Ισομερώς κατανεμημένο μεταξύ του Δημοσίου και των ιδιωτών πρέπει να είναι το ρίσκο στις τιτλοποιήσεις του «Ηρακλή», που θα εγκριθούν εφεξής, προκειμένου να μην επιβαρυνθεί το δημόσιο χρέος, ενώ σε εκκρεμότητα παραμένει αν θα ισχύσει το ίδιο και για τις έως τώρα τιτλοποιήσεις. Σε μια τέτοια περίπτωση, εκτιμάται ότι θα εγγραφεί στο δημόσιο χρέος μεγάλο μέρος έως και το σύνολο των αντίστοιχων εγγυήσεων του Δημοσίου, 18 δισ. ευρώ.
Η Eurostat δημοσίευσε την περασμένη εβδομάδα τα κριτήρια με βάση τα οποία θα εγγράφονται ή όχι οι εγγυήσεις των τιτλοποιήσεων δανείων, όπως του «Ηρακλή», στο δημόσιο χρέος. Στην πολύμηνη διαπραγμάτευση που προηγήθηκε μεταξύ των κρατών-μελών επικράτησε –όχι με συντριπτική πλειοψηφία των 27 κρατών-μελών και παρά την αντίθετη άποψη των θεσμών, όπως ο ESM και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα– η άποψη της Eurostat ότι οι εγγυήσεις αυτές πρέπει να εγγράφονται στο χρέος. Η θέση της ελληνικής πλευράς ήταν ότι πρέπει να εγγράφονται μόνο όταν καταπίπτουν και σε κάθε περίπτωση επικαλέσθηκε το γεγονός ότι προηγήθηκε εκτενής διάλογος με τα κοινοτικά όργανα πριν τεθεί σε εφαρμογή ο «Ηρακλής» και υπήρξε συμφωνία, χωρίς να εγερθεί από καμία πλευρά θέμα εγγραφής των εγγυήσεων στο δημόσιο χρέος.
Στην απόφασή της, την περασμένη εβδομάδα, η Eurostat έκανε ένα βήμα προς την κατεύθυνση της «χαλάρωσης», έναντι των αρχικών της θέσεων. Ενώ αρχικά είχε θέσει τρία κριτήρια για την ισομερή κατανομή του ρίσκου μεταξύ των ιδιωτών και του Δημοσίου, από τα οποία έπρεπε να πληρούνται τα δύο, για να μην εγγράφονται οι εγγυήσεις στο χρέος, τώρα πρόσθεσε ένα ακόμη κριτήριο και από τα τέσσερα, αρκεί να ικανοποιείται το ένα.
Σύμφωνα με την ελληνική πλευρά, μετά την εξέλιξη αυτή εκτιμάται ότι οι νέες τιτλοποιήσεις στις οποίες εκκρεμεί να δοθεί εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου έχουν ήδη προσαρμοστεί ή θα προσαρμοστούν αναλόγως, ώστε να μην τεθεί θέμα επιβάρυνσης του χρέους. Αυτές όμως είναι μόνο περίπου 1,5 δισ. και μπορεί να φτάσουν τα 2 δισ.
Το μεγάλο θέμα είναι τι θα γίνει με τις τιτλοποιήσεις που έχουν πάρει εγγυήσεις 18 δισ. ευρώ από το ελληνικό Δημόσιο. Γι’ αυτές, η ελληνική πλευρά υποστηρίζει ότι πρέπει να βγουν από το κάδρο, αφού όταν έγιναν δεν είχε τεθεί θέμα από τη Eurostat.
Η Eurostat αναμένεται να αποφανθεί το προσεχές διάστημα αν οι κανόνες θα ισχύσουν και για τις προηγούμενες τιτλοποιήσεις. Αυτό θεωρείται ότι είναι το πιο πιθανό σενάριο. Σε μια τέτοια περίπτωση, η ΕΛΣΤΑΤ θα αναλάβει να διερευνήσει μία προς μία τις τιτλοποιήσεις που έχουν γίνει, για να διαπιστώσει αν πληρούν ένα τουλάχιστον από τα τέσσερα κριτήρια της κατανομής του ρίσκου. Στο χειρότερο σενάριο, που όμως θεωρείται πιθανό, όλες οι παλιές τιτλοποιήσεις θα εγγραφούν στο χρέος, επιβαρύνοντάς το κατά 18 δισ. ευρώ ή 9% του ΑΕΠ.
Αυτό δεν επιφέρει δημοσιονομικά αποτελέσματα, αφού στην πραγματικότητα οι εγγυήσεις δεν θα έχουν καταπέσει, ώστε να χρειάζεται να πληρωθούν τόκοι. Απλώς, θα επιβραδυνθεί η πορεία αποκλιμάκωσης του δημοσίου χρέους. Πάντως, στην πράξη οι τιτλοποιήσεις εμφανίζουν μεγάλη υστέρηση έναντι των στόχων (βλ. χθεσινή «Κ»), οπότε και οι δημοσιονομικές συνέπειες θα εμφανιστούν κάποια στιγμή. Ο ΟΔΔΗΧ έχει υπολογίσει στην ανάλυση βιωσιμότητας χρέους κατάπτωση εγγυήσεων σε ποσοστό 40% στα επόμενα επτά χρόνια.