Δεν είναι γνωστό ποιος έκανε την αρχή. Ούτε έχει σημασία. Λίγο πάντως μετά την πρόσφατη ανατροπή της απόφασης Ρόου εναντίον Γουέιντ του 1973 από το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ (απόφαση που αναγνώριζε ως συνταγματικό το δικαίωμα των γυναικών στις αμβλώσεις), πολλές και πολλοί ήταν οι μουσικοί της διεθνούς σκηνής που εξέφρασαν τον φόβο τους για τις συνέπειες μιας τέτοιας εξέλιξης.
«Είμαι απολύτως τρομοκρατημένη που φτάσαμε σε αυτό το σημείο και που έπειτα από τόσες δεκαετίες αγώνων για τα δικαιώματα των γυναικών πάνω στο σώμα τους, η σημερινή απόφαση μας τα αφαιρεί», έγραψε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης η Τέιλορ Σουίφτ. Οι Pearl Jam υπογράμμισαν σε βίντεό τους ότι «η σημερινή απόφαση θα έχει συνέπειες σε όλους και ειδικά στις φτωχές γυναίκες, που δεν έχουν τη δυνατότητα να ταξιδέψουν για να αποκτήσουν πρόσβαση στη φροντίδα υγείας»· ο Μπίλι Τζο Αρμστρονγκ των Green Day δήλωσε ότι θα αποκηρύξει την αμερικανική υπηκοότητά του, ενώ οι Rage Against the Machine ανακοίνωσαν ότι τα έσοδα από τα εισιτήρια των επικείμενων συναυλιών τους θα δοθούν σε οργανώσεις για τα αναπαραγωγικά δικαιώματα των γυναικών – «πάνω από τις μισές πολιτείες της χώρας», έγραψε το συγκρότημα σε ανάρτησή του, «είναι πιθανόν να απαγορεύσουν ή να επιβάλουν αυστηρότατους περιορισμούς στις αμβλώσεις σύντομα, αν όχι άμεσα, κάτι που θα έχει δυσανάλογες επιπτώσεις σε φτωχές, εργατικές ή μειονοτικές κοινότητες».
Στο μουσικό φεστιβάλ Γκλάστονμπερι, το περασμένο Σαββατοκύριακο, αρκετοί καλλιτέχνες τάχθηκαν εναντίον της κίνησης του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Αμερικής, με την εικοσάχρονη Μπίλι Αϊλις να κάνει λόγο για μια «πολύ σκοτεινή ημέρα για τις γυναίκες στις ΗΠΑ» και τον Κέντρικ Λαμάρ να εκφράζει την αγωνία του για τα δικαιώματά τους.
Και άλλοι πήραν θέση στη διάρκεια του βρετανικού φεστιβάλ, όπως ο Τζάρβις Κόκερ, η Ολίβια Ροντρίγκο και η Φίμπι Μπρίτζερς. Οχι, τα λόγια τους δεν μπορούν να ανατρέψουν δικαστικές αποφάσεις στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Πληθαίνουν, όμως, και ίσως σύντομα η αντίδραση που εκφράζουν να μοιάζει με κύμα.