Ο υπουργός Επιχειρήσεων, Ενέργειας και Βιομηχανικής Στρατηγικής του Ηνωμένου Βασιλείου, Γκραντ Σαπς, δήλωσε την Κυριακή στο Sky News ότι «τα χρήματα δεν είναι άπειρα». Αυτή είναι η κλασική βρετανική υποβάθμιση των πραγμάτων. Στην πραγματικότητα οι αυτοεπιβληθέντες περιορισμοί δημοσίων δαπανών αφήνουν την κυβέρνηση με λίγα έως καθόλου χρήματα για φορολογικές περικοπές ή επενδύσεις, όπως η σιδηροδρομική σύνδεση Βορρά – Νότου HS2. Εάν στις επόμενες εκλογές οι Εργατικοί αναδειχθούν νικητές, τότε θα πρέπει να αλλάξουν τους αντίστοιχους κανόνες, ώστε να εξευρεθούν μετρητά για τις τόσο απαραίτητες δαπάνες.
Η ύπαρξη δημοσιονομικών κανόνων και η τήρηση αυτών είναι ζωτικής σημασίας για τις κυβερνήσεις. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στο Ηνωμένο Βασίλειο, δεδομένου ότι η Συντηρητική πρωθυπουργός Λιζ Τρας προξένησε κατάρρευση της αγοράς ομολόγων πριν από ένα χρόνο, προτείνοντας μη χρηματοδοτούμενες φορολογικές περικοπές. Ωστόσο, οι τρέχοντες δημοσιονομικοί περιορισμοί, που επικεντρώνονται σε μεγάλο βαθμό στο χρέος, δεν αντικατοπτρίζουν την πλήρη οικονομική θέση της Βρετανίας και εμποδίζουν τη διοίκηση να επενδύσει στη μελλοντική της ανάπτυξη. Ο πρωθυπουργός Ρίσι Σούνακ επί του παρόντος αναμένεται να διαχειριστεί την οικονομία ούτως ώστε το καθαρό χρέος του δημόσιου τομέα να περισταλεί ως ποσοστό του ΑΕΠ σε μια περίοδο πέντε ετών. Αυτό το αυθαίρετο μέτρο αφήνει στον υπουργό Οικονομικών Τζέρεμι Χαντ μόλις 2,8 δισ. λίρες για δαπάνες που θα δώσουν τη δυνατότητα να εφαρμοστούν φορολογικές περικοπές ή επενδύσεις από τώρα έως το 2028.
Μια τέτοια δημοσιονομική λιτότητα βλάπτει τις οικονομικές προοπτικές της χώρας. Τόσο οι δημόσιες όσο και οι ιδιωτικές επενδύσεις υπολείπονται των απαιτούμενων. Χωρίς επανεξέταση των δεδομένων, η Βρετανία δεν θα ενισχύσει την παραγωγικότητα και η ανάπτυξή της θα υστερεί έναντι των άλλων μεγάλων οικονομιών. Η Τράπεζα της Αγγλίας αναμένει αναιμική αύξηση του ΑΕΠ 0,5% το επόμενο έτος, ρυθμό 0,25% το 2025 και μακροπρόθεσμη ανάπτυξη μόλις 1%. Αυτό θα μπορούσε να αλλάξει εάν οι Εργατικοί, οι οποίοι προηγούνται με 44% έναντι των Συντηρητικών του Σούνακ που συγκεντρώνουν 27% στις δημοσκοπήσεις, κερδίσουν τις εθνικές εκλογές που αναμένονται στα τέλη του 2024. Κατ’ αρχάς, ωστόσο, θα χρειαστούν νέους κανόνες. Αντί να έχει εμμονή με το χρέος, μια κυβέρνηση με επικεφαλής τον ηγέτη των Εργατικών Κιρ Στάρμερ θα μπορούσε να εξετάσει ένα μεγαλύτερου εύρους κριτήριο, τη λεγόμενη «καθαρή αξία του δημοσίου τομέα», η οποία μετρά τη συνολική αξία των περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου τομέα μείον τις υποχρεώσεις του. Με τη χρήση μεθόδων εταιρικής λογιστικής, το κριτήριο αναγκάζει τους πολιτικούς να έχουν μια πιο ολιστική άποψη για το τι κατέχουν και τι οφείλουν.
