Οι ΗΠΑ έχουν μεγάλα σχέδια για τις αγορές διοξειδίου του άνθρακα/ρύπων. Η ιδέα τους αφορά έναν επιταχυντή ενεργειακής μετάβασης (EΕΜ) και αντιστοιχεί σε μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις, την αναγκαία αύξηση των επενδύσεων καθαρής ενέργειας για τον αναπτυσσόμενο κόσμο, πλην της Κίνας, ώστε να επταπλασιαστούν έως τις αρχές της δεκαετίας του 2030 σε 1,9 τρισ. δολ. ετησίως.
Ο Τζον Κέρι, απερχόμενος απεσταλμένος του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν για το κλίμα, οραματίζεται τον ΕΕΜ ως μια εφαρμόσιμη, μεγάλης κλίμακας αγορά για την εμπορία ρύπων. Από τη μια πλευρά υπάρχουν όσοι αγοραστές επιθυμούν να αποκτήσουν το δικαίωμα να εκπέμπουν έναν επιπλέον τόνο διοξειδίου του άνθρακα (CO2) και από την άλλη οι πωλητές που περιορίζουν ή απορροφούν τις εκπομπές. Σε τέτοια συστήματα συνήθως συνδέονται εταιρείες έντασης γαιάνθρακα από πλούσιες χώρες, όπως η Shell, με φτωχότερα κράτη, τα οποία, λόγου χάριν, διαθέτουν τροπικά δάση που απορροφούν ρύπους.
Οι αγορές «συμμόρφωσης», όπως το Σύστημα Εμπορίας Εκπομπών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ρυθμίζονται από τις κυβερνήσεις, οι οποίες ορίζουν την ποσότητα ρύπων για τις επιχειρήσεις και μετά τις υποχρεώνουν να αποκτήσουν πιστώσεις για το δικαίωμα να την υπερβούν. Οι «εθελοντικές» αγορές CO2 είναι σε μεγάλο βαθμό άναρχες. Τείνουν να ξεκινούν με έργα, όπως η διατήρηση των δασών, για να καθοριστεί ένα βασικό επίπεδο ρύπων, που θα είχαν εκπεμφθεί χωρίς το εκάστοτε έργο. Οποιεσδήποτε μειώσεις πέραν αυτής της βασικής γραμμής παράγουν πιστώσεις, τις οποίες αγοράζουν οι εταιρείες και αντισταθμίζουν τις δικές τους εκπομπές CO2.
Η αγορά «συμμόρφωσης» της E.E. αποτιμάται σε 800 δισ. δολάρια, ενώ τα δικαιώματα – πιστώσεις εκπομπών φθάνουν τα 70 δολάρια ανά τόνο. Οπότε είναι δελεαστικό να υποθέσουμε ότι οι εν λόγω αγορές είναι το μέλλον.
Συγκριτικά, οι «εθελοντικές αγορές» έχουν πάνω από 800 εκατ. εκκρεμείς πιστώσεις αξίας περίπου 2 δισ. δολ. Εχουν, επίσης, αντιμετωπίσει πολλές αντιπαραθέσεις οι οποίες προκαλούνται από τα βασικά επίπεδα εκπομπών, που ήταν υψηλότατα, επιτρέποντας στα έργα να δημιουργήσουν μεγαλύτερο όγκο πιστώσεων από ό,τι δικαιολογείτο. Αυτό μπορεί να βλάψει τους αγοραστές.
Ο επιταχυντής ενεργειακής μετάβασης, μια συνεργασία της αμερικανικής κυβέρνησης, του ιδρύματος Ροκφέλερ και του Ταμείου της Γης του Τζεφ Μπέζος, συνιστά προσπάθεια παράκαμψης των αντιπαραθέσεων συγκροτώντας μια υψηλής ποιότητας αγορά ρύπων.
Στόχος της να απορρυπάνει τα εξαρτημένα από γαιάνθρακα ηλεκτροπαραγωγά συστήματα της Ινδονησίας, του Βιετνάμ και της Ν. Αφρικής με εκπομπές 450 εκατ. τόνων ρύπων ετησίως.