Τη σφιχτή νομισματική πολιτική αναμένεται να διατηρήσει η κεντρική τράπεζα της Τουρκίας, σε μια προσπάθεια ανακοπής των πιέσεων στην τουρκική λίρα, καθώς και τιθάσευσης του ξέφρενου πληθωρισμού.
Σύμφωνα με δημοσκόπηση του πρακτορείου Reuters, οι περισσότεροι αναλυτές εκτιμούν ότι η κεντρική τράπεζα θα προχωρήσει την προσεχή Πέμπτη σε αύξηση του βασικού επιτοκίου κατά 175 μονάδες βάσης, δηλαδή από 10,25% στο 12%.
Η τελευταία αύξηση είχε λάβει χώρα στα τέλη Σεπτεμβρίου, με την κεντρική τράπεζα να προβαίνει σε αναπροσαρμογή του επιτοκίου κατά 200 μονάδες βάσης, από 8,25% σε 10,25%. Ωστόσο, κατά γενική ομολογία, η δράση αυτή ήταν εντελώς… ετεροχρονισμένη, καθώς άργησε αρκετού μήνες, γεγονός το οποίο την κατέστησε αναποτελεσματική.
Έτσι, η τουρκική λίρα, από τα τέλη Σεπτεμβρίου έως τα μέσα Οκτωβρίου, κατάφερε να απολέσει ακόμη 4% της αξίας της έναντι του αμερικανικού δολαρίου, καθιστώντας απολύτως αναγκαία την υιοθέτηση και νέων συμβατικών μέτρων.
Τα ευρήματα της δημοσκόπησης του Reuters, μεταξύ άλλων, καταδεικνύουν τα εξής:
- Οι αναλυτές αναμένουν νέα αύξηση του επιτοκίου από 100 έως και 300 μονάδες βάσης, με μέση εκτίμηση τις 175 μονάδες βάσης.
- Η μέση πρόβλεψη για τη διαμόρφωση του επιτοκίου έως τα τέλη του 2020 ανέρχεται στο 12,25% παρότι υπάρχουν εκτιμήσεις για αύξηση έως και στο 17%.
Η κεντρική τράπεζα της γειτονικής χώρας, παρά την διολίσθηση της λίρας σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα και τον καλπάζοντα πληθωρισμό, επί αρκετούς μήνες, απέφευγε την ανάληψη συμβατικής νομισματικής δράσης, υποκύπτοντας στις πιέσεις του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος δεν επιθυμούσε υψηλά επιτόκια, φοβούμενος μια επιβράδυνση της ανάκαμψης.
Ωστόσο, αυτή η τακτική έπληξε σημαντικά την «εικόνα» της κεντρικής τράπεζας, η οποία πλέον θεωρείται αναξιόπιστη και κυρίως, «ελεγχόμενη» από την κυβέρνηση του Ερντογάν. «Η αξιοπιστία της τουρκικής οικονομίας είναι πολύ χαμηλή» σχολιάζει χαρακτηριστικά ο Μπάις Αντίν, αναλυτής της TCW.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η τουρκική λίρα έχει απολέσει πάνω από το 25% της αξίας της από τις αρχές του 2020, με τις καθοδικές πιέσεις να αποδίδονται σε μια σειρά παραγόντων. Από τον κίνδυνο επιβολής ευρωπαϊκών ή αμερικανικών κυρώσεων έως την έλλειψη ανεξαρτησίας των τουρκικών θεσμών.
Mε πληροφορίες από Reuters