Χορευτική Ομάδα Λυκείου Ελληνίδων

Χορευτική Ομάδα Λυκείου Ελληνίδων

1' 42" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Το ότι είμαι αδιαμφισβήτητος φίλος, θαυμαστής, για να μην πω λάτρης της Χορευτικής Ομάδας του Λυκείου Ελληνίδων δεν χρειάζεται να το επαναλάβω. Οι αναγνώστες αυτής της στήλης, ήδη από τότε που ξεκίνησε τη χορευτική της περιπέτεια (1985-86 επί κυρίας Ελένης Βλάχου) θα το έχουν διαπιστώσει. Και κανείς ποτέ δεν μου έχει διαμαρτυρηθεί ή φέρει αντιρρήσεις τηλεφωνικώς, γραπτώς ή δια ζώσης. Ποιός και πώς θα τολμούσε. Καθώς εδώ έχουμε ένα μοναδικό διεθνώς αναγνωρισμένο εθνικό θησαυρό. Όμως η προσήλωσή μου στις γενικότερες εκδηλώσεις του ξεκινά από πολύ πιο πριν. Στα 18 μου και στην 8η γυμνασίου, την Ημέρα της Μητέρας είχα διαβάσει στα σαλόνια τη βραβευμένη από τον Πανελλήνιο Σύλλογο Καθηγητών (ή κάπως έτσι) ομιλία μου για τη Μητέρα. Αυτό σε κάποια από τα φιλανθρωπικά τσάγια του Λυκείου. Και μετά ήρθαν οι παραστάσεις.

Συγκρατώ τις σχετικά πιο τελευταίες εξαίρετες δημιουργίες όπως «Τραγούδια και Χοροί της Μακεδονίας» (1992), «Κύκλος της Ζωής» (1997), «Θάλασσα» (2000), «Χορέψτε τα νιάτα να χαρείτε» (2003), «Ταλάντων, τυμπάνων και χορών εγκώμιον» (2008), «Πέρδικες στήνουν χορό και αηδόνια τραγουδάνε» (2013). Και βέβαια την περίφημη «Τελετουργία του Γάμου» σε εκδόσεις 1991 και 1996, που παρουσιάστηκε με θριαμβευτική επιτυχία στην Μπιενάλε της Λυών το 1998. Ήμουν εκεί, σκασμένος από εθνική υπερηφάνια.

Αυτές οι ‘παραστάσεις’, που κακώς λέγονται παραστάσεις, θα έπρεπε μάλλον να αποκαλούνται ‘εθνικά δρώμενα’, καθώς περιλαμβάνουν δημοτική μουσική, παραδοσιακούς χορούς και λαϊκά τραγούδια όλα πλασμένα σε ένα μαγικό συμπήλημα που προκαλεί από την ανατριχίλα και το ρίγος στο γέλιο και το δάκρυ, θαυμασμός! Μάγιστρος και μάγος πλάστης όλων αυτών των προτάσεων υψηλής τέχνης, ο Λευτέρης Δρανδάκης. Ο μόνος άνθρωπος, ο σχετικός με τον καθολικότερο Χορό που έχω δει να παρακολουθεί με την ίδια λαχτάρα την «Λίμνη των Κύκων» και την Μάρθα Γκράχαμ, τα Κίροφ ή το Βασιλικό Μπαλέτο Κόβεντ Γκάρντεν και το Φεστιβάλ Σύγχρονου Χορού Καλαμάτας, την Ζαχάροβα και την Πίνα Μπάους… Και να τρέχει σε όλη την Ελλάδα για κάποιο πανηγύρι ή τοπική γιορτή, ώστε να ανακαλύψει ενδεχόμενες μουσικές, χορευτικά βήματα, τραγούδια, τελετουργίες προς γνώσιν και μεταφορά. Για το «Γαϊτανάκι από Φιλιά» που έστησε στο Μέγαρο Μουσικής (23/02) την άλλη εβδομάδα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή