Ο Φρανκενστάιν μπορεί να είχε δημιουργήσει ένα τέρας, αλλά φανταστείτε να συρράψετε μία παγκόσμια, μετα-πανδημική και οικονομική εκδοχή του φανταστικού δημιουργήματος της Μ. Σέλεϊ. Αυτή θα ήταν μια χώρα με τα πλεονεκτήματα των διεθνών εταίρων της, χωρίς, όμως, τις αδυναμίες τους, ώστε να μπορεί να ευδοκιμήσει απόλυτα μετά το τέλος της πανδημίας. Οι αλλαγές που συντελέστηκαν στον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι εργάζονται, ζουν και καταναλώνουν, πηγαίνουν πολύ πέραν του εγκλεισμού και της καραντίνας του 2020. Αυτές θα συμβάλουν στην τόνωση της ζήτησης για τεχνολογίες πληροφοριών και τηλεπικοινωνιών, ευνοώντας όσες χώρες έχουν ηγετική θέση στο πεδίο. Ως εκ τούτου, η ιδανική κατασκευασμένη χώρα θα έπρεπε να ανταγωνιστεί τη Νότια Κορέα, όπου οι τεχνολογίες πληροφοριών και τηλεπικοινωνιών αντιστοιχούν στο 28% του συνολικού της εμπορίου. Οι πολίτες και οι εταιρείες της φανταστικής χώρας θα απολάμβαναν εξαιρετικές συνδέσεις στο Διαδίκτυο και θα βρίσκονταν στην πρωτοπορία της ανάπτυξης της τεχνολογίας 5ης γενιάς για το σπίτι.
Η οικονομική επιτυχία θα σήμαινε επίσης την υιοθέτηση της αυτοματοποίησης ως εργαλείου ενίσχυσης της παραγωγικότητας. Κατά συνέπεια, η χώρα θα μιμείται τη Σιγκαπούρη, η οποία έχει εγκατεστημένα 918 ρομπότ ανά 10.000 υπαλλήλους. Τέτοια τεχνολογία μπορεί να οδηγήσει στην εξαφάνιση θέσεων εργασίας χαμηλής εξειδίκευσης, αν και κάτι τέτοιο δεν αποτελεί πρόβλημα για αυτήν την οικονομική Ουτοπία. Η τελευταία, άλλωστε, θα αφιερώνει κονδύλια στην εκπαίδευση και θα επιμορφώνει τους εργαζομένους της, ώστε να ανταποκρίνονται στις ανάγκες για νέες δεξιότητες. Σκεφθείτε την Ελβετία, η οποία βρίσκεται στην κορυφή των αντίστοιχων πινάκων του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, οι οποίοι χρησιμοποιούνται για να αποτιμηθεί το επίπεδο δεξιοτήτων του εργατικού δυναμικού, καθώς και η ποιότητα της εκπαίδευσης.
Οι εμπορικοί εταίροι διαδραματίζουν, επιπλέον, σημαντικό ρόλο. Οσα κράτη εξάγουν προϊόντα και υπηρεσίες σε οικονομίες, οι οποίες δείχνουν να είναι ανθεκτικές, θα έχουν καλύτερες αντιδράσεις, όταν στο μέλλον ξεσπάσουν οικονομικές κρίσεις. Η Κίνα, συγκεκριμένα, όπου οι κυβερνώντες ελέγχουν πιο στενά την οικονομική δραστηριότητα, αποτελεί έναν ιδανικό προορισμό για τις εξαγωγές της υποθετικής χώρας, που προαναφέραμε. Η Κίνα, όπως εκτιμά το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, θα είναι η μόνη μεγάλη οικονομία στη Γη, της οποίας η παραγωγή δεν θα έχει παρουσιάσει συρρίκνωση το 2020. Η τέλεια κατασκευασμένη οικονομία του μέλλοντος θα φέρει μία πράσινη απόχρωση, όπως η Δανία.
Αξίζει να αναφερθεί, εν κατακλείδι, πως όσες χώρες σημειώνουν ικανοποιητική πρόοδο στο να εκμηδενίσουν τις εκπομπές αερίων ρύπων έχουν και λιγότερες πιθανότητες να κληθούν να επωμιστούν υψηλό κόστος μετάβασης στην «πράσινη» οικονομία. Επιπροσθέτως, είναι πιο πιθανό να διαθέτουν επιχειρήσεις με μεγάλη εμπειρία στην «πράσινη» τεχνολογία, όπως λόγου χάριν, η παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές – κι αυτή η τεχνολογία θα είναι σε ζήτηση από τους λιγότερο φιλικούς προς το περιβάλλον εταίρους.