Πενιχρά οφέλη θα έχει η άνοδος των επιτοκίων στις αποδόσεις των καταθέσεων, που κινούνται οριακά πάνω από μηδενικά επίπεδα, εξανεμίζοντας το διαθέσιμο εισόδημα σε περιόδους υψηλού πληθωρισμού.
Τα επιτόκια στις προθεσμιακές καταθέσεις διαμορφώνονται σήμερα στο 0,10%. Ετσι, η διαφορά με τον πληθωρισμό που «τρέχει» με 11,3%, σύμφωνα τα στοιχεία του Ιουλίου, «τρώει» μήνα με τον μήνα την πραγματική αξία των χρημάτων των νοικοκυριών, οι επιλογές των οποίων, σύμφωνα με τους ειδικούς της αγοράς, θα πρέπει να στραφούν σε εναλλακτικές λύσεις που εμπεριέχουν ρίσκο για τα χρήματά τους.
Μία λύση είναι η επιλογή της επένδυσης ενός μέρους των χρημάτων είτε σε επενδυτικά ασφαλιστικά προϊόντα τύπου unit linked είτε σε αμοιβαία κεφάλαια είτε ακόμη και σε τίτλους σταθερού εισοδήματος, όπως τα ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου, που εξασφαλίζουν απόδοση κοντά στο 4% για μακροχρόνιες διάρκειες, όπως η δεκαετία.
Τα επιτόκια στις προθεσμιακές καταθέσεις διαμορφώνονται σήμερα στο 0,10% – Ποιες εναλλακτικές επιλογές έχουν οι αποταμιευτές.
Σταθερή επιλογή για τα ελληνικά νοικοκυριά αποτελεί επίσης η επένδυση σε ακίνητα, που εξασφαλίζει απόδοση με τη μορφή ενοικίου της τάξεως του 7% τον χρόνο με βάση την πορεία των τιμών, ενώ η απόδοση από την αγορά ακινήτου διαμορφώνεται στο 8% για τα οικιστικά ακίνητα και στο 2%-3% για τα εμπορικά ακίνητα. Η επένδυση σε ακίνητα προϋποθέτει πάντα υψηλό αρχικό κεφάλαιο, καθώς η προσφυγή σε δανεισμό με επιτόκιο, π.χ. 3%, απομειώνει την αξία της απόδοσης που θα έχει η επένδυση σε βάθος χρόνου.
Στον αντίποδα είναι τα επενδυτικά ασφαλιστικά προγράμματα που κυκλοφορούν στην αγορά και τα οποία διακρίνονται σε περιοδικών και εφάπαξ καταβολών, αλλά δεν εξασφαλίζουν εγγύηση απόδοσης. Επιτρέπουν όμως την αποταμίευση χαμηλών ποσών –ξεκινούν από 600 ευρώ όταν πρόκειται για ετήσιες περιοδικές καταβολές και τα 1.000 ευρώ όταν πρόκειται για εφάπαξ καταβολές– σε «καλάθια» αμοιβαίων κεφαλαίων που στην ασφαλιστική γλώσσα αναφέρονται ως εσωτερικά μεταβλητά κεφάλαια.
Εξαίρεση αποτελούν ορισμένα προϊόντα που πωλούνται είτε από ασφαλιστικές εταιρείες είτε από τράπεζες και «υπόσχονται» εγγύηση των καταβολών που κάνει ο ασφαλισμένος/επενδυτής εφόσον το προϊόν διατηρηθεί μέχρι τη λήξη, που συνήθως είναι η 12ετία. Ετσι, κάποια προϊόντα υπόσχονται το 90% ή το 95% –κάποια ακόμη χαμηλότερα, όπως το 80%– του ποσού που θα επενδύσει ο ασφαλισμένος εφόσον το προϊόν διατηρηθεί μέχρι τη λήξη, αλλά στις περιπτώσεις αυτές χάνεται το δικαίωμα μετατροπής της σύνθεσης των αμοιβαίων από το «καλάθι» του εσωτερικού μεταβλητού κεφαλαίου που έχουν τοποθετηθεί τα χρήματα. Αντιθέτως, τα αμιγώς επενδυτικά προϊόντα, δηλαδή αυτά που δεν προστατεύουν μέρος του κεφαλαίου, επιτρέπουν στον ασφαλισμένο να μεταπηδήσει από ένα εσωτερικό μεταβλητό κεφάλαιο σε ένα άλλο συνήθως μία φορά τον χρόνο χωρίς προμήθεια, ενώ περαιτέρω ευελιξία επιβαρύνεται με πρόσθετη χρέωση.
Τα επενδυτικά ασφαλιστικά προγράμματα unit linked έχουν τα ίδια περίπου χαρακτηριστικά με αυτά των αμοιβαίων κεφαλαίων, με τη διαφορά ότι προϋποθέτουν ελάχιστο χρόνο επένδυσης, ακόμη και για τη ρευστοποίηση των χρημάτων με βάση την αξία τους μια δεδομένη στιγμή. Αυτό γιατί στην αρχή της επένδυσης επιβαρύνονται με υψηλό διαχειριστικό κόστος, που απομειώνει το αρχικό κεφάλαιο την πρώτη τριετία και αρχίζει να αποδίδει μετά την πάροδο αυτής της περιόδου, σε αντίθεση με τα αμοιβαία κεφάλαια, που επιβαρύνονται με χαμηλές προμήθειες σε σχέση με τα ασφαλιστικά προϊόντα.