Η χειμερινή σεζόν προβλέπεται για το θέατρο σκληρή. Θα είναι μεγάλο ρίσκο για τους τολμηρούς και όσους έχουν μεγάλους χώρους, ολέθρια για τις ομάδες και τις μικρές σκηνές που δεν θα μπορούν να κρατηθούν με λίγους θεατές.
Οι σπασμωδικές αποφάσεις της κυβέρνησης, με τα περιοριστικά μέτρα που ανακοινώνει κάθε τόσο στον χώρο του πολιτισμού εξαιτίας της αύξησης κρουσμάτων κορωνοϊού στη χώρα μας, προκάλεσαν πια μεγάλη θύελλα.
Στον τρίτο ήχο του κουδουνιού, μια λευκοντυμένη γυναίκα κατευθύνεται με σιγουριά στην πρώτη σειρά του θεάτρου και κάθεται στην άδεια θέση. Τα φώτα σβήνουν.
Τα αντίγραφα των αγαλμάτων του Οσίριδος και της Ισιδος στον αρχαιολογικό χώρο της Μπρεξίζας, τα οποία βανδαλίστηκαν το 2018, έχουν σχεδόν αποκατασταθεί.
Οι παιδικές αναμνήσεις, γεμάτες εικόνες από την Κέρκυρα, γλυκαίνουν το πρόσωπο του Σάκη Ρουβά. Το χαμόγελο φτάνει στα μάτια όταν μιλάει για εκείνα τα χρόνια. Οταν τραγουδούσε με τη μητέρα του τη «Μαργαρίτα Μαγιοπούλα» πρίμο σεκόντο.
Λίγα χιλιόμετρα από την Αθήνα, στο βορειοανατολικό άκρο της Αττικής, αμέσως μετά τον Μαραθώνα, ο αρχαιολογικός χώρος του Ραμνούντα «αναμένει» την καλύτερη οργάνωση και προβολή του προκειμένου να αποτελέσει προορισμό για τους ξένους επισκέπτες, που αγνοούν τη σημασία του αλλά και τη μοναδική του θέα.
«Ξεκινάμε με μια γερή οικονομική γροθιά στο στομάχι», έλεγε στην «Κ», αρχές καλοκαιριού, ο Δημήτρης Λιγνάδης με αφορμή τους «Πέρσες» που σκηνοθέτησε για την Επίδαυρο. «Το καλοκαίρι θα είναι μάλλον δυσάρεστο, με λίγα έσοδα. Θα είναι οδυνηρό, αλλά και μια πρόκληση».
Πολλοί άνθρωποι είχαν τα γενέθλιά τους την άνοιξη, στη διάρκεια της καραντίνας, και δεν μπόρεσαν να τα γιορτάσουν. Το ίδιο και ένα από τα σημαντικότερα μουσεία στον κόσμο, το Μητροπολιτικό της Νέας Υόρκης. Εκατόν πενήντα χρόνια γιορτάζει φέτος το Μετροπόλιταν, που ιδρύθηκε καθώς ανθούσε η αισιοδοξία μετά τη λήξη του αμερικανικού εμφυλίου.
Ηταν κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ’80 όταν συνάντησα τον Γιάννη Πουλόπουλο στην κατάφυτη αυλή του στο σπίτι του στην Εκάλη. Λιγομίλητος στον καταπράσινο κήπο του, μάλλον απρόθυμος για συνεντεύξεις, σοβαρός, δέχτηκε να μιλήσουμε «για το καλό της δουλειάς», όπως λένε σε τέτοιες περιπτώσεις οι καλλιτέχνες.
Τη ζωή του δημοφιλούς λαϊκού τραγουδιστή, από τη γνωριμία του με τον Τσιτσάνη, τη φτώχεια, τα πάθη του, τις άγριες εποχές στα μπουζούκια, τους χρυσούς δίσκους και το ροκ περιγράφει η βιογραφία του Κώστα Μπαλαχούτη από τις εκδόσεις Μένανδρος.
