Πολύ νωρίς το πρωί στην προκυμαία του παλαιού Ελαιουργείου Τρύφωνος (σήμερα λειτουργεί ως ξενοδοχείο, το Olive Press) στον Μόλυβο της Λέσβου, το κύμα επιστρέφοντας παρασέρνει τις μαύρες κροκάλες, που συγκρουόμενες παράγουν ένα μεθυστικό κροτάλισμα. Ο ήχος που κάνουν τα χοχλάκια είναι ένα από τα πολλά θέλγητρα του Μολύβου, ενός άριστα διατηρημένου παραδοσιακού οικισμού, όπου εδώ και τρία χρόνια πραγματοποιείται το Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής Μολύβου.
Το εγκαινίασαν το 2015 οι καλλιτεχνικές του διευθύντριες, οι πιανίστες Δανάη και Κυβέλη Ντέρκεν, και ο φιλόμουσος Δημήτρης Τρύφων, επίσης πιανίστας στον ιδιωτικό χρόνο του και υπέροχος οικοδεσπότης. Το φετινό φεστιβάλ είχε ως θέμα την «Κάθαρση» όπως την προσδιόρισε ο Αριστοτέλης στην «Ποιητική» του, δηλαδή την ιαματική αποκάθαρση της ψυχής από τα πάθη μέσα από την καλλιτεχνική τους αναπαράσταση.
Παρακολουθήσαμε το τετραήμερο φεστιβάλ από την Τετάρτη 16 Αυγούστου μέχρι το Σάββατο 19. Είχαν προηγηθεί οι προφεστιβαλικές εκδηλώσεις, από τις 9 έως τις 13 Αυγούστου, κανονικές συναυλίες με ελεύθερη είσοδο σε διάφορους χώρους του νησιού, από την Κυβέλη Ντέρκεν (πιάνο), τον Αρτούρ Ρουζανόφσκι (βιολί) και τον Βασίλι Γκερασιμές (τσέλο), του οποίου ερμηνεύθηκε «Η τελευταία νύχτα στην Ανατολή» (Die letzte Nacht im Orient).
Το ίδιο το φεστιβάλ περιέλαβε τέσσερις συναυλίες στο Κάστρο του Μολύβου, μία συναυλία για παιδιά την Παρασκευή και μία συναυλία το απόγευμα της Πέμπτης στο Συνεδριακό Κέντρο, παλαιό χώρο λατρείας με εξαίρετη φυσική ακουστική. Οι συναυλίες του κάστρου δόθηκαν με μικροφωνική ενίσχυση, σε γενικές γραμμές εξαιρετικά φροντισμένη από τον ηχολήπτη Κάσπαρ Βόλχαϊμ. Το πρόγραμμα περιέλαβε έργα από Μπαχ και Μότσαρτ μέχρι Μεσιάν, Ξενάκη και Λίγκετι, με στάσεις στον Σούμπερτ, τον Μέντελσον και τον Τσαϊκόφσκι. Οι 21 μουσικοί που συμμετείχαν, κατά πλειοψηφία νεότατοι, είναι ό,τι πιο ενδιαφέρον υπάρχει αυτή τη στιγμή στην «αγορά» της κλασικής μουσικής. Οι ερμηνείες τους, ζωηρές και ενθουσιώδεις, ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσες και χρήζουν διεξοδικότερης παρουσίασης.
«Mουσικές στιγμές»
Τα απογεύματα διανθίζονταν από τις «μουσικές στιγμές», μικρές συναυλίες με διάρκεια από πέντε μέχρι δέκα (πολύ αξιομνημόνευτα) λεπτά. Σε αυτές ακούσαμε την κορυφαία σοπράνο Μαρλίς Πέτερσεν να ερμηνεύει τον «Βοσκό στον βράχο» του Σούμπερτ στο γραφικό λιμάνι του Μολύβου, με συνοδούς τον χαρισματικό κλαρινετίστα Σεμπάστιαν Μαντς και την τόσο νέα αλλά τόσο ώριμη μουσικό Κυβέλη Ντέρκεν στο πιάνο· ή τον πολυβραβευμένο βιολονίστα Λίνους Ροτ, με σαγιονάρες, τα γυαλιά ηλίου στην τσέπη της βερμούδας, να ερμηνεύει μαζί με τον τσελίστα Μπένεντικτ Κλέκνερ τη «Διπλή ζυγιά» του Ιάννη Ξενάκη στα σκαλάκια της αγοράς.
Αυτή η ιδιαίτερη ατμόσφαιρα είναι η μαγεία του Μολύβου. Οι καλλιτέχνες συμμετέχουν για την ευχαρίστηση της σύμπραξης μεταξύ φίλων σε ένα φεστιβάλ όπου η χαρά της μουσικής συνυπάρχει με τη χαρά της ζωής. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί για το κοινό που κατέκλυσε το κάστρο για τις συναυλίες: ντόπιοι και επισκέπτες, Ελληνες και ξένοι, αρκετοί φιλόμουσοι από την Τουρκία και δημοσιογράφοι από ευρωπαϊκά μέσα, κυρίως γερμανικά. Η επιτυχία οφείλεται και στην οργανωτική αρτιότητα, καθώς και τους πολυάριθμους εθελοντές κάθε ηλικίας.
Το φεστιβάλ του Μολύβου συνδυάζει το καλύτερο πολλών κόσμων. Ο ακροατής έχει την ευκαιρία να ακούσει σπουδαία έργα από κορυφαίους καλλιτέχνες, απολαμβάνοντας την ελληνική θάλασσα, την ελληνική φύση, την ελληνική φιλοξενία και τα πάρτι μέχρι νωρίς το πρωί.
Επιπλέον διαθέτει την κ. Λητώ Ντάκου, μητέρα των αδελφών Ντέρκεν, που είναι η ψυχή του φεστιβάλ. Εχει πολλά καθήκοντα, μεταξύ των οποίων να ανακοινώνει από τα μεγάφωνα της δημαρχίας το ημερήσιο φεστιβαλικό διάγγελμα: «Καλημέρα, Μόλυβε… – Goodmorning, Molyvos». Και για όποιον δεν κατάλαβε: «I repeat, Molyvos».