9ο Φεστιβάλ Εθνογραφικού Κινηματογράφου: Φτηνή βότκα και εξομολογήσεις

9ο Φεστιβάλ Εθνογραφικού Κινηματογράφου: Φτηνή βότκα και εξομολογήσεις

2' 26" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Εξιδανικευμένη στη φαντασία των Ευρωπαίων όσο κανένα άλλο ταξίδι, η διαδρομή του Υπερσιβηρικού δεν είναι παρά μία αναγκαιότητα για τους χιλιάδες Ρώσους, που τον χρησιμοποιούν ως μέσο μεταφοράς. Φοιτητές, στρατιώτες, αλλά και αγρότες, εργάτες, συνταξιούχοι που επισκέπτονται τα εγγόνια τους στην πρωτεύουσα, επιχειρηματίες που δεν διαθέτουν τα χρήματα για μια πτήση εννέα ωρών από τη Μόσχα έως το Βλαδιβοστόκ και εκατοντάδες άλλοι καθημερινοί άνθρωποι, μαζί με λιγοστούς τουρίστες, επιβιβάζονται καθημερινά στα βαγόνια της θρυλικής αμαξοστοιχίας, η οποία καλύπτει μία απόσταση πάνω από εννέα χιλιάδες χιλιόμετρα διασχίζοντας επτά ζώνες ώρας. Οι περισσότεροι εξ αυτών προτιμούν την τρίτη θέση, γνωστή ως Platzkart, από την οποία «δανείστηκε» τον τίτλο του ντοκιμαντέρ του ο σκηνοθέτης Rodion Ismailov. Η ελληνική πρεμιέρα του φιλμ θα πραγματοποιηθεί σήμερα το βράδυ στην έναρξη του 9ου Φεστιβάλ Εθνογραφικού Κινηματογράφου της Αθήνας, το οποίο αποτελεί τη μόνη πλατφόρμα προβολής της οπτικής ανθρωπολογίας στην Ελλάδα και παρουσιάζει επιλεγμένες εθνογραφικές ταινίες και ντοκιμαντέρ ανθρωπολογικού ενδιαφέροντος από όλο τον κόσμο.

Για να περάσουν οι ατέλειωτες ώρες του ταξιδιού, οι επιβάτες του Υπερσιβηρικού καταφεύγουν στη φτηνή βότκα (αν και η κατανάλωση αλκοόλ θεωρητικά απαγορεύεται στα ρωσικά τρένα), το τσάι και το σκάκι, κυρίως όμως κουβεντιάζουν μεταξύ τους, κερνώντας ο ένας τον άλλο πιροσκί, πατάτες και καπνιστά ψάρια από τη λίμνη Βαϊκάλη, που προμηθεύονται από τους μικροπωλητές στους σταθμούς. Επί επτά ημέρες, όσο δηλαδή διαρκεί η μεγαλύτερη σιδηροδρομική διαδρομή στον κόσμο, τις παραμονές της Πρωτοχρονιάς του 2016, ο Ρώσος κινηματογραφιστής περιπλανήθηκε στα ανοιχτά βαγόνια της Γ΄ θέσης, όπου η ιδιωτικότητα είναι ανύπαρκτη και η διάθεση για εξομολογήσεις ανεξάντλητη, καταγράφοντας τις συζητήσεις και ζητώντας από τους συνεπιβάτες του να του αφηγηθούν τις ιστορίες τους.

Ενας πρώην κρατούμενος επιστρέφει σπίτι του ύστερα από δέκα χρόνια απουσίας, ένας ηλικιωμένος κουβαλά λιχουδιές για τα εγγόνια του, μια πολυμελής οικογένεια γιορτάζει την έλευση του νέου έτους τραγουδώντας στην κιργιζική γλώσσα, δύο Γιαπωνέζοι φοιτητές μεθούν μαζί με Ρώσους εργάτες και, όταν οι υπόλοιποι κοιμούνται, κάνουν ό,τι μπορούν για να απομακρύνουν τη βαριά μυρωδιά της συνύπαρξης δεκάδων ανθρώπων από τα ρούχα και τα πράγματά τους. Αμέσως μετά την πρώτη προβολή της ταινίας, οι σινεκριτικοί έσπευσαν να την ερμηνεύσουν ως πορτρέτο της σύγχρονης Ρωσίας: μιας χώρας σε συνεχή κίνηση, κατοικημένη από πολύ διαφορετικούς ανθρώπους που όμως καταφέρνουν, σε γενικές γραμμές, να συνυπάρχουν αρμονικά.

Γεννημένος και μεγαλωμένος στο Αζερμπαϊτζάν, ο Rodion Ismailov έγινε γνωστός στο ρωσόφωνο κοινό χάρη στο ντοκιμαντέρ «My kith and kin», που παρακολουθεί την κόρη του σκηνοθέτη στο πρώτο της ταξίδι από τη Μόσχα στο Αζερμπαϊτζάν για να γνωρίσει τους συγγενείς της και την αζερική κουλτούρα. Το πρόγραμμα του 9ου Φεστιβάλ Εθνογραφικού Κινηματογράφου, που φιλοξενείται στον Κινηματογράφο Αστορ από σήμερα έως την Κυριακή, περιλαμβάνει επίσης θεματικά αφιερώματα στην Ευρωπαϊκή Προσφυγική Κρίση και τις Εθνογραφικές Οπτικές στην Υγεία, προβολές στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Ετους Πολιτισμικής Κληρονομιάς και μια ενότητα για τους Κινηματογραφικούς Πειραματισμούς στην Εθνογραφία. Στο πλαίσιο του κεντρικού προγράμματος θα προβληθούν, μεταξύ άλλων, ντοκιμαντέρ για την καθημερινότητα των ανθρώπων στη Δυτική Οχθη, τη Συρία, την Τανζανία.

​​Περισσότερα στο Ethnofest.gr.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή