Ο «Βαφτιστικός» δεν είναι η πρώτη οπερέτα, που είδα στη ζωή μου. Στα 12 μου, μας κάλεσε ο αλησμόνητος Βασίλης Καζαντζής – σουμπρέτος στην Εθνική Λυρική Σκηνή – να τον απολαύσουμε ως Βαρώνο Ζούπαν στην οπερέτα του Κάλμαν «Κοντέσσα Μαρίτσα». Αναβίωσε τη σκηνή οπερέτας της Ε.Λ.Σ. τότε, στο πρώην Σινέ UFA (αυτό, κι όλα τα σινεμά, τα ήξερα ήδη απ’ έξω κι ανακατωτά). Αργότερα, μεταβλήθηκε σε Θέατρο Αλίκης ή ίσως και Κυβέλης; Και κάπου εκεί, στη σκηνή, αφού είχε εμφανιστεί ο Ζούπαν με ένα … γουρουνάκι αγκαλιά (!) έκανε την εμφάνισή του το μπαλέτο. Σε μία grande valse οι κύριοι με φράκα και οι κυρίες με λευκές τουαλέτες μακριές – φυσικά. Το κεντρικό ζευγάρι αντιστρόφως: ο καβαλιέρος με λευκό φράκο, η ντάμα του με μαύρη τουαλέτα. Ποιός θα μου έλεγε ότι … μετά 20 έτη, περίπου, θα παίζαμε μαζί … κανάστα; Με την κα Έλεν Τσουκαλά-Πφέφερ και τον κο Λεωνίδα Βάκουλη!
Πέρασε η «Κοντέσσα Μαρίτσα», η «Πριγκίπισσα του Ιπποδρομίου», η «Νυχτερίδα», η «Χώρα του Μειδιάματος» και πόσα ακόμη, αλλά και τα μιούζικαλ «Φίλησέ με Καίτη» και «Σώου Μπόατ». Όμως, ήρθε και έμεινε για πάντα ο εθνικός μας «Βαφτιστικός»! Από το 1946. Εγώ άρχισα να τον παρακολουθώ αργότερα. Πάντα εντυπωσιασμένος από τις πανέμορφες Ανθή Ζαχαράτου, Γαλάτεια Αμαξοπούλου, Λέλα Ζωγράφου, Μαρία Μουτσίου αλλά και τα … σκηνικά /κοστούμια ενός Κλ. Κλώνη ή ενός Γ. Τσαρούχη. Και βέβαια είχαμε και τα 2 ‘μεγάλα’ μπαλέτα: το «Τσιγγάνικο» και το «Όνειρο». Και εδώ, σε χορογραφίες για χρόνια πολλά του Άγγελου Γριμάνη, είχαμε την ‘ντίβα’ Σάσα Ντάριο, την ‘κλασική μπαλαρίνα’ Άννα Πέτροβα, και ακόμη τις υπέροχες Άννα Μπιλικάκη και Κέλλυ Χριστοφορίδη.
Τα μπαλέτα της Ιρίνα Ακριώτη – Κολιουμπάκινα στη φετινή αναβίωση υπήρξαν σεμνά και … ταπεινά. Το σκηνικό του Α. Δαγκλίδη απαράδεκτο: μια βόλτα με τον ηλεκτρικό στην Κηφισιά ή μια ματιά στις μακέτες του Κλώνη ή του Τσαρούχη θα τον υποστήριζαν. Το ίδιο και για τα φανταιζί κοστούμια της Κ. Μπρέισουελ. Παρεξήγηση; Δεν ήταν bal masque et costume των αρχών του 19ου αι. Πρόσκληση στην εξοχή ήταν – κάτι σαν κοσμική εκδρομή. Γενικά: διασκέδασα παρ’ όλα ταύτα. (Ε.Λ.Σ., 13/5)