Το Τορίνο φαίνεται να κοιμάται από νωρίς. Σε διάσπαρτες γειτονιές, μπαράκια και εστιατόρια κλείνουν λίγο μετά στις δώδεκα. Το μέτρο και τα νυχτερινά λεωφορεία έχουν λίγους επιβάτες, αν και το πρώτο παραμένει ανοιχτό μέχρι τη μια το βράδυ. Τα μόνα μέσα μεταφοράς που γεμίζουν με κόσμο είναι εκείνα που σταματούν έξω από το κλαμπ των Eurofans με τον κινηματογραφικό τίτλο «Hiroshima Mon Amour (Χιροσίμα αγάπη μου)».
Μια τεράστια ουρά σχηματίζεται έξω από την είσοδο για όλους εμάς που δεν πήραμε εισιτήριο. Η μπαταρία του κινητού αρχίζει να σβήνει και δίνουν πάσα στις γνωριμίες με αγνώστους, όπως ο Όκταν από την Τουρκία, που σπουδάζει στο Πολυτεχνείο του Τορίνο και είναι τυλιγμένος με την ισπανική σημαία. «Αφού η Τουρκία δεν συμμετέχει πια στη Eurovision, φοράω τη σημαία της χώρας που το τραγούδι της μου αρέσει πιο πολύ». Η τελευταία συμμετοχή της Τουρκίας ήταν το 2012 λόγω διαφωνιών με το σύστημα βαθμολογίας και της συμμετοχής της αυστριακής drag περσόνας Κοντσίτα Βουρστ στη διοργάνωση του 2014.
Όλοι οι φανς έχουν επιστρέψει από την τελική πρόβα του μεγάλου τελικού, στην οποία ψήφισαν οι επιτροπές των 40 χώρων του φετινού διαγωνισμού. Ακούγονται σχεδόν μόνο ισπανικά, λες και έχουν κάνει μια απόβαση. Τραγουδούν το Die Together, το τραγούδι της Ελλάδας, μιμούνται την χορογραφία της Konstrakta, της εκπροσώπου της Σερβίας και παραληρούν για το SloMo της Chanel, την συμμετοχής της Ισπανίας που θυμίζει κάτι από Ελένη Φουρέιρα. Ο Όκταν μου δείχνει βίντεο μέσα από την αρένα, όπου ο κόσμος δεν έχει σταματήσει να ζητωκραυγάζει με την εμφάνιση της.
Το τραγούδι της Ουκρανίας, το οποίο βάσει στοιχημάτων είναι φαβορί για νίκη εδώ και μήνες, δεν ακούγεται καθόλου στο Τορίνο. Κάποιοι φανς διστάζουν να εκφράζουν μια αντισημιτική άποψη: τους αρέσει το τραγούδι της Ουκρανίας, καταλαβαίνουν τον πόνο και την αγωνία του συγκροτήματος Kalush Orchestra, αλλά δεν επιθυμούν να κερδίσει ξανά ένα τραγούδι για πολιτικούς σκοπούς. Γι’ αυτό προβλέπουν πως τα σημερινά αποτελέσματα θα είναι απρόβλεπτα. Η ουρά προχωράει, μπαίνουμε όλοι μέσα και χορεύουμε μέχρι το πρωί. Η ώρα δείχνει πέντε παρά είκοσι και οι πρώτοι εργαζόμενοι του εργοστασίου της FIAT, το οποίο βρίσκεται κοντά στο κλαμπ. Όσο οι φανς ψάχνουν για ταξί, ρίχνει χαλάζι που μοιάζει σαν κουφέτο.
Σήμερα το πρωί, το Τορίνο ξυπνάει εντελώς ανεπηρέαστο από την διοργάνωση του μεγαλύτερου τηλεοπτικού διαγωνισμού τραγουδιού. Οι πίνακες στις λεωφόρους προειδοποιούν για κυκλοφοριακές ρυθμίσεις γύρω από το Parco del Valentino. Η κίνηση της πόλης όμως περιστρέφεται γύρω από τους πάγκους της Κεντρικής Αγοράς του Τορίνο και την Πιάτσα Καστέλλο, εκεί όπου καταλήγει ο κεντρικός πεζόδρομος της πόλης που φτάνει μέχρι τον σιδηροδρομικό σταθμό Πόρτα Νουόβα.
Μερικές σκόρπιες εικόνες στην πόλη περιλαμβάνουν ΛΟΑΤΚΙΑ+ διαδηλώσεις, τουρ στο σύμβολο της πόλης, την παλιά συναγωγή και νυν Μουσείο Κινηματογράφου Μολε Αντονελιανα, όπου φιλοξενείται ένα αφιέρωμα στον Πιερ Πάολο Παζολίνι, και στην έκθεση του Παλάτσο Μαντάμα με εκθέματα από τον αρχαιολογικό χώρο της Πομπηίας, όπου οι Eurofans προδίδονται από τις σημαίες που έχουν δεμένες στους ώμους τους, γεύματα με παραδοσιακά σάντουιτς με φοκάτσια γεμάτα τυρί, αλλαντικά και ελιές, υπαίθριους πάγκους με βιβλία και πάρκα γεμάτα με ανθρώπους όλων των ηλικιών που δροσίζονται κάτω από τα δέντρα των πάρκων και των λεωφόρων.
Στην πόλη έχουν έρθει περίπου 30.000 επισκέπτες, με τους κατοίκους να λένε πως η κίνηση στο Τορίνο αγγίζει τα επίπεδα των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων το 2006, σύμφωνα με τον Κωνσταντίνο Παππά, μέλος του OGAE Greece, του επίσημου σωματείου φίλων της Eurovision.
Οι κολώνες στους δρόμους και στις γέφυρες πάνω από τον ποταμό Πάδο έχουν σημαίες και μπάνερ με το σλόγκαν της φετινής διοργάνωσης, αλλά η πόλη δεν κυλάει στους ρυθμούς της Eurovision. Κυλάει στους δικούς της και όλοι οι επισκέπτες βαδίζουν σε αυτούς. Βέβαια, για τους Ιταλούς, η διοργάνωση της Eurovision έχει τη σημασία που έχει το Φεστιβάλ του Σαν Ρέμο, το οποίο παρακολουθούν φανατικά.
Εκτός από τη Eurovision, μέσα στον Μάιο, η πρωτεύουσα του Πεδεμόντιου θα φιλοξενήσει μια σειρά από διοργανώσεις και πολιτικές συναντήσεις, όπως τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ Γυναικών και το Συμβούλιο της Ευρώπης. Μετά την διοργάνωση των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων το 2006, ο χαρακτήρας του Τορίνο έχει μεταποιηθεί: από μια βιομηχανική πόλη συνυφασμένη με την αυτοκινητοβιομηχανία της FIAT και αρκετά υποτιμημένη σε σχέση με το γειτονικό Μιλάνο, σε μια μοντέρνα πόλη που προσελκύει επισκέπτες, φοιτητές και εργαζόμενους που θέλουν μια πιο προσιτή και ήρεμη ζωή.
Για τους Eurofans και τους λάτρεις του διαγωνισμού όμως, το Τορίνο θα χάσει την ηρεμία του και θα κινηθεί στους ρυθμούς του μεγάλου τελικού, όπου σε λίγες ώρες θα μάθουμε τη φετινή νικητήρια χώρα. Τώρα αρχίζει το πάρτι!