Η Ιρλανδία πραγματοποιεί μετάβαση από το αμερικανικό μοντέλο ασφάλισης στο βρετανικό της καθολικής κάλυψης, σχέδιο και ακριβό και τολμηρό, αλλά υπάρχουν και το χρήμα και η πολιτική βούληση. Η χώρα θέλει να οικοδομήσει ένα σύστημα βασισμένο στις κλινικές ανάγκες των ασθενών, όχι στην ικανότητά τους να πληρώνουν, όπως το άλλοτε περίζηλο, αλλά νυν προβληματικό εθνικό σύστημα υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου.
Η Ιρλανδία διαθέτει σύστημα υγειονομικής περίθαλψης δύο επιπέδων από το 1957. Αρχικά οι απλοί πολίτες χρησιμοποιούσαν δωρεάν τις δημόσιες υπηρεσίες, ενώ η κρατική ασφαλιστική εταιρεία VHI Healthcare παρείχε κάλυψη στο 15% των φορολογουμένων με τα υψηλότερα εισοδήματα έναντι αμοιβής. Συν τω χρόνω πλήθαιναν όσοι χρησιμοποιούσαν ιδιωτική ασφάλιση, γιατί ήθελαν να αποφύγουν τη μακρά αναμονή για επεμβάσεις και διαγνωστικές εξετάσεις. Το 2022 το 47% του πληθυσμού καλυπτόταν από ιδιωτική ασφάλιση αντί σχεδόν 120 ευρώ τον μήνα στις εταιρείες VHI, Laya Healthcare και Irish Life Health.
Αν και σχεδόν ο μισός πληθυσμός χρησιμοποιεί αυτές τις εταιρείες, η ιδιωτική ασφάλιση αποτελεί μόνο το 12% του κόστους υγειονομικής περίθαλψης της χώρας. Το κράτος και οι καταβολές από τους πολίτες καλύπτουν το υπόλοιπο των ετήσιων δαπανών των σχεδόν 29 δισ. ευρώ. Το σύστημα, ωστόσο, είναι προβληματικό. Το 2023 σχεδόν 500.000 άτομα ξεπέρασαν τον επίσημο μέγιστο χρόνο αναμονής για ραντεβού στα εξωτερικά ιατρεία και εξετάσεις. Εξ ου και το Δουβλίνο επινόησε το «Sláintecare» από την ιρλανδική λέξη που σημαίνει «υγεία». Το σχέδιο, το οποίο αναμένεται να εφαρμοστεί έως το 2030, προβλέπει ένα καθολικό σύστημα υγειονομικής περίθαλψης δωρεάν για όλους τους ασθενείς. Ως μέρος της γενικής αναδιάρθρωσης, ο αριθμός των κλινών στα δημόσια νοσοκομεία θα αυξηθεί, ενώ θα αφαιρεθεί αντιστοίχως από τους ομίλους ιδιωτικής ασφάλισης, ένα βασικό μέτρο για την ενίσχυση της χωρητικότητας και τη μείωση των λιστών αναμονής.
Το νέο σύστημα δυνητικά θα προσφέρει μεγαλύτερη διαπραγματευτική ισχύ στην κυβέρνηση επί των τιμών των φαρμάκων. Αυτό με τη σειρά του θα μείωνε την αθροιστική δαπάνη της Ιρλανδίας για φαρμακευτικά προϊόντα, την τρίτη υψηλότερη κατά κεφαλήν στην Ευρώπη το 2018, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ. Για να λειτουργήσει η μετάβαση, το ιατρικό προσωπικό στο ιδιωτικό σύστημα θα παροτρυνθεί να στραφεί στο δημόσιο. Η κυβέρνηση μέχρι στιγμής έχει προσλάβει περισσότερους από 16.200 εργαζομένους, συμπεριλαμβανομένων 4.600 νοσοκόμων και μαιών, 2.650 επαγγελματιών υγείας και κοινωνικής φροντίδας, και πάνω από 1.750 γιατρούς και οδοντιάτρους. Και έπονται επιπλέον 1.000 σύμβουλοι ή υψηλόβαθμοι γιατροί μέχρι το 2030. Προσφέρει, δε, αρχικό μισθό έως 261.000 ευρώ ετησίως για 37ωρη εργάσιμη εβδομάδα έναντι 150.000 ευρώ αντιστοίχως στη Βρετανία.