Το ρολόι έδειξε μεσάνυχτα και οι απανταχού «Swifties» συντονίστηκαν στο Spotify για να ακούσουν αυτό που περίμεναν εδώ και σχεδόν δύο μήνες: τον νέο, δέκατο δίσκο της Τέιλορ Σουίφτ. Μάλιστα, ήταν τέτοια η λαχτάρα τους για αυτό που η αγαπημένη τους ποπ σταρ είχε να τους δώσει, που σχεδόν «έσπασαν» την πλατφόρμα, μιας και το «Midnights» πριν καν συμπληρώσει μία ημέρα κυκλοφορίας, έγινε το πιο στριμαρισμένο άλμπουμ μέσα σε ένα 24ωρο στο Spotify. Μαζί, η Σουίφτ έγινε η πιο στριμαρισμένη μουσικός μέσα σε μία μέρα.
Βέβαια, η πορεία της έχει υπάρξει τόσο ιλιγγιώδης, που μπορεί να κατατάξει το κατόρθωμά της αυτό σε εκείνα της «ρουτίνας». Μια ακόμα ηχηρή αλλά όχι πρωτόγνωρη επιβεβαίωση πως η Σουίφτ μπορεί να φάει «για πρωινό» όχι μόνο τις περισσότερες ποπ σταρ και σταρλέτες γύρω της, αλλά και την ίδια τη μουσική βιομηχανία, όσο κάνει ένα υπεράνω σταυροπόδι και κοιτάει με το γνωστό πονηρό χαμόγελό της. Όλα αυτά με μία παραδοσιακή σχεδόν ποπ τραγουδοποιία που σπάνια παρεκκλίνει από τη συνθετική βάση της, σε μία εποχή που τρέφεται από το weird, το ρηξικέλευθο, αυτό που θα φανεί πιο εξωγήινο στους «boomers».
Η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου δεν είναι τι κάνει η Τέιλορ Σουίφτ αλλά πώς το κάνει.
«Meet me at midnight» είναι η πρώτη και βασική προτροπή στον νέο της δίσκο. Τα μεσάνυχτα εδώ δεν έχουν σκοτάδι, αποτελούν το παραμυθικό στοιχείο της μεταμόρφωσης. Σε καθένα από τα 13 κομμάτια του «Midnights» (ή 20, αν προτιμήσετε την ειδική «3 AM» εκδοχή του) η Τέιλορ Σουίφτ λέει μία ιστορία που, πίσω από τις αφηγήσεις αγάπης, διατρέχει συγχρόνως κεφάλαιο το κεφάλαιο την ίδια την περίπτωση της ποπ σταρ.
Τα μεσάνυχτα είναι η ώρα της δουλειάς στο «Anti-Hero», στο βίντεο του οποίου θα πρέπει να αναμετρηθεί με τον ίδιο της τον εαυτό. Άλλωστε, «You’re On Your Own Kid», όπως θα πει κάπου αλλού η μουσικός που, καμία αναστολή (και δικαίως) δεν έχει για να δηλώσει «Mastermind». Το χτύπημα του ρολογιού θα την κάνει Σταχτοπούτα στον ποπ πλανήτη, «All of me changed like midnight» θα πει στο «Midnight Rains» και θα υποδυθεί κιόλας μια εκδοχή της Σταχτοπούτας στο βίντεο του «Bejeweled», δίπλα στη Λόρα Ντερν και τις φιλενάδες της πλέον HAIM. Kάποιοι, δε, για να επεκταθούμε στην πριγκιπική θεματική, πίσω από το «revenge dress» στους στίχους του «Vigilante Shit» βλέπουν αυτό που φορούσε η Νταϊάνα όταν ο Κάρολος αποκάλυψε τον δεσμό του με την Καμίλα.
Μουσικά, η Σουίφτ δε θα χρειαστεί να ταξιδέψει αιώνες πίσω σε πύργους με άμαξες, αλλά στο «1989». Αναφερόμαστε, φυσικά, στον ομώνυμο δίσκο της που η φρεσκάδα των synths του απηχεί κι εδώ -για τους δύσπιστους, το «καλωσόρισμα στη Νέα Υόρκη» περιμένει στο δεύτερο track «Maroon». Σχεδόν σαν ένα ακόμα easter egg λειτουργεί και η (με το σταγονόμετρο) συμμετοχή της Λάνα Ντελ Ρέι στο «Snow At The Beach», μιας και η Τέιλορ Σουίφτ δανείστηκε κάτι από τη νωχελικότητα της μελαγχολικής βασίλισσας της Καλιφόρνια και την πασπάλισε εδώ και εκεί στον δίσκο, ενώ θαύμασε και το κορίτσι-θαύμα Μπίλι Άιλις στο «Vigilante Shit».
