Πρώτοι ήταν εκείνοι του τότε Βασιλικού και μετέπειτα Εθνικού Κήπου. Μαζί με τις πάπιες τους και που γλίστρησα, έπεσα στη Λίμνη (των παπιών) και έφαγα και ξύλο. Μετά έφτασαν στο σινεμά με τις σοβιετικές κυρίες Ουλάνοβα (άσπρος) και Ντουντίνσκαγια (μαύρος), ενώ κλιμάκιο κύκνων από το Μπολσόι θα μας άφηνε με το στόμα ανοιχτό στο αδικοχαμένο, υπέροχο, κινηματοθέατρο «Ορφέας» στην οδό Σταδίου (γιατί αείμνηστη κυρία Υπουργέ Μελίνα μας;). Το 1956 το Μπαλέτο της Σχολής της αείμνηστης κ. Ηρώς Σισμάνη προσέφερε συντομευμένη έκδοση με τον αείμνηστο Γιάννη Μέτση και «ζωντανή» ορχήστρα υπό τον αείμνηστο Ανδρέα Παρίδη (η κ. Σισμάνη θα αναβιώσει την γ΄ πράξη στο Μπαλέτο της ΕΛΣ το 1971. Μαύρος κύκνος η Αννα Πέτροβα με τον Αττίλα Σιλβέστερ).
Με το Φεστιβάλ Αθηνών σε πλήρη άνθηση κύκνοι φτερούγισαν πλειστάκις στο Ηρώδειο, από Ανατολή και Δύση. Και μετά άρχισαν οι ανατροπές: του Τζoν Νόιμαγερ με τους προβληματισμούς και gay νύξεις του βασιλιά Λουδοβίκου Β΄ της Βαυαρίας, του Ματς Εκ (κακού γούστου έκδοση) με τον Ρόθμπαρτ να κάνει σεξ πάνω σε ένα τεράστιο μαύρο αυγό από όπου και ο Μαύρος Κύκνος. Παγκόσμια επιτυχία οι Κύκνοι, όλοι άνδρες του Μάθιου Μπουρν (τους είδαμε δις στο Μπάντμιντον) που ξεκίνησαν σαν… χορευτικό μιούζικαλ και κατέκτησαν τον κόσμο με μόνιμες αναβιώσεις και περιοδείες. Εξάλλου ο Μπεζάρ το είχε δηλώσει: o Κύκνος είναι άνδρας (Χόρχε Ντον) δίπλα στη Λήδα (Μάγια Πλισέτσκαγια) – ερωτικό/σεξουαλικό ντουέτο.
Ο Νουρέγεφ θα προσθέσει variations κ.ά., στη δική του αναβίωση για τον δικό του ρόλο, ενώ ο Μπαλανσίν θα προσφέρει μόνο τη β΄ πράξη, αλλά «αυξημένη και βελτιωμένη» με πολλά νούμερα. Ενα ντουέτο που αναφέρεται στο έντυπο πρόγραμμα της ΕΛΣ (Ν. Α. Δοντάς: «Μουσική που τάραξε τα νερά») και που είχε χαθεί και… βρέθηκε, χορογράφησε και παρουσίασε μόνο του ο Μr. B. ως «Τσαϊκόφσκι pas de deux» – πανέμορφο και δυσκολότατο.
Εις τα καθ’ ημάς ο «εικονοκλάστης» Κώστας Ρήγος πρότεινε με το Χοροθέατρο του ΚΘΒΕ μία «Μνήμη των Κύκνων». Στην έναρξη, ο χορογράφος γυμνός στη στέγη ενός τροχόσπιτου πετούσε ψίχουλα στον θίασο-κύκνους, ενώ αργότερα ένας κυνηγός στα χιόνια τους εξολόθρευε έναν έναν! Για την κατά Ρενάτο Τζανέλα «Λίμνη των Κύκνων» με το Μπαλέτο της ΕΛΣ στα προσεχή σημειώματα.