκο δημιουργεί ένα έντονης –και απροσδόκητης– κλιμάκωσης δράμα, με ποικίλους σχολιασμούς γύρω από τις οικογενειακές σχέσεις αλλά και τον δεσμό μητέρας – παιδιού. Η ταινία κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο της επιτροπής στο τμήμα «Ενα κάποιο βλέμμα» του περασμένου Φεστιβάλ Καννών.
Το φεγγάρι του Δία ***
Σκηνοθεσία: Κορνέλ Μουντρούτσο
Ερμηνείες: Τζομπόρ Γέγκερ, Μεράμπ Νινίτζε, Γκιόργκι Τσερχάλμι
Ενα προσφυγικό θρίλερ
Ο Ούγγρος Κορνέλ Μουντρούτσο του πολύ ιδιαίτερου «Λευκού θεού» υπογράφει εδώ ένα κοινωνικό δράμα καμουφλαρισμένο σαν θρίλερ αγωνίας, το οποίο ασχολείται με το προσφυγικό ζήτημα. Ο Αριάν είναι ένας νεαρός Σύρος πρόσφυγας, ο οποίος προσπαθεί μαζί με τον πατέρα του να διασχίσει τα ουγγρικά σύνορα. Πέφτουν ωστόσο σε περίπολο των Αρχών και ο ίδιος πυροβολείται, με αποτέλεσμα να αποκτήσει… σούπερ δυνάμεις. Συγκεκριμένα την ικανότητα να αιωρείται, η οποία θα τραβήξει την προσοχή ενός διεφθαρμένου γιατρού που θα τον προσεγγίσει, αλλά και του αδίστακτου αστυνομικού που τους καταδιώκει.
Το «φεγγάρι» του τίτλου είναι από τα πρώτα που παρατηρήθηκαν γύρω από τον πλανήτη Δία και ονομάζεται Ευρώπη. Η αναλογία προφανής, όπως και η γενικότερη αλληγορική διάθεση του Μουντρούτσο, ο οποίος ευφυώς εισάγει το φανταστικό στοιχείο στην κοινωνική του παρατήρηση. Η Ουγγαρία, χώρα που έχει τηρήσει τη σκληρότερη έως τώρα στάση απέναντι στους πρόσφυγες, μπαίνει στο μικροσκόπιο μέσα από μια σειρά χαρακτήρων. Πιο ενδιαφέρων ανάμεσά τους είναι εκείνος του γιατρού, ο οποίος αν και συμμετέχει καταφανώς στο ευρύτερο πάρτι διαφθοράς που στήνεται γύρω από τους πρόσφυγες, έχει την ανθρωπιά να βοηθήσει έναν από αυτούς, ακόμη και με κίνδυνο της ζωής του. Το θεολογικό κομμάτι «σηκώνει», βέβαια, αρκετή κουβέντα, όμως συνολικά η ταινία μένει σε υψηλά στάνταρ, κυρίως χάρη στην ένταση της πλοκής αλλά και στην ξεχωριστή τραγικότητα που αποπνέουν οι κεντρικοί χαρακτήρες.
Εμείς…
Την ανακοίνωση για την 11η διοργάνωσή του έκανε γνωστή το διεθνές φεστιβάλ και αγορά κινουμένων σχεδίων «Animasyros», το οποίο θα διεξαχθεί 26-30/9 στην Ερμούπολη, στην Ανω Σύρο και στην Ποσειδωνία. Παράλληλα απευθύνει από σήμερα κάλεσμα για συμμετοχές στα τρία διαγωνιστικά του τμήματα (Διεθνές και Σπουδαστικό Μικρού και Μεγάλου Μήκους, Σπουδαστικό και Ελληνικό Πανόραμα, Ταινίες για όλη την οικογένεια), με την προθεσμία υποβολής να ολοκληρώνεται στις 30 Ιουνίου. Επιπλέον, αξίζει να σημειωθεί πως φέτος το φεστιβάλ υποστηρίζει η διεθνώς αναγνωρισμένη Ελληνοαμερικανίδα animator και καλλιτεχνική διευθύντρια της Dreamworks Television, Αλίκη Θεοφιλόπουλος, η οποία σχεδίασε και την πρωτότυπη εικαστική ταυτότητα του Animasyros 11.
…και οι άλλοι
Στην πλατιά θάλασσα του Netflix φαίνεται πως καταλήγει και ο Ράιαν Μέρφι. Ο δημιουργός πολύ επιτυχημένων σειρών όπως τα «Glee» και «Nip/Tuck» υπέγραψε συμφωνία αποκλειστικής συνεργασίας με τον διαδικτυακό κολοσσό, η οποία προβλέπει τη δημιουργία νέων σόου έναντι περίπου 300 εκατομμυρίων δολαρίων! Το ποσό ρεκόρ είναι ενδεικτικό της τεράστιας οικονομικής ισχύος του Netflix, το οποίο υπολογίζεται πως πλέον έχει ετήσιο μπάτζετ που αγγίζει τα 8 δισ. δολάρια.