Το να μπορεί να γράψει αβίαστα καλές μελωδίες που κρύβουν την ευφυία τους στις λεπτομέρειες (ακούστε προσεκτικά τα αντρικά φωνητικά του «Lavender Haze») είναι το trademark της Τέιλορ Σουίφτ, στο «Midnights» όμως τελειοποιεί και την αβίαστη μουσικότητα των στίχων της: «I should not be left to my own devices / They come with prices and vices / I end up in crisis» («Anti-Hero») είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του πώς οι λέξεις της κυλούν σαν νερό.
Το «Midnights» είναι τελικά ένα τυπικό άλμπουμ Τέιλορ Σουίφτ, δηλαδή, μία σπουδή στην ποπ τραγουδοποιία, με πίστη στο προσωπικό στυλ, που αυτή τη φορά, δεν κυνηγάει τα «χιτάκια» (εξάλλου, το άλμπουμ δεν έχει κραυγαλέα singles).
Μοιάζει σχεδόν εκνευριστικό το πώς μπορεί, 16 χρόνια και 10 δίσκους μετά όχι απλά να έχει σταθερή αποδοχή από κοινό και κριτικούς αλλά να θέτει ακόμα πιο ψηλά τον πήχη κάθε φορά, με μια μουσική που δεν είναι λίγοι αυτοί που θα βιαστούν να χαρακτηρίσουν μπανάλ, γλυκερή, παρωχημένη. Η απάντηση μοιάζει απλή κι ας μην είναι τόσο στην πράξη: η Τέιλορ Σουίφτ ξέρει να μιλάει μια γλώσσα για όλους.
Τα τραγούδια της θα μπορούσαν να έχουν γραφτεί τη δεκαετία του ‘80, του ‘90, του ‘00 και πάλι να έκαναν το ίδιο γκελ. Τα συνθετικά υλικά της Σουίφτ έχουν μια ποπ διαχρονικότητα που τους επιτρέπει να ακούγονται απίστευτα οικεία και φρέσκα την ίδια στιγμή, σε αυτούς που μεγάλωσαν με Μαντόνα, με Μπρίτνεϊ Σπίαρς αλλά και μεγαλώνουν τώρα με Μπίλι Άιλις.
Αλλά επειδή όπως έχουν πει άλλοι πριν από εμάς, «το μέσο είναι το μήνυμα», η Σουίφτ δεν ξέχασε ποτέ πού παίζεται το παιχνίδι: στα social media. Από το MySpace μέχρι το TikTok, είναι μια ποπ σταρ των καιρών της, που με κάθε post της μπορεί να κάνει τους φαν της να αλαλάζουν -και για τον νέο δίσκο της άλλωστε, εκμεταλλεύτηκε το TikTok με τη σειρά βίντεο «Midnights Mayhem» στα οποία και ανακοίνωσε τα κομμάτια του.
Κι ύστερα, η Σουίφτ τερματίζει την τέχνη των easter eggs σε κάθε κίνηση της καριέρας της, που σε στιγμές μοιάζει σαν το τοπίο ενός εγκλήματος που καλούνται να λύσουν οι σκληροπυρηνικότεροι των θαυμαστών της σαν μικροί ντετέκτιβ. Πέρα από την εντυπωσιακή λεπτομέρεια στην οποία έχουν δουλευτεί όλα αυτά τα «αποδεικτικά στοιχεία» σε τραγούδια, booklets και posts, η ποπ σταρ καταφέρνει κάτι σημαντικότερο: να ανάγει το πολυπόθητο για το μάρκετινγκ «engagement» σε στοιχείο-κατατεθέν της, σε οργανικό υλικό του brand της. Θα λέγαμε πως η Τέιλορ Σουίφτ θα έπρεπε να διδάσκεται, μόνο που αυτό έχει γίνει ήδη (στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης με διδάσκουσα την Μπρίτανι Σπανός του Rolling Stone).
Μπορεί κανείς να γράψει ολόκληρα βιβλία για την περίπτωση Τέιλορ Σουίφτ και να αναλύσει ένα από τα ισχυρότερα και πιο συνεπή ποπ φαινόμενα όλων των εποχών. Θα μπορούσε, βέβαια, απλά να ακούσει έναν δίσκο ή μερικά τραγούδια της και να καταλάβει ακριβώς τα ίδια. Υπό αυτή την έννοια, η Τέιλορ Σουίφτ είναι ο ορισμός του κλασικού.