Σε κάθε άλλη χώρα, ένας καλοπληρωμένος χρηματοοικονομικός αναλυτής ίσως να μη δίσταζε να αγοράσει σπίτι. Ωστόσο, στην πόλη έξω από τη Ζυρίχη όπου μένει, ακόμη και τα «άσχημα» σπίτια, όπως τα χαρακτηρίζει ο Φίλιπ Σκίμπα, πωλούνται έναντι εκατομμυρίων.
Πέρυσι, ένα απλό σπίτι στη γειτονιά του διατέθηκε προς πώληση. Η τιμή; 7,5 εκατ. ελβετικά φράγκα ή περίπου 8,3 εκατ. δολάρια.
Οι κάτοικοι της Ελβετίας, περίπου εννέα εκατομμύρια, είναι ανάμεσα στους πλουσιότερους ανθρώπους στον πλανήτη και οι περισσότεροι είναι στο ενοίκιο. Ολο και περισσότεροι, ακόμη και επαγγελματίες με κεφάλαια και ευελιξία, «κλειδώνονται» εκτός της αγοράς στέγης. Η μέση τιμή ενός στούντιο στη Ζυρίχη είναι 1,1 εκατ. δολάρια, σύμφωνα με την εταιρεία ερευνών αγοράς Wüest Partner.
Ενόσω οι νέοι που μένουν σε μέρη όπως η Νέα Υόρκη και το Λονδίνο αδυνατούν να φανταστούν ένα ρεαλιστικό σενάριο που οδηγεί στην αγορά σπιτιού, η Ελβετία προσφέρει μια «κλεφτή» ματιά σε μια κοινωνία με ελάχιστες δυνατότητες ιδιοκτησίας ακινήτου. Περίπου το 36% των Ελβετών είναι ιδιοκτήτες, το χαμηλότερο ποσοστό στη Δύση και πολύ χαμηλότερα από τον μέσο όρο του 70% στην Ε.Ε. και του 67% στις ΗΠΑ. Παρότι πολλοί νέοι Ελβετοί λένε ότι βρίσκουν θετικά στην ενοικίαση εφ’ όρου ζωής –ιδίως την αποφυγή των ευθυνών της ιδιοκτησίας–, παράλληλα παραδέχονται ότι δεν τους αρέσει η έλλειψη επιλογής.
«Νομίζω ότι οι περισσότεροι στην Ελβετία εξακολουθούν να έχουν το όνειρο της μονοκατοικίας», δήλωσε ο 36χρονος Aντρέας Βέμπερ, «πλέον δεν είναι εφικτό».
Ο κ. Βέμπερ είναι εκτελεστικός διευθυντής της χρηματομεσιτικής εταιρείας Corefinanz, αλλά και ο ίδιος νοικιάζει και μένει σε ένα διαμέρισμα μισή ώρα με το τρένο μακριά από την κεντρική Ζυρίχη. «Δεν έχω ακόμη φτάσει σε αυτή τη φάση», υπογράμμισε σχετικά με το σενάριο να αγοράσει το δικό του σπίτι. Η μέση ηλικία αγοράς πρώτης κατοικίας στην Ελβετία είναι τα 48 έτη, 15 χρόνια περισσότερα από τη γειτονική Γαλλία.
Ωστόσο, στην Ελβετία, όπου το 70% της έκτασης είναι ορεινό και τα ακριβά σπίτια σε περιορισμένες περιοχές ήταν ανέκαθεν η πραγματικότητα, μια ολόκληρη ζωή στο ενοίκιο δεν θεωρείται προσωπική αποτυχία.
«Ξέρω πολύ κόσμο που δεν θα ήθελε ποτέ να αγοράσει», σημείωσε η Aλις Χολενστάιν, ψυχολόγος ειδικευμένη σε αστικά θέματα, «δεν βρίσκουν καμία αξία στην ιδιοκατοίκηση».
Επίσης, «η πλειονότητα νοικιάζει και δεν στιγματίζεται καθόλου», όπως τονίζει ο Κρίστιαν Χίλμπερ, Ελβετός που ειδικεύεται στην ακίνητη περιουσία στο LSE.