Δεν υπάρχει κάποιο άλλο σόου στη Γη όπως αυτό του μουσικού διαγωνισμού της Eurovision.
Η πρώτη διοργάνωση από την Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ενωση (EBU) διεξήχθη το 1956 και από τότε, ο διαγωνισμός πραγματοποιείται κάθε χρόνο – εκτός από το 2020, όταν η πανδημία του κορωνοϊού το κατέστησε αδύνατο.
Ωστόσο, από την πρώτη εκδήλωση μέχρι σήμερα, πολλά έχουν αλλάξει στον αγαπημένο θεσμό της Ευρώπης. Για παράδειγμα, το διαγωνιστικό κομμάτι έχει χωριστεί σε τρεις αντί για μία βραδιά με την εμφάνιση των δύο ημιτελικών τα τελευταία χρόνια. Επιπλέον, μέχρι τώρα, η ανάδειξη του νικητή προέκυπτε από την ψηφοφορία κριτικής επιτροπής αλλά και του τηλεοπτικού κοινού. Ομως από φέτος, μόνο η ψήφος του κοινού επιλέγει εκείνους που θα προκριθούν για τον μεγάλο τελικό οι οποίοι μπορούν να ψηφίσουν και μέσω της εφαρμογής της Eurovision.
Συμπερίληψη στον διαγωνισμό
Στην πορεία, ο διαγωνισμός έγινε γνωστός για τη συμπερίληψη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας και με αυτόν τον τρόπο προσέλκυσε θεατές που ανήκουν στη γενιά Ζ (Generation Z). Για παράδειγμα, το 1998 εκπρόσωπος του Ισραήλ Ντάνα Ιντερνάσιοναλ, έγινε το πρώτο ανοιχτά τρανς άτομο που διαγωνίστηκε ποτέ στη Eurovision. Εκείνη τη χρονιά κατάφερε να γράψει ιστορία ως η πρώτη νικήτρια της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας με το τραγούδι «Diva». Το 2014, τον διαγωνισμό κέρδισε ακόμα ένα άτομο της queer κοινότητας, η τραγουδίστρια και drag queen Κοντσίτα Βουρστ από την Αυστρία. Το τραγούδι της «Rise Like a Phoenix» εντυπωσίασε όχι μόνο για την ερμηνεία αλλά και για τα μηνύματά του.
Αν και η δημοτικότητά του εξακολουθεί να αυξάνεται στη Βόρεια Αμερική – με τη βοήθεια και της ταινίας του Netflix «Eurovision Song Contest: The Story of Fire Saga» που κυκλοφόρησε το 2020 – ο διαγωνισμός σε πολλές χώρες του κόσμου είναι ήδη συνώνυμος με τον σημαντικό ή και αιχμηρό στίχο, την ευρηματική σκηνοθεσία και τις συμμαχίες των χωρών στην ψηφοφορία. «Η Eurovision σχετίζεται με την κοινότητα, την αποδοχή, την πολυπολιτισμικότητα», δήλωσε στο BBC η SuRie η οποία εκπροσώπησε το Ηνωμένο Βασίλειο το 2018. «Επίσης υπάρχει ένας υγιής ανταγωνισμός».
Ενα υπερθέαμα
Ο 67ος διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision πραγματοποιείται φέτος στο Ηνωμένο Βασίλειο, με αποκορύφωμα τον τελικό του Σαββάτου. Οπως ήδη είδαμε στους δύο φετινούς ημιτελικούς, στη σκηνή του Liverpool Arena για ακόμα μια χρονιά παρουσιάστηκαν συμμετοχές με επίκαιρα πολιτικά και κοινωνικά μηνύματα, κάτι που συμβαίνει πλέον σε κάθε διοργάνωση.
Ο στίχος όμως δεν είναι η μόνη συνταγή για ένα επιτυχημένο τραγούδι καθώς στην εξίσωση «μπαίνουν» τα χορευτικά, τα εφέ ή και τα…ακροβατικά. Με τα χρόνια, η χορογραφία και η σκηνοθεσία έχουν γίνει περισσότερο περίπλοκες και σύγχρονες, γεγονός που έχει «τραβήξει» την προσοχή νεότερων γενεών. Το 2022, το τραγούδι «Stefania» του ουκρανικού συγκροτήματος Kalush Orchestra που κέρδισε, συνδύαζε το χιπ-χοπ με την παραδοσιακή μουσική και «πινελιές» από την ποπ.
Με την ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας και τη στροφή των νέων στα κινητά, τα τάμπλετ και άλλες συσκευές, είναι εντυπωσιακό το ότι η γενιά Ζ παρακολουθεί τηλεοπτικό προϊόν όπως η Eurovision. Σύμφωνα με στοιχεία της EBU που προέκυψαν από 34 αγορές, ο περσινός τελικός προσέλκυσε το 56% του συνολικού τηλεοπτικού κοινού ηλικίας από 15 έως 24 ετών – ποσοστό τέσσερις φορές υψηλότερο από τον μέσο όρο.
Επομένως, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι για δεύτερη συνεχή χρονιά, η εφαρμογή κοινωνικής δικτύωσης TikTok που απευθύνεται σε νέους χρήστες, συνεργάζεται επισήμως με τον διαγωνισμό της Eurovision.
Προσαρμογή στη σύγχρονη κουλτούρα
Τι είναι όμως εκείνο που προσελκύει τη νεολαία στον διαγωνισμό; Σίγουρα όχι η δομή του. Ενώ οι παλαιότερες γενιές μερικές φορές χαρακτηρίζουν τη σημερινή Eurovision ως κακόγουστη και μια προώθηση του θεάματος αντί του τραγουδιού και της μουσικής, οι νεότεροι το βλέπουν ως μια παγκόσμια πλατφόρμα ψυχαγωγίας. «Πιστεύω ότι το μυστικό επιτυχίας του διαγωνισμού είναι ο τρόπος με τον οποίο κατάφερε να προσαρμοστεί στη σύγχρονη κουλτούρα έτσι ώστε να μην θεωρείται ξεπερασμένος», λέει ο Ντάνιελ Ρόσνεϊ, ανταποκριτής της Eurovision για το BBC και τονίζει ότι η ιταλική μπάντα Maneskin «κατέκτησε» ολόκληρο τον κόσμο μετά τη νίκη στη Eurovision 2021 με το ροκ τραγούδι «Zitti e buoni».
Πολλοί αναλυτές της Eurovision τονίζουν ότι ο διαγωνισμός «απευθύνεται ιδιαίτερα στους νεότερους επειδή το πνεύμα της συμπερίληψης τους επιτρέπει να είναι ο εαυτός τους». Η Eurovision είναι κάτι περισσότερο από έναν απλό διαγωνισμό. «Πρόκειται για πολλές διαφορετικές κουλτούρες και ανθρώπους που ενώνονται λόγω της μουσικής και πιστεύω ότι αυτό είναι που ο κόσμος χρειάζεται», καταλήγει ο τραγουδιστής/τραγουδοποιός Ντάδι Φρέιρ.
Με πληροφορίες από το BBC
