Εγραφα τις προάλλες για την Body Language –τη γλώσσα του σώματος– που τόσα σιωπηλά υπονοεί, εκφράζει, προδίδει… Οι χορευτές, οι μίμοι, οι χοροθεατρίνοι την έχουν διδαχθεί και… αποστηθίσει από νωρίς. Με αυτήν προσφέρονται στο κοινό. Οι ηθοποιοί, οι τραγουδιστές, οι περφόρμερ πρέπει –αργά ή γρήγορα– να την ενστερνιστούν και να την προσθέσουν στο κείμενο, στη μουσική, στο τραγούδι που αποδίδουν, αλλιώς… Οπως ήδη ανάφερα στην περίπτωση του σούπερ σταρ Τάκη Ζαχαράτου και του σώου «I am what I am», η Body Language αφορούσε στις εκάστοτε μεταμφιέσεις και πώς τη μετέφερε ο ερμηνευτής από, π.χ., τη Ρένα Βλαχοπούλου ή τη Ζωή Κωνσταντοπούλου στον εαυτό του. Τι τρομερή αποκωδικοποίηση! Στην Ανατολική Αττική πάντα, όμως τώρα από τη Ραφήνα στη Νέα Μάκρη επανέρχομαι, για 3η φορά από πρόπερσι, στις «Μέρες Ραδιοφώνου».
Ανήκω στη γενιά των κατά Γούντι Αλεν «Radio Days», αλλά και του «Ρόδου του Καΐρου»-Cinema Days. Τι θαύμα που έλειπε τότε η T.V. Στις ελληνικές «Μέρες Ραδιοφώνου» σε κείμενα Σ. Παπαδόπουλου-Μ. Δελαπόρτα (που είχε και τη σκηνοθεσία) η Body Language λειτούργησε διττά: από τη μια στα κωμικά τερτίπια του φρακοφορεμένου Αντώνη Λουδάρου (τι γκελ έχει με το κοινό του ο έκτακτος, τι αυτοσχεδιασμούς, έξοχα!), αλλά και της «καινούριας» για μένα Ματθίλδης Μαγγίρα. Κυρία μου, υποκλίνομαι στα πολυποίκιλα ταλέντα σας. Από την άλλη είχαμε το απόλυτο sex appeal της Νίνας Λοτσάρη και του Παναγιώτη Πετράκη. Μα τούτοι οι δυο λες και είναι φτιαγμένοι για να εκπέμπουν αλλήλοις όλα τα υπονοούμενα ή τα ευκόλως εννοούμενα που συνδέονται με τη… sex language. Τα ντουέτα τους ξεχείλιζαν αισθησιασμό και τα σόλα τους έστελναν αισθησιακούς κεραυνούς στα πλήθη. Που απολάμβαναν με αλαλαγμούς και με συνοδευτικά… κοράλ τον ηλεκτρισμό. Αφήστε τους χορούς και τους λαρυγγισμούς. Δεν είδα τον Μίνω Θεοχάρη σε αυτήν την απολύτως καινούρια-επί τα βελτίω-έκδοση των Ραδιοφωνικών Ημερών, όμως τι αποκάλυψη ο και χορογράφος Κρίστης Κουπάτος. Χιούμορ, πονηριά, υπόγειες… γλώσσες και βέβαια εκλεκτός χορευτής. Παλικάρι μου, συγχαρητήρια. Συντονισμός, φωτισμοί και δύο καταπληκτικοί μουσικοί στην κατά Στραβίνσκι «κουζίνα» των κρουστών και ηλεκτρονικών οργάνων στις ακριβείς ενορχηστρώσεις του Γ. Τσοκάνη. Πέρασα θαύμα τη βραδιά της 10ης Σεπτεμβρίου!