O σουλτάνος Αλ Τζαμπέρ έχει συνάψει μια συμφωνία για το κλίμα προλαμβάνοντας ένα ναυάγιο. Τη Δευτέρα, όντας ο πρόεδρος της 28ης συνόδου της Διάσκεψης για το Κλίμα των Ηνωμένων Εθνών (COP), φαινόταν πως θα εποπτεύσει μιας διαδικασίας που θα οδηγούσε στην κατάρτιση είτε μιας κάκιστης συμφωνίας για την απελευθέρωση του πλανήτη από τα ορυκτά καύσιμα, είτε μιας ανύπαρκτης συμφωνίας. Την Τετάρτη οριστικοποιήθηκε μια συμφωνία πόρρω απέχουσα από το να είναι καλή, αλλά τουλάχιστον δεν βάζει τέλος στην προσέγγιση της απαλλαγής από τις εκπομπές ρύπων.
Προ της διασκέψεως εκπρόσωποι από περισσότερα από 100 κράτη και μέλη ομάδων άσκησης θεσμικής πίεσης για το κλίμα ήλπιζαν ότι θα υπάρξει μια παγκόσμια δέσμευση για «σταδιακή μη χρήση» των ορυκτών καυσίμων. Μερικοί ήταν πρόθυμοι να συμβιβαστούν ακόμη και με την ηπιότερη ορολογία «σταδιακής μείωσης της χρήσης ορυκτών καυσίμων» για να επιστρέψουν στη βάση τους με μια συμφωνία. Το τελικό κείμενο, ωστόσο, δεν συμπεριλαμβάνει ούτε κι αυτό, αναφέροντας μόνο την ανάγκη για «μετάβαση από τα ορυκτά καύσιμα των ενεργειακών συστημάτων», η οποία θα επιταχυνθεί αυτή τη δεκαετία, ώστε να επιτευχθεί το καθαρό μηδέν έως το 2050. Εάν το συμπεφωνημένο κείμενο γίνεται αντιληπτό ως κάτι παρόμοιο με τη «σταδιακή μείωση» της παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου, τότε έχουμε ένα απτό βήμα προς τα εμπρός.
Αυτή η ορολογία είναι παρόμοια με εκείνη της Επιτροπής Ενεργειακής Μετάβασης, που είχε αναφερθεί σε καθαρούς μηδενικούς ρύπους. Τα δε σενάρια της Διεθνούς Υπηρεσίας Ενέργειας υποδηλώνουν ότι το να υπάρχει σημαντική παραγωγή πετρελαίου το 2050 μπορεί να είναι σε εναρμόνιση με τον στόχο για περιορισμό της υπερθέρμανσης στα υποφερτά επίπεδα του 1,5 βαθμού Κελσίου. Η αναφορά της ανάγκης να προχωρήσουμε από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο με οποιονδήποτε ουσιαστικό τρόπο είναι μια πρωτιά για τη διεθνή Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Κλίμα, ενώ η μη αναφορά σε περιορισμούς μόνο για τα «αμετάβλητα» προϊόντα θα καταστήσει πιο δύσκολο για τις παραγωγούς πετρελαίου, όπως η Σαουδική Αραβία, να μένουν άπραγες, βασιζόμενες σε αδοκίμαστες τεχνολογίες δέσμευσης διοξειδίου του άνθρακα.
Επιπλέον, η έκκληση, που απευθύνεται μέσω του κειμένου προς τη διεθνή κοινότητα, να τριπλασιάσει την παραγωγική ικανότητα των ΑΠΕ και να διπλασιάσει την ενεργειακή απόδοση έως το 2030 μπορεί να συμβάλει σε μείωση της ζήτησης πετρελαίου κατά 25% μέχρι το 2030, εκτιμά η Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας. Το κείμενο ακολουθεί την πιο ήπια διπλωματική γλώσσα του ΟΗΕ, απλά και μόνο «καλώντας» τις χώρες να επιδιώξουν την εκκίνηση της μετάβασης.