Η φωνή είναι η μόνη μου περιουσία

Η φωνή είναι η μόνη μου περιουσία

3' 47" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Είναι τόσο δύσκολος ο Μισέλ Λεγκράν όπως τον περιγράφουν; Ο Γιώργος Περρής, που είχε την τύχη να συνεργαστεί με τον διάσημο Γάλλο συνθέτη το 2016 σε δύο sold out συναυλίες στη Ρωσία, και στις 28 του μηνός θα εμφανιστεί μαζί του στο Ηρώδειο, γελάει: «Είναι τρομερά απαιτητικός», λέει.

Ο Λεγκράν (τρία Οσκαρ, πέντε Γκράμι) έχει γράψει μουσική για περισσότερες από 200 ταινίες των Γκοντάρ, Λελούς, Ολτμαν κ.ά. και έχει συνεργαστεί με τους Σινάτρα, Φιτζέραλντ, Γκιλέσπι, Στρέιζαντ, Κίρι Τε Κανάουα, Νάνα Μούσχουρη κ.ά. Στις πρόβες είναι δύσκολος. Οταν ο Περρής τού παραπονιόταν ότι «ο τόνος είναι πολύ ψηλός ή χαμηλός», εκείνος απαντούσε «αγαπητέ μου, είναι δικό σας θέμα να ανταποκριθείτε».

Γνωρίστηκαν τηλεφωνικά το 2014, όταν ο ερμηνευτής τραγούδησε για την Decca τη μελωδία του Λεγκράν «Ομπρέλες του Χερβούργου». «Μου τηλεφώνησε και μου μίλησε με όμορφο τρόπο λέγοντάς μου ότι του άρεσε».

Μετά δύο χρόνια, ο Λεγκράν του πρότεινε να συνεργαστούν σε δύο συναυλίες στη Ρωσία. «Χοροπηδούσα στο σαλόνι του σπιτιού μου». Φεύγοντας για το αεροδρόμιο, στραμπούληξε τον αστράγαλό του, αλλά δεν θα έχανε την ευκαιρία. Εφτασε στον προορισμό του το βράδυ, μέσω Γερμανίας. «Πέτυχα τον Λεγκράν στην πρόβα. Είχε φριχτά νεύρα και ήταν πολύ αυστηρός με τους μουσικούς. Με έπιασε κρύος ιδρώτας. Ομως, όταν τραγούδησα, μου έσκασε ένα χαμόγελο».

Τεσσάρων ετών ξεκίνησε ο 35χρονος σήμερα Περρής μαθήματα πιάνου. Οταν μπήκε στη Φιλοσοφική Αθηνών, την πρώτη κιόλας ημέρα συνειδητοποίησε ότι άλλος είναι ο προορισμός του. «“Οι φωνητικές χορδές είναι η μόνη περιουσία που έχεις” είπα στον εαυτό μου».

Γεννήθηκε στην Αθήνα από Ελληνα πατέρα και μαμά Γαλλίδα. «Από το πρωί έως το μεσημέρι όλα ήταν στα ελληνικά και από το απόγευμα έως το βράδυ όλα ήταν γαλλικά. Η μητέρα μου είναι συγγραφέας (Ζοέλ Λοπινό – Μαστραντώνη) που όταν ήρθε στην Ελλάδα ήξερε μόνο το “γεια σας”. Υπήρχε κι άλλη διχοτομία στο πώς μεγάλωσα. Στα πέντε μου χώρισαν οι γονείς μου με βίαιο διαζύγιο. Κάθε γονιός πήρε ένα παιδί και χώρισα και εγώ από τον μεγαλύτερο αδελφό μου. Μετά τόσα χρόνια, ο αδελφός μου κι εγώ είμαστε σχεδόν ξένοι, όπως και με τον πατέρα μου. Γύρω στα 20 έκανα ψυχανάλυση».

Λέει πως μετά το διαζύγιο έγινε «παιδί έπιπλο». Στο σχολείο δεν συμμετείχε στις παρέες. «Ακουγα Χατζιδάκι, Πρωτοψάλτη, Μπρελ, Μπαρμπαρά, Σοπέν, Ραχμάνινοφ. Οταν πέθανε η Γαλλίδα γιαγιά μου ζήτησα τους δίσκους της. Τότε ανακάλυψα την Κάλλας».

Ο καινούργιος του αγγλόφωνος δίσκος που θα κυκλοφορήσει σε λίγους μήνες θα έχει πολλές δικές του συνθέσεις. «Θεματικά είναι η διετία ενός 30άρη. Μουσικά είναι αυτό που λέμε δυτική ποπ αλλά και με ελληνικά στοιχεία, όπως σαντούρι κ.ά.». Το θέατρο δεν τον απασχόλησε ποτέ.

Του αρέσει, ωστόσο, ο ρόλος του Emcee στο «Καμπαρέ». «Ενας πολιτικός ρόλος που με ιντριγκάρει παρότι προσπαθώ να είμαι απολιτίκ ως δημόσιο πρόσωπο. Ο καλλιτέχνης πρέπει να είναι προσεκτικός. Βρισκόμαστε σε μεταβατική περίοδο: η έννοια της Αριστεράς και της Δεξιάς αλλάζει σε όλο τον πλανήτη».

Το 2008, μετά τον δεύτερο δίσκο του στην Ελλάδα, ο Μάριος Φραγκούλης τον καλεί στο «Αθηνών Αρένα», όπου συναντά τους Λούτσιο Ντάλα, Μαντλέν Πεϊρού, Ντέμπορα Μάγιερς. Λίγο μετά αρχίζουν οι εμφανίσεις σε Ευρώπη, ΗΠΑ, Καναδά. «Ξεκίνησα στα 18 μου να δουλεύω μετά μια οντισιόν με τον Μ. Πλέσσα. Εκανα τον πρώτο μου δίσκο με μέτρια επιτυχία, έπειτα ένα δεύτερο με παντελή αποτυχία. Τότε γνώρισα τον Μάριο Φραγκούλη που με συμβούλεψε να κάνω ό,τι νιώθω». Ενα μήνυμα στο Μy Space από Καναδό στιχουργό που έπεσε τυχαία στη σελίδα του ήταν η αφορμή για τον πρώτο γαλλικό δίσκο του με τίτλο «Un souhait», στον Καναδά το 2012.

Στην Ελλάδα απογοητεύθηκε από ανθρώπους του χώρου. «Πέρασα μια περίοδο που δεν ήξεραν τι να με κάνουν. Δέχθηκα άσχημη κριτική. Ακουγα ότι είμαι η ρέπλικα του Μάριου Φραγκούλη. Ηταν ένας από τους λόγους που έφυγα στο εξωτερικό. Παρότι πήγαινα καλά έξω, είχα υπογράψει με την Decca, εδώ άκουγα άσχημα λόγια και άφηνα το κακό να με τρώει».

Οι δυσκολίες

Βέβαια, στο εξωτερικό υπάρχει σκληρός ανταγωνισμός και «οι καλλιτέχνες αντιμετωπίζονται σαν προϊόντα». Κι ο ίδιος άκουσε πολλά: «Oτι είμαι πολύ κοντός, ότι δεν είμαι αρκετά αρρενωπός, ότι παραείμαι μεσογειακός, ότι είναι χοντρά τα δάχτυλα των χεριών μου». Συνεχίζει να λείπει επτά με οκτώ μήνες στο εξωτερικό, αλλά αποφάσισε να έρχεται συχνότερα στην Ελλάδα για συναυλίες και ηχογραφήσεις. «Είναι όπως συμβαίνει με την οικογένειά σου που έχεις ανάγκη να σε αποδεχθούν».

Τον ρωτάω αν νιώθει έτσι και για τη δική του οικογένεια. «Με τον αδελφό μου την τελευταία πενταετία βελτιώθηκε η σχέση μας γιατί το προσπαθήσαμε. Με τον πατέρα δεν συμβαίνει το ίδιο. Κάποια στιγμή θα διορθωθεί κι αυτό. Θα τον καλέσω στο Ηρώδειο».

​​Ο Μισέλ Λεγκράν θα διευθύνει την Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή