Εχει χαρακτηριστεί ένας από τους σπουδαιότερους κιθαρίστες της σύγχρονης τζαζ, έχει παίξει στο πλευρό του Τζίντζερ Μπέικερ και του πρωτοπόρου της νεοϋορκέζικης σκηνής Τζον Ζορν, έχει συμπράξει με τη Φιλαρμονική του Λος Αντζελες και το Μπαλέτο της Φρανκφούρτης, ενώ το 2004 βραβεύτηκε με Γκράμι για το άλμπουμ του «Unspeakable». Toν έχουν, επίσης, περιγράψει ως τον «Κλαρκ Κεντ της ηλεκτρικής κιθάρας» χάρη στην ικανότητα του να μετατρέπεται από συνεσταλμένος συνομιλητής σε ατρόμητο… υπερήρωα μόλις βρεθεί στη σκηνή. Ακριβώς μία εβδομάδα μετά τα 66α του γενέθλια, ο διάσημος Bill Frisell έρχεται στην Αθήνα για μια μοναδική εμφάνιση στο Gazarte, όπου μεταξύ άλλων θα παρουσιάσει κομμάτια από τον πιο πρόσφατο δίσκο του «When you wish upon a star».
Παρότι είναι γνωστός ως τζαζίστας και υπήρξε για αρκετά χρόνια μόνιμος κιθαρίστας της θρυλικής ΕCM Records, η μουσική του Φρίζελ είναι αδύνατον να κατηγοριοποιηθεί και αυτό είναι ένα από τα δυνατότερα «χαρτιά» του. Αυτοσχεδιάζει εξίσου άνετα στους ρυθμούς της κάντρι και της μπλουζ, πειραματίζεται με εναλλακτικές εκδοχές κομματιών του Λέοναρντ Κοέν, του Μπομπ Ντίλαν και της Μαντόνα, συνοδεύει στη σκηνή τον Ελβις Κοστέλο και τη Μάριαν Φέιθφουλ, ενώ δεν κρύβει ότι στην εφηβεία του συμμετείχε σε ένα συγκρότημα που έπαιζε κυρίως ποπ, σόουλ και τραγούδια του Τζέιμς Μπράουν. Γεννημένος στη Βαλτιμόρη και μεγαλωμένος στο Ντένβερ του Κολοράντο, ο μουσικός και συνθέτης, αρχικά έμαθε κλαρινέτο αλλά σύντομα ερωτεύτηκε την κιθάρα ακούγοντας στο ραδιόφωνο τους μπλουζίστες του Σικάγο, καθώς και σερφ μπάντες όπως οι Βeach Boys. «Αυτό που αγαπώ περισσότερο στην κιθάρα είναι ότι έχει την ικανότητα να μιμείται άλλα όργανα», εξομολογείται σε παλαιότερη συνέντευξή του στο Bob Magazine. «Οι άνθρωποι μπορεί να κοιτάζουν τα πετάλια, αλλά στην πραγματικότητα ο ήχος προκύπτει από αυτό που έχεις στο μυαλό ή τη φαντασία σου… Ακούω άλλους ήχους και άλλα όργανα και απλώς τα “κυνηγάω”, προσπαθώντας να τα προσεγγίσω». Ακολούθησαν τα χρόνια των σπουδών του στο Πανεπιστήμιο του βόρειου Κολοράντο και στο Κολέγιο Μπέρκλεϊ, στη Βοστώνη και στη συνέχεια πέρασε έναν χρόνο στο Βέλγιο όπου αφοσιώθηκε στη σύνθεση, ενώ παράλληλα περιόδευε με τον μουσικό, συνθέτη και παραγωγό Μάικλ Γκιμπς.
To 1979 εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη, όπου παρέμεινε για μία δεκαετία και συμμετείχε ενεργά στην τοπική τζαζ σκηνή, συνεργαζόμενος με όλα τα μεγάλα ονόματα της εποχής. Στο μεταξύ, το 1981 είχε την ευκαιρία να γνωρίσει τον ντράμερ Paul Motian, ο οποίος αναζητούσε κιθαρίστα για την ηχογράφηση του άλμπουμ του με τίτλο «Psalm». Αυτή ήταν η αρχή μιας ιδιαίτερα γόνιμης συνεργασίας και παράλληλα η έναρξη της «θητείας» του κιθαρίστα στη γερμανική δισκογραφική εταιρεία EMC, η οποία κυκλοφόρησε τα δύο πρώτα προσωπικά άλμπουμ του. Εκτοτε, δεν έχει εγκαταλείψει ποτέ το προσκήνιο, περιοδεύοντας και ηχογραφώντας διαρκώς. Το 2011, ηχογράφησε το άλμπουμ «Αll we are saying», το οποίο περιελάμβανε αποκλειστικά «πειραγμένες» εκδοχές κομματιών του Τζον Λένον. «Το εκπληκτικό με αυτό το πρότζεκτ είναι ότι δεν άγγιξα τη μουσική. Ο,τι κάναμε, το κάναμε με βάση τις αυθεντικές συνθέσεις», είχε δηλώσει λίγο μετά την κυκλοφορία του δίσκου. «Τα τραγούδια δεν είναι ιδιαίτερα σύνθετα, όμως υπερβαίνουν αυτά που περιγράφουν – αγγίζουν τον καθένα.
Πρόκειται για μουσική με τεράστια εμπορική επιτυχία, αλλά είχε επιτυχία γιατί άγγιζε τους ανθρώπους».
Αν και δεν κρύβει ότι είναι ντροπαλός, ο Μπιλ Φρίζελ παραδέχεται ότι η μουσική είναι συγχρόνως αυτό που τροφοδοτεί την αυτοπεποίθησή του και το αγαπημένο του μέσο κοινωνικοποίησης. «Εμπιστεύομαι απόλυτα τους ανθρώπους όταν παίζω. Εχω την τύχη να βυθίζομαι στη μουσική, αρχίζω να παίζω και δεν έχω ιδέα πού βρίσκομαι ή ποιος είναι μεταξύ των θεατών», αναφέρει.
Ο Μπιλ Φρίζελ εμφανίζεται στο Gazarte το Σάββατο 25 Μαρτίου.