«Το τάβλι» – Θέατρο Οδου Κυκλάδων – ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ
Μια μικροαστική αυλή, στη δεκαετία του ’70, δύο καρέκλες, ένα τραπεζάκι, ένα τάβλι. Το ομώνυμο έργο του Δημήτρη Κεχαΐδη είναι το πιο πολυπαιγμένο κείμενο της σύγχρονης ελληνικής δραματουργίας, με πιο πρόσφατο –και πολύ επιτυχημένο- ανέβασμά του αυτό του καλοκαιριού του 2011, με τους Νίκο Ορφανό και Κώστα Κάππα.
Οπως και τότε, έτσι και τώρα, ο Νίκος Κουρής με τον Μάκη Παπαδημητρίου αυτοσκηνοθετήθηκαν. Και αν εξαιρέσει κανείς δύο αισθητικές επιλογές, το μουσικό θέμα τανγκό (Μίνως Μάτσας) –εντάξει, δεν είπαμε να βάλουν και το «Θα πάω στη ζούγκλα με τον Ταρζάν», αλλά «πειραγμένο» τανγκό;!- και τα urban chic σακάκια (Ελλη Παπαγεωργακοπούλου) του Φώντα και του Κόλλια, που μοιάζουν παράταιρα πάνω στους λαϊκούς ήρωες του Κεχαΐδη, κατά τα άλλα μια χαρά τα κατάφεραν στην πρώτη τους σκηνοθετική απόπειρα οι δύο πολύ καλοί ηθοποιοί, οι οποίοι δίνουν για άλλη μία φορά μαθήματα υποκριτικής βιρτουοζιτέ.
Ο Ν. Κουρής και ο Μ. Παπαδημητρίου ακολούθησαν πιστά το ευφυώς γραμμένο κείμενο, το οποίο καθρεφτίζει πάνω στον θεατή το περίφημο «ελληνικό δαιμόνιο» και πως αυτό κακοφόρμισε σε επαίσχυντες πρακτικές μέσα στον –χωρίς παιδεία, ηθική και αισθητική- αγώνα για την επιβίωση των απλών, λαϊκών ανθρώπων.
Εύστοχο το σκηνοθετικό-πολιτικό σχόλιο, με τον μουσικό «Τσοπανάκο» της ΕΡΤ και τα αποσπάσματα ομιλιών των Παπανδρέου, Καραμανλή, Σημίτη, Σαμαρά, Τσίπρα, που ενώνει τις κακοδαιμονίες του τότε με τη φρικτή πραγματικότητα του τώρα.
(τιμές εισιτηρίων: €5 – €16)
