Οι πιέσεις στα ομόλογα της Ευρωζώνης συνεχίστηκαν την Τρίτη, καθώς οι επενδυτές τοποθετούνται για περισσότερες και ταχύτερες αυξήσεις των επιτοκίων, με τις αποδόσεις των ομολόγων του πυρήνα να διαμορφώνονται πλέον στα υψηλότερα επίπεδα από το ξέσπασμα της κρίσης χρέους της περιοχής, και τον Νότο να βλέπει τα spreads να διαμορφώνονται στα υψηλότερα επίπεδα από την άνοιξη του 2020 όταν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αναγκάστηκε να ενεργοποιήσει το έκτακτο πρόγραμμα PEPP λόγω της πανδημίας.
Οι κεντρικές τράπεζες διεθνώς προχώρησαν σε συνολικές αυξήσεις επιτοκίων ύψους 600 μονάδων βάσης την περασμένη εβδομάδα, φέρνοντας τον συνολικό αριθμό των αυξήσεων φέτος στις 150, που σίγουρα δεν θα είναι οι τελευταίες, καθώς επιδίδονται στη μάχη κατά του πληθωρισμού με όποιο κόστος για την ανάπτυξη. Πλέον οι αγορές αποτιμούν πλήρως μια αύξηση των επιτοκίων της ΕΚΤ κατά 75 μ.β. στη συνεδρίαση της 6ης Οκτωβρίου, ενώ η Fed δήλωσε «αποφασισμένη» να μειώσει τον πληθωρισμό και να συνεχίσει τις αυξήσεις μέχρι να το καταφέρει.
Οι αναλυτές θεωρούν ότι το εκλογικό αποτέλεσμα της Ιταλίας έχει επηρεάσει μόνο τους ιταλικούς τίτλους, καθώς ήταν πλήρως αποτιμημένο και πως οι αγορές θα περιμένουν να φανούν οι πραγματικές διαθέσεις της νέας κυβέρνησης απέναντι στα δημοσιονομικά και ευρωπαϊκά θέματα.
Οι αποδόσεις των ιταλικών 10ετών ομολόγων διαμορφώθηκαν χθες στα υψηλότερα επίπεδα από τον Φεβρουάριο του 2013, στο 4,64%, με το spread να ξεπερνάει για πρώτη φορά από το 2020 τις 250 μονάδες βάσης.
Η αγορά θεωρεί εξαιρετικά δύσκολο να υπάρξει κάποια παρέμβαση της ΕΚΤ σε περίπτωση περαιτέρω άτακτου sell-off στην Ιταλία. Η πρόεδρος της ΕΚΤ Κριστίν Λαγκάρντ ξεκαθάρισε, απαντώντας σε σχετική ερώτηση στο Ευρωκοινοβούλιο, ότι η Τράπεζα δεν θα χρησιμοποιήσει το νέο εργαλείο TPI για να αγοράσει ομόλογα χωρών που κάνουν «λάθη πολιτικής», τονίζοντας πως για αυτές υπάρχει ήδη το εργαλείο ΟΜΤ – το οποίο και απαιτεί την ύπαρξη προγράμματος διάσωσης.
Οι αποδόσεις των 10ετών ομολόγων σε Γερμανία, Γαλλία και Βέλγιο κινούνται πλέον στα υψηλότερα επίπεδα από την κρίση χρέους της Ευρωζώνης, με το γερμανικό να αγγίζει το 2,15% (υψηλότερα επίπεδα από τον Δεκέμβριο του 2011), το γαλλικό το 2,75% (επίπεδα Ιουνίου 2012) και το βελγικό το 2,8% (επίπεδα Ιουλίου 2012).
Ο κίνδυνος που απορρέει από τα ιταλικά ομόλογα είναι μέτριος για την Ελλάδα, σημειώνουν αναλυτές.
Οι πιέσεις συνεχίστηκαν και στην περιφέρεια, με το 10ετές ισπανικό να ξεπερνάει το 3,3% και τα υψηλότερα επίπεδα από τον Μάρτιο του 2014, το 10ετές πορτογαλικό να φτάνει το 3,26% και τα υψηλότερα επίπεδα από τον Μάιο του 2017, ενώ στον Νοέμβριο του 2017 επέστρεψε η απόδοση του ελληνικού 10ετούς και στο 4,75%, με το spread να διαμορφώνεται στις 265 μ.β. και στα υψηλότερα επίπεδα από τον Απρίλιο του 2020.
Τα ελληνικά assets
Οι αναλυτές πάντως εμφανίζονται καθησυχαστικοί σε ό,τι αφορά το ενδεχόμενο μετάδοσης της όποιας αναταραχής φέρει η νέα κυβέρνηση της Ιταλίας στα ελληνικά assets, κάτι που το 2018 ήταν ιδιαίτερα έντονο.
«Ιστορικά, έχουμε δει μεταδοτικές δυνάμεις να αναπτύσσονται όταν η Ιταλία αντιμετωπίζει σοβαρές διευρυνόμενες πιέσεις, και ειδικότερα μετάδοση των επιπτώσεων στα ελληνικά ομόλογα. Αυτή η δυναμική της αγοράς δεν θα εκλείψει από τη μια μέρα στην άλλη, καθώς οι διευρυνόμενες πιέσεις στα ιταλικά ομόλογα αυξάνουν την αξία του ρίσκου που αποτελεί και ένα από τα συστατικά των ελληνικών spreads, όπως σημειώνει στην «Κ» ο Ιωάννης Σώκος, επικεφαλής ανάλυσης της αγοράς σταθερού εισοδήματος της Deutsche Bank.
Ωστόσο, όπως τονίζει ο αναλυτής, αυτό που είναι διαφορετικό σήμερα σε σχέση με το 2018/2019 και την τότε πολιτική κρίση στην Ιταλία, είναι ότι τα ελληνικά ομόλογα ήταν επιλέξιμα για το PEPP και επί του παρόντος επωφελούνται από τις ευέλικτες επανεπενδύσεις. «Επιπλέον, η ΕΚΤ ήταν πολύ σαφής ως προς τη στάση της κατά του κατακερματισμού, και τόσο μέσω του νεοσύστατου TPI όσο και μέσω της ευελιξίας στις επανεπενδύσεις PEPP, διαθέτει τα εργαλεία για να απομονώσει τις χώρες από εξωτερικούς κραδασμούς που δεν σχετίζονται με θεμελιώδη μεγέθη», προσθέτει. Αυτή είναι, κατά τον κ. Σώκο, μια πολύ σημαντική διαφορά σε σχέση με το 2018/2019. Παρά την πρόσφατη διεύρυνση των ιταλικών spreads, υπάρχουν ενδείξεις ότι οι δυνάμεις μετάδοσης σε άλλες αγορές ομολόγων δεν είναι τόσο σοβαρές όσο ήταν σε προηγούμενα τέτοια επεισόδια, όπως καταλήγει.
Ανάλογες είναι και οι απόψεις της Oxford Economics. Οπως σημειώνει μιλώντας στην «Κ» ο επικεφαλής οικονομολόγος του οίκου για την Ελλάδα, Πάολο Γκρινιάνι, «πλέον ο κίνδυνος που απορρέει από τα ιταλικά ομόλογα είναι μέτριος για την Ελλάδα, καθώς η χώρα βρίσκεται σε σχετικά καλύτερη κατάσταση τώρα από πριν. Για παράδειγμα, σήμερα το spread μεταξύ ιταλικών και ελληνικών ομολόγων είναι ελαφρώς πάνω από το μηδέν, σε σύγκριση με 150 μ.β. σε μέσο όρο το 2018».