Θα ήταν λογικό να αναμένουμε ότι ο συνσυντάκτης μιας έκθεσης υψηλού επιπέδου, η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα το 2015, σχετικά με την «ολοκλήρωση της οικονομικής και νομισματικής ένωσης της Ευρώπης», θα έβαζε τη χώρα του στον κατάλογο των υποψηφίων προς ένταξη στην Ευρωζώνη. Εντούτοις, ο Ντόναλντ Τουσκ, ο οποίος τον Δεκέμβριο αναδείχθηκε και πάλι πρωθυπουργός της Πολωνίας, όπως και την περίοδο από το 2007 έως το 2014, μπορεί να έχει διαφορετική ιεράρχηση. Η ένταξη στη νομισματική ένωση είναι στην καλύτερη περίπτωση μακροπρόθεσμος στόχος για τη χώρα του.
Τα οικονομικά επιχειρήματα για να υιοθετήσει η Πολωνία το ευρώ είναι ισχυρά. Η χώρα εξάγει το 63% του ΑΕΠ της στις χώρες της Ε.Ε., ενώ και το 75% του εμπορίου της προς αυτές κατευθύνεται. Οι εξαγωγείς επωφελήθηκαν από την πτώση κατά 9,5% του ζλότι έναντι του ευρώ μετά την ένταξη της Πολωνίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση το 2004.
Ομως, η αστάθεια του εθνικού νομίσματος ήταν ένα πρόβλημα. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, η αξία του ζλότι έναντι του ευρώ ήταν έως και 26% χαμηλότερη και έως και 12% υψηλότερη από τα σημερινά επίπεδά του. Αυτές οι διακυμάνσεις δημιουργούν αβεβαιότητα και αυξάνουν το κόστος συναλλαγών για τις επιχειρήσεις.
Οι ευρωπαϊκές συνθήκες υποχρεώνουν επίσης την Πολωνία να ενταχθεί στην Ευρωζώνη κάποια στιγμή, αλλά η απόφαση να υποβάλει αίτηση επαφίεται στις εθνικές κυβερνήσεις.
Αλλα κράτη που αρνούνται αυτή την προοπτική είναι η Σουηδία και η Τσεχία. Εφόσον η προηγούμενη δεξιά κυβέρνηση βρισκόταν σε τεταμένη σχέση με τις Βρυξέλλες για μείζονα ζητήματα αναφορικά με τη λειτουργία του κράτους δικαίου, ο Τουσκ έκανε εκστρατεία για την ανάγκη να έρθει η Πολωνία πιο κοντά στην Ευρώπη. Ωστόσο, η ένταξη στη νομισματική ένωση δεν εντασσόταν στο σκεπτικό του, πόσο μάλλον εφόσον δεν συμφωνούν όλα τα κόμματα του συνασπισμού του σε αυτό το κρίσιμο ζήτημα. Και θα χρειαζόταν μια αλλαγή στο Σύνταγμα, που απαιτεί κοινοβουλευτική πλειοψηφία των δύο τρίτων, την οποία δεν έχει εξασφαλίσει.
Συν τοις άλλοις, μεγάλο τμήμα του πληθυσμού αντιτάσσεται στην εγκατάλειψη του ζλότι. Προς το παρόν ο Ντόναλντ Τουσκ έχει άλλες προτεραιότητες.
Θέλει να αναδιπλωθεί σε πολλές από τις πολιτικές των προκατόχων του που αντιτίθενται στην κατεύθυνση της Ε.Ε., από τα δικαιώματα φύλου και το δικαίωμα στην άμβλωση μέχρι την ανεξαρτησία του δικαστικού σώματος και τον ρόλο της Καθολικής Εκκλησίας. Αυτό θα επιτρέψει στη Βαρσοβία να διεκδικήσει το πλήρες μερίδιό της από τα κονδύλια της Ε.Ε. για την ανάκαμψη και την ανθεκτικότητα της οικονομίας, συμπεριλαμβανομένων περίπου 25 δισ. ευρώ.
O Τουσκ έχει επίσης να αντιμετωπίσει το ζήτημα με το υψηλό δημοσιονομικό έλλειμμα που αναμένεται να φτάσει σχεδόν το 5% φέτος.
Επομένως, η ένταξη στη νομισματική ένωση μπορεί να μην είναι στην κορυφή της ατζέντας του νέου πρωθυπουργού της χώρας. Εξάλλου, η Πολωνία δεν τα πήγε και πολύ άσχημα από τότε που εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ενωση, πριν από είκοσι χρόνια, το 2004.
Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ έχει διπλασιαστεί σε πραγματικούς όρους – επίσης, με ορισμένα κριτήρια ίσως να είναι υψηλότερο από της Πορτογαλίας.
Η υιοθέτηση του ευρώ μπορεί να τη βοηθήσει κάποια στιγμή. Αλλά προς το παρόν αυτό δεν φαίνεται να είναι και απαραίτητο για την Πολωνία.