Η Ειρήνη Μουντράκη είναι υπεύθυνη δραματολογίου, βιβλιοθήκης, αρχείου και διεθνών σχέσεων στο Εθνικό Θέατρο. Εμπνεύστρια, δημιουργός και υπεύθυνη του Greek Play Project, της δίγλωσσης διαδικτυακής πλατφόρμας για τη μελέτη, ενίσχυση και προώθηση του σύγχρονου ελληνικού έργου (greek-theatre.gr). Διδάσκει στα μεταπτυχιακά προγράμματα των Τμημάτων Θεατρικών Σπουδών στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Πελοποννήσου. Το βιβλίο της «Εντός, εκτός και επί τα αυτά» κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Αιγόκερως.
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
Υπάρχει, όπως πάντα, μια στοίβα από θεατρικά έργα Ελλήνων και ξένων συγγραφέων που περιμένουν τη σειρά τους, όπως το μυθιστόρημα του Γιάννη Μαυριτσάκη «Σακραμέντο» και το καινούργιο βιβλίο της Πέλας Σουλτάτου «Η θάλασσα δεν είναι μπλε».
Ποιος ήρωας/ηρωίδα λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;
Από μικρή φανταζόμουν τον εαυτό μου ως ηρωίδα κάθε βιβλίου που διάβαζα. Σήμερα θα ήθελα να έχω τις δυνατότητες εμπειρίας που προσφέρθηκαν στον Φάουστ.
Διοργανώνετε ένα δείπνο. Ποιους συγγραφείς καλείτε, ζώντες και τεθνεώτες;
Τον Τζορντάνο Μπρούνο, τον Κρίστοφερ Μάρλοου, την Αφρα Μπεν, οπωσδήποτε τον Κάρλο Γκολντόνι, τον Αντον Τσέχωφ. Θα ήθελα και τον Ευριπίδη.
Ποιο κλασικό βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα πρώτη φορά;
Τον «Αρχοντα των μυγών» του Γουίλιαμ Γκόλντινγκ.
Και ποιο είναι το βιβλίο που έχετε διαβάσει τις περισσότερες φορές;
Επιστρέφω πολύ συχνά στη «Θεία Κωμωδία» του Δάντη, στην «Κερένια Κούκλα» του Χρηστομάνου, στον «Ηλίθιο» του Ντοστογιέφσκι. Σ’ αυτά τα έργα νιώθω πως είναι συμπυκνωμένα όλα τα ερωτήματα της ύπαρξης.
Ποιος είναι ο στόχος τού «Εντός, εκτός και επί τα αυτά»;
Να μιλήσω για συγγραφείς και έργα, για τάσεις και φαινόμενα, για το θέατρο που εγώ αγαπώ. Επιθυμώ να είναι ένα ταξίδι για τον αναγνώστη στον χρόνο και στην ιστορία του θεάτρου.
«Ο δραματολόγος στο ελληνικό θέατρο είναι ένα μυστήριο», γράφετε. Τι εννοείτε;
Δυστυχώς ο δραματολόγος δεν έχει βρει ακόμη τον ζωτικό του χώρο στο ελληνικό θέατρο. Δίνει μάχη για την επιβολή του, για την οριοθέτηση των αρμοδιοτήτων του. Μπορεί να αναλάβει έναν σημαντικό ρόλο που ακόμη δεν του έχει αναγνωριστεί.
Τι σας έχει διδάξει –για τον κόσμο αλλά και τον εαυτό σας– η ενασχόληση με το θέατρο;
Ολα περιστρέφονται γύρω από μια μόνιμη αγωνία: να ανακαλύψουμε και να καταλάβουμε τον εαυτό μας. Μέσα σε αυτή την πορεία κάποιοι γίνονται πιο σοφοί γιατί μπορούν να βάλουν τον εαυτό τους στη θέση του άλλου – το θέατρο σ’ αυτό είναι μαγικό εργαλείο. Προσπαθούμε με κάθε τρόπο να κατανοήσουμε και να εξυμνήσουμε, μέσω μιας διαδικασίας που ξεκίνησε από την ανάγκη να εξυμνηθεί ο μεγάλος θεός ο Διόνυσος, τον μικρό θεό τον άνθρωπο, δηλαδή εμάς. Τα πράγματα όμως είναι απλά και η ζωή μικρή, αρκεί να το καταλάβουμε εγκαίρως.
500 λέξεις με την Ειρήνη Μουντράκη
2' 3" χρόνος ανάγνωσης
