«Φίλε, το μέλλον της πατρίδας μας από εσένα θα εξαρτηθεί κατά πρώτο λόγο. Δεν αναφέρομαι τόσο στο δημόσιο χρέος της Ελλάδας. Αναφέρομαι κυρίως στην υπευθυνότητα του λαού, στην ποιότητα της παιδείας, στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, στην απασχόληση, στη διεθνή αξιοπιστία του κράτους, στην εμπιστοσύνη της κοινωνίας. Αυτά μην τα περιμένεις ούτε από τις πολιτικές δυνάμεις ούτε από την τρόικα. Δώσε εσύ το παράδειγμα, μαζί και το σύνθημα. Και μη ζητάς εγγύηση επιτυχίας για να δράσεις: Οταν ο αγρότης οργώνει το χωράφι του και μετά σπέρνει τον σπόρο, έχει καμιά εγγύηση ότι θα καρποφορήσει; Ετσι, λοιπόν, έχουμε όλοι χρέος σποράς».
Αυτά έλεγε τον Νοέμβριο του 2013 απευθυνόμενος σε καθέναν από το ακροατήριο ξεχωριστά ο Θεόδωρος Παπαλεξόπουλος, σε μια εκδήλωση του Alba, του εκπαιδευτικού ιδρύματος που οραματίστηκε ως πρόεδρος του ΣΕΒ.
Ο Θεόδωρος Παπαλεξόπουλος, που απεβίωσε την Πέμπτη, ήταν περισσότερο από οτιδήποτε άλλο ένας άνθρωπος με βαθιά αίσθηση του χρέους της σποράς, στο πεδίο των επιχειρήσεων και της κοινωνίας.
Διετέλεσε επί πέντε δεκαετίες ηγετική μορφή του ομίλου ΤΙΤΑΝ και πρόεδρος του ΣΕΒ από το 1982 έως το 1988. Ταυτόχρονα ήταν:
– Ιδρυτικό μέλος και επίτιμος πρόεδρος του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ).
– Ιδρυτικό μέλος και πρώτος πρόεδρος του Συμβουλίου Ελληνοτουρκικής Επιχειρηματικής Συνεργασίας.
– Ιδρυτικό μέλος της Κίνησης Πολιτών για μια Ανοικτή Κοινωνία μαζί με τον Λεωνίδα Κύρκο, τον Μιχάλη Ράπτη/Πάμπλο και πολλούς άλλους, οι οποίοι, υπερβαίνοντας ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές, έθεσαν ως στόχο την κινητοποίηση της κοινωνίας των πολιτών.
– Αντιπρόεδρος του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού.
– Ιδρυτικό μέλος και πρώτος αντιπρόεδρος του σωματείου Διεθνής Διαφάνεια – Ελλάς.
Εχοντας «βαθιά συνείδηση της διαχρονικής κοινωνικής ευθύνης των επιχειρήσεων, υπήρξε πρωτοπόρος στην εδραίωση αυτής της αντίληψης στη χώρα μας με την εφαρμογή του θεσμού στον Τιτάνα και στη συνέχεια στο ευρύτερο επιχειρηματικό γίγνεσθαι. Πρωτοστάτησε σε πολλές πτυχές της κοινωνικής ζωής του τόπου, δημιουργώντας θεσμούς όπως τις “Νησίδες Ποιότητας” για την αναγνώριση του εθελοντισμού, την “Κίνηση Πολιτών” για την αφύπνιση και ενεργό συμμετοχή των πολιτών και το πρόγραμμα “ΦΑΟΣ
– Δημιουργία νοοτροπίας για μια ζωή” για την πρόληψη ατυχημάτων στην εργασία και στα σχολεία.
Παράλληλα, επέδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη διάσωση και διάδοση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, συνεισφέροντας καταλυτικά, μεταξύ άλλων, στην αναστήλωση του ναού του Νεμείου Διός στη Νεμέα», σημειώνει σε ανακοίνωσή του ο όμιλος ΤΙΤΑΝ.
Ο Θεόδωρος Παπαλεξόπουλος γεννήθηκε στη Λωζάννη και πέρασε τα παιδικά του χρόνια στο Παρίσι, στη Λωζάννη και στο Λονδίνο. Αποφοίτησε ως διπλωματούχος πολιτικός μηχανικός από το Ομοσπονδιακό Πολυτεχνείο της Ζυρίχης και επιμορφώθηκε σε θέματα διοίκησης επιχειρήσεων στo INSEAD, στη Γαλλία.
Στην Ελλάδα ήλθε το 1950, εκπλήρωσε τη στρατιωτική θητεία του στο Ναυτικό και διετέλεσε επιμελητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.
Από το 1952 δραστηριοποιήθηκε στον χώρο της βιομηχανίας, κυρίως στον κλάδο τσιμέντου, και από το 1961 άρχισε να απασχολείται στην Α.Ε. Τσιμέντων ΤΙΤΑΝ, της οποίας διετέλεσε αντιπρόεδρος και αργότερα σύμβουλος διοίκησης του ομίλου. Διετέλεσε επίσης μέλος της Ευρωπαϊκής Στρογγυλής Τράπεζας Βιομηχάνων (European Round Table for Industry) και του Δ.Σ. του Συνδέσμου για τη Νομισματική Ενωση της Ευρώπης (Association for the Μonetary Union of Europe). Βραβεύθηκε από την Ακαδημία Αθηνών –στην κατηγορία «Τάξη των Ηθικών και Πολιτικών Επιστημών»– για τη σημαντική δράση του στην αναστήλωση της Νεμέας και στον κοινωνικό και περιβαλλοντικό τομέα, για την ουσιαστική συμβολή του στην ανασυγκρότηση της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Αλβανίας, για τις δωρεές του στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και για την κοινωνική προσφορά του.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωστής Στεφανόπουλος του απένειμε τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικος για το κοινωνικό έργο του